Het zijn niet onze woorden, beste lezer, maar de woorden van de voorzitter van de Vereniging van Economisten, Winston Ramautarsing. Hij sprak gisteren in het tv-programma In de Branding, over de kredietstatus van Suriname, die door ratingbureau Fitch is afgewaardeerd van B- naar CCC, de laagste status die aan een land kan worden toegekend. De regering stelt in een persbericht niet alleen dat oppositionele krachten hiervoor gezorgd hebben, maar ook dat het servicecontract met Fitch, reeds was opgezegd: ‘Het besluit van Fitch om de ratingverlaging door te drukken, volgt nadat de regering reeds haar servicecontract heeft opgezegd’, aldus het persbericht. Ramautarsing stelt kort en bondig, dat er geen sprake is van enig servicecontract: ‘‘Er is nooit een servicecontract afgesloten. Fitch werkt internationaal en hoeft geen servicecontract te hebben. Het brengt een rapport uit voor de financieringsinstellingen, zodat zij weten hoe een land ervoor staat.’’ Voor internationale banken en investeerders is het volgens hem belangrijk om dit te weten, niemand wil investeringen plegen in een land met een hele wankele economie. Met dit rapport is volgens Ramautarsing, het doek gevallen voor de regering. Toch is hij niet in mineur, ons land zal zeker uit deze impasse geraken als de regering die na 25 mei aantreedt, tenminste impopulaire maatregelen, durft te nemen. Een verhoging van de stroom- en watertarieven is bijvoorbeeld nodig. ‘’Laat geen enkele partij u iets anders vertellen, dat is gewoon belazerij’’, zegt Ramautarsing, die overigens helemaal niet verbaasd is over de recente downgrade: ‘’De VES zag dat allang aankomen.’’ De stroomtarieven zijn enkele jaren terug, inderdaad verhoogd. Toen de regering ze een tweede keer wilde verhogen, barstte er zo een storm van kritiek los vanuit de samenleving, dat ze de verhoging niet durfde door te zetten. Het volk werkt niet mee als het gaat om het nemen van impopulaire maatregelen en dat heeft de regering aan zichzelf te danken. Vlak voor de verkiezingen van 2015, spiegelde de NDP, land en volk een rooskleurige toekomst voor. Daarvoor had ze ‘nog 5’ nodig. Die kreeg ze inderdaad, waarna ze het vertrouwen van velen die op haar gestemd hadden, schond door te stellen, dat het land er financieel slecht voor staat. President Bouterse bracht deze onheilstijding zelf, nadat hij voor de verkiezingen nog voorspoed en geluk voor land en volk, had staan verkondigen. Als je zo begint, is het moeilijk om het volk mee te krijgen, vooral niet als maatregelen die het volk in feite armer maken, op een wel heel klungelige manier, worden gebracht. Zo is de rij- en voertuigenbelasting nog steeds niet goed van de grond gekomen. Met recht voelen bezitters van een rij- en of voertuig er niets voor om die te betalen, aangezien de government take nog steeds gehandhaafd blijft. De regering heeft er ook een handje van om plotseling absurde verhogingen door te voeren, zoals de prijs voor een nieuw paspoort met maar liefst 300 procent. Een paar dagen later was die verhoging alweer ingetrokken. Een dergelijk ad hoc beleid vergroot nou niet bepaald het vertrouwen in de regering, bovendien is het nog altijd nemen en geven: impopulaire maatregelen dienen gepaard te gaan met mitigerende maatregelen. Dit vergeet de regering liever, anders had ze met het invoeren van de rij- en voertuigenbelasting, de government take wel afgeschaft. En nee, het toekennen van voedselpakketten aan behoeftigen, is geen mitigerende maatregel. Toen een ieder verplicht was een ziektekostenverzekering af te sluiten, kwam de regering via het Staatsziekenfonds, wel in met een verzachtende maatregel die inhield, dat alle kinderen van 0-16 jaar en personen boven de 60, gratis verzekerd werden. Alle kinderen, dat was wel heel ruim opgezet, zo bleek later. Op termijn kostte dit wel erg veel geld, met als gevolg dat werkende ouders na verloop van tijd, gewoon moesten betalen. Dat was niet afgesproken, maar wel te voorspellen. Wie in sprookjes gelooft, luistert naar de regering. Wie liever wil weten hoe ons land er echt voor staat, kan beter afgaan op betrouwbare bronnen, zoals de VES en internationale ratingbureaus. Fitch is daar een van.