CONTINUÏTEIT SLM IN GEVAAR?

Enkele verontruste burgers begaven zich afgelopen maandag met protestborden naar het reisbureau van de KLM aan de Waaldijckstraat, omdat volgens hen, de continuïteit van de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij, SLM, in gevaar zou zijn of wordt gebracht. Een van de initiatiefnemers gaf aan, dat hun actie voortvloeide uit het feit, dat de KLM samen met vliegmaatschappij TUI Fly, trachten de route Paramaribo – Amsterdam te monopoliseren en daarmee SLM buitenspel zetten. Deze bezorgde burgers zijn overtuigd, dat de KLM en TUI Fly, de SLM willen vernietigen. De route Paramaribo – Amsterdam heeft een beperkt aantal passagiers en wanneer deze grote maatschappijen prijsafspraken maken, kunnen zij de SLM doodconcurreren. Afgelopen maandag 7 oktober, bestond de KLM 100 jaar en die mijlpaal zou de SLM uiteindelijk ook graag willen halen. Keerpunt weet dat ze niet genoeg ruimte biedt voor drie airlines. KLM vliegt momenteel al 5 x per week en TUI Fly 2 x per week: wat blijft er dan over voor de SLM? De SLM zit al jaren in de rode cijfers en is inmiddels een nieuw leasecontract aangegaan met de Amerikaanse vliegtuigbouwer Boeing. Op korte termijn zal voorlopig op de Mid-Atlantische route, een Boeing 777-200ER toestel worden ingezet ter vervanging van de Airbus A-340, die tot nog toe dit traject heeft onderhouden. Het komende jaar zal de SLM volgens meldingen, de beschikking krijgen over de zeer moderne Boeing 787-8 Dreamliner om te vliegen tussen Zanderij en Schiphol en zal de Boeing 777-200ER, teruggaan naar het leasebedrijf. De voormalige SLM-directie was overduidelijk geen voorstander van het leasecontract met Boeing en adviseerde ook na de A340, wederom een Airbus A330 te leasen voor het onderhoud op de Mid-Atlantische route. De voormalige directie, bestaande uit Gerard Lau en Steve Silos, heeft samen met Airbus uitvoerig aangegeven, dat een Airbus leasecontract, vele malen goedkoper zou zijn dan dat van Boeing. Lau en Silos maakten kenbaar aan de Raad van Commissarissen, RvC, dat het voor de SLM niet verstandig zou zijn, om met Boeing in zee gaan te gaan, wegens de hoge kosten waarmee het contract gepaard gaat. De RvC die de regering vertegenwoordigt als grootaandeelhouder, bleek de Boeing deal toch door te willen drukken. Hierdoor werd Lau zijn contract niet verlengd en mocht hij thuis de komende ontwikkelingen volgen. Keerpunt had toen de informatie uit goede bron, dat Lau van mening was, dat de lease van een toestel van Airbus veel voordeliger c.q. goedkoper was voor de SLM dan de Boeing, die de regering en de RvC op het oog hadden. Het standpunt van Lau werd niet gewaardeerd en hij werd vervolgens ‘thuis gezet’. Dat laatste gebeurde ook met Silos. Hij was financieel directeur bij de SLM, en werd voor onbepaalde tijd geschorst door de RvC. Silos was net als Lau geen voorstander van de manier waarop de zaak verliep ten aanzien van de vervanging van de huidige Airbus. Silos zou naar verluidt, geweigerd hebben zijn handtekening te plaatsen onder overeenkomsten die betrekking hebben op de aanschaf van de Boeing 777. Deze deal zal volgens Lau en Silos, de SLM 60 tot 70 miljoen aan meerkosten opleveren. Deze informatie deelde Airbus ook al in een publicatie, waarbij de fabrikant aangaf, dat hij uitvoerig met de SLM had gecommuniceerd ten aanzien van de vervanging van de A340 door de A330. Verder gaf Airbus aan, dat er talrijke studies zijn gepresenteerd, die aantonen dat de A330-200 het meest geschikte vliegtuig is om de A340 te vervangen. Zowel Lau als Silos was volgens onze bronnen overtuigd geraakt, dat de aanschaf van de Boeing financiële schade zou berokkenen aan de SLM. Volgens Keerpunt is het daarom ook logisch, dat de financieel directeur zijn handtekening niet onder zo een nadelige deal wilde plaatsen, omdat hij volgens de wet persoonlijk aansprakelijk wordt gesteld voor het tekenen van verlieslatende overeenkomsten die worden afgesloten door de SLM. Daarom vroeg Silos op grond hiervan de RvC om een schriftelijke staatsgarantie, waaruit zou blijken, dat de regering de SLM over een periode van dertien jaar, zou subsidiëren voor wat betreft de meerkosten van 70 miljoen dollar na het leasen van de Boeing. Deze garantie moet door de Raad van Ministers, RvM, worden goedgekeurd en vastgelegd in een ambtsbrief. Ondanks de belofte van de RvC aan Silos, kwam de garantie nooit. De RvC eiste vervolgens van Silos, dat hij zonder enige staatsgarantie ontvangen te hebben, de overeenkomsten zou tekenen. Het besluit voor schorsing van Silos werd op een Algemene Vergadering van Aandeelhouders genomen. De bron stelde tegenover Keerpunt, dat wanneer een directeur zich wil houden aan wettelijke bepalingen waaronder de Vennootschapswet, Koophandel-wet en de Wet op de Jaarrekening, hij gestraft wordt met schorsing, terwijl hij weet dat het tekenen van de overeenkomsten, schade zal berokkenen aan de SLM. Er zou sprake zijn geweest van een dispuut met de RvC over het al dan niet leasen van een Boeing. Hoe is het momenteel mogelijk dat capabele mensen thuis worden gezet, alleen om dat zij geen jaknikkersrol willen vervullen. Het is niet alleen Keerpunt opgevallen, dat voortdurend deskundige mensen opzij worden gezet die wel hart hebben voor Suriname. Wanneer zij opkomen voor hun mening of recht en hun kennis delen met paarse ‘jaknikkers’, worden zij ontslagen of ‘thuis gezet’ zodat deze regering haar ondoordachte zin kan doordrukken.

More
articles