Het kan niet worden ontkend: minister Rabin Parmessar van Landbouw, Veeteelt en Visserij, LVV, timmert aan de weg. Hij wil van Suriname de voedselschuur maken van het Caribisch gebied. Het is geen nieuw idee, tijdens de regering Bouterse I, werd er veelvuldig over gesproken dat Suriname de voedselschuur moest worden. Echt van de grond kwam het niet en daar wil Parmessar nu verandering in brengen. Nou wil Keerpunt het enthousiasme van de minister niet temperen, maar zelfs als er gestaag gewerkt wordt, zal Suriname niet voor de verkiezingen van 2020, de voedselschuur van de Caricom zijn. Positief is dat de aanzet tenminste is gegeven. Suriname plant en exporteert, dat laatste gaat niet zonder slag of stoot, minuscule beestjes die met het blote oog nauwelijks zichtbaar zijn en het gebruik van zware pesticiden, maken onze gewassen onaantrekkelijk voor de Europese markt. Wil Suriname exporteren, dan zal het aan de eisen van de Europese Unie moeten voldoen. Het valt toe te juichen dat de minister alles op alles zet om dit te bewerkstellingen: trainingen, workshops, voorlichtingsdagen, worden georganiseerd om de landbouwers ervan bewust te maken dat groenten vol pesticiden er dan wel mooi uit mogen zien, gezond zijn ze niet en geëxporteerd kunnen ze ook niet. Gezonde groenten, daar is niet alleen het buitenland blij mee, maar wij ook. Helemaal blij zou Keerpunt zijn als er meer aandacht zou zijn voor biologische groenten. Biologische landbouw, dat is landbouw waarbij geen chemische bestrijdingsmiddelen, kunstmest en genetisch gemanipuleerd plantmateriaal (gemodificeerde organismen), gebruikt worden. Groenten die zo geteeld worden, die moeten wel een ‘boost’ zijn voor je gezondheid. In Europa, vooral in Nederland en België, wordt de markt voor biologische groenten steeds groter. Het is allang geen nichemarkt meer, Albert Heijn in Nederland, heeft ruim 1000 (!) biologische producten in de schappen liggen, waaronder groenten, eieren, vlees, brood. Er zijn in ons land ook biologische boeren, maar ze staan niet echt in de schijnwerpers, ze zijn te bescheiden, terwijl de belangstelling voor biologische producten – ook bij de Surinaamse consument – groeit. De hype rond gezond voedsel waait vanuit Nederland en andere landen ook over naar Suriname en de duizenden diëtisten en ‘voedselgoeroes’ die actief zijn op sociale media, wakkeren de interesse nog meer aan. Gezond wantrouwen is nodig, want sommige adviezen die op sociale media door ‘voedselgoeroes’ worden gegeven, bevorderen de gezondheid beslist niet. Maar over één ding zijn ze het allemaal eens: onbespoten groenten zijn gezonder, zo niet lekkerder. ‘Foodies’ in ons land, maar ook bewuste consumenten willen wel zo’n gezonde portie groente op hun bord, alleen is die groente niet in elke supermarkt te krijgen. Nu hoeven niet alle supermarkten massaal hun assortiment uit te breiden met onbespoten groenten van eigen bodem, maar met name de wat duurdere supermarkten, zouden een apart ‘groentehoekje’ met biologische producten kunnen creëren zodat de consument in een oogopslag ziet wat het aanbod is. Europa heeft een keurmerk voor biologische producten, Nederland heeft een eigen keurmerk, EKO, dat voldoet aan de normen van de Europese Unie voor biologische producten. Suriname heeft nog geen keurmerk, dat moet er, wil het meegaan met de hype, wel komen. De minister wil een Surinaamse Autoriteit voor Voedselveiligheid instellen, een instituut dat als enige verantwoordelijk zal zijn voor het toezicht op de voedselveiligheid. Prima idee, maar een keurmerk voor biologische producten is iets anders, het zorgt ervoor dat deze producten beschermd zijn, zodat er niet plotseling allerhande groenten in de winkel liggen die het predikaat ‘onbespoten’ dragen, terwijl ze dat wel zijn. Biologisch, onbespoten, vers van het land, zo uit de klei: u zult zien: met een beetje inzet, gaat Suriname een ‘groene’ toekomst tegemoet.