Als de NDP-parlementariërs met bijval van coalitiepartner BEP en de politieke verraders uit Pertjajah Luhur, de wijziging van de initiatiefwet inzake de Wet op de Staatsschuld van de NDP-fractievoorzitter Abdoel aannemen, dan mag het voor een ieder duidelijk zijn, dat men niet langer het volksbelang dient, maar dat van een klein kliekje machtswellustelingen dat een enorme geldcreatie wenst te realiseren om à la dol te kunnen spenderen, populistische strapatsen uit voeren en zo de verkiezingen in hun voordeel te beslechten. Het is al heel lang duidelijk dat de parlementariërs van de coalitie, slaafs stemmen of het nou een wetsproduct betreft dat wel of niet in het voordeel is van de samenleving. In het geval van de wijziging van de Wet op de Staatsschuld, is uit den treure door wetenschappers en die zijn er niet gering in deze samenleving, op gewezen, dat deze wijziging die een vrijbrief zal verstrekken om bijna ongelimiteerd te lenen, funeste en zelfs rampzalige gevolgen zal hebben voor de gehele samenleving. De geldhoeveelheid zal enorm toenemen, hetgeen inflatoire gevolgen in zich bergt. Hierdoor zullen de consumptieve bestedingen voor enige tijd toenemen waarna er schaarste zal ontstaan en de druk op de wisselkoers verhoogd zal worden. Daarna volgen automatisch hogere prijzen in de winkels en krijgen we wederom een moordende inflatie, verdere afname van de koopkracht en totale verarming van het volk, zoals we dat al eerder onder de zogeheten revolutie en onder de regering Wijdenbosch hebben meegemaakt. Door de aanname van de wijziging van de Wet op de Staatsschuld, worden volgens ingewijden en economisten, de volgende schreden gezet richting Venezolaanse toestanden en dat moeten we zeker niet hebben. Het is gewoon een grof schandaal, dat een regering onder enorme protesten van verschillende lagen uit de bevolking en uit zeer functionele groeperingen, toch oostindisch doof blijkt te zijn en de gewraakte initiatiefwet van Abdoel (NDP), koste wat het kost wenst door te drukken. Ze laat hiermede zien volkomen lak te hebben aan de daadwerkelijk belangen van het Surinaamse volk en de toekomst van dit land, die ze verder denkt te kunnen begraven onder megaschulden. Maar de NDP-parlementariërs zijn zeer disciplinair en hebben volgens verwachtingen, voor de wijziging van de meergenoemde initiatiefwet gestemd. Dat hebben ze overwegend uit eigen geldelijk belang gedaan en natuurlijk ook uit angst voor rancune vanuit de top van de paarse partij. Je bent namelijk NDP-parlementariër in de eerste plaats om het belang van de partij te dienen en misschien daarna het belang van het volk en de gehele natie. We zijn dus met een dergelijke funeste zetelverdeling in De Nationale Assemblee, overgeleverd aan de dictocratie onder leiding van Bouterse en zijn directe paarse entourage. Op het moment wordt de ware democratie geweld aangedaan en dat moet voor een ieder lokaal en extern duidelijk zijn. Men is doende een financiële kaalslag te plegen en die heeft tot doel alles voor de voeten van eventuele andere machthebbers weg te maaien. De tactiek van de verschroeide aarde wordt nu overduidelijk toegepast, met als doel komende regeringen het werk onmogelijk te maken. De wetgevers van de coalitie die gestemd hebben voor een paskwil initiatiefwetgeving krijgen het zeker op hun geweten en zullen het zeker merken bij de komende verkiezingen. Hun verdere politieke carrière zal bij de komende stemming verder bepaald worden. Abdoel is nu reeds voor velen een paria binnen de Surinaamse politiek.