Suriname is al sinds de tijd van de revo, een land van scenario’s die veelal uit politieke overwegingen worden ingezet. Deze draaiboeken kunnen op allerlei manieren worden toegepast en hebben als voornaamste doel de publieke opinie te beïnvloeden. Scenario’s kunnen tegenwoordig ook tot wasdom komen door misbruik te maken van de sociale media. Daar wordt dan fake news voor gebruikt om bijvoorbeeld bepaalde mensen te bekladden. Vaak genoeg wordt het slechte of verkeerde nieuws doorspekt met aannemelijke details en heeft tot doel een persoon of instantie in diskrediet te brengen. Een kwaadwillige ex-werknemer die zich binnen een bepaald staatsbedrijf niet heeft kunnen waarmaken en op wraak uit is, kan met groot gemak onder een pseudoniem een CEO van een grote staatsonderneming bekladden. Vaak genoeg is het niet moeilijk de vuilspuiter te achterhalen en ontmaskeren. Deze persoon heeft dan maar nauwelijks schade toegebracht, omdat ingewijden precies weten hoe het allemaal gegaan is en waarom de vuilspuiterij nog de enige manier was om je gelijk nog enigszins te krijgen. Maar het kan ook heel anders gaan wanneer men een CEO wenst weg te werken, maar zeer weinig argumenten ter tafel kan brengen. De scenarioschrijvers gaan dan in conclaaf en weten altijd wel met een of ander smerig foefje een verkeerd klimaat voor de topbestuurder te creëren. Dezer dagen was het dan weer zover en werd een CEO van een parastataal via sociale media van zware corruptie en benadeling van een staatsbedrijf beticht. Dit soort aanvallen zijn we gewend als we alleen maar kijken wat voor drogredenen er zijn gezocht om een directeur van de SLM en zijn financiële man weg te krijgen. Maar als we kijken naar de jongste aanvallen op een CEO van een ander groot staatsbedrijf en deviezenverdiener, dan vragen we ons in gemoede af of we niet bezig zijn het land totaal af te breken. De CEO in kwestie, kan nimmer de beweerde handelingen plegen zonder kennis en fiat van de Raad van Commissarissen, waar de president van de raad, een topfiguur binnen de leiding van de NDP is. Als het allemaal waar zou zijn wat gedebiteerd wordt op sociale media tegen de CEO, dan zou de raad en president in kwestie medeplichtig zijn aan zwaar corrupt handelen ten nadele van het staatsbedrijf. Maar in Suriname weet je het nooit wat voor scenario’s worden afgedraaid en wat het uiteindelijke doel is. Misschien ambieert een of andere non valeur wel de positie van deze hoogopgeleide en capabele CEO. De nabije toekomst zal wel uitwijzen wat de bedoeling is van deze recente vuilspuiterij via sociale media.