De Palmentuin Waka Pasi Craft & More is onlangs geopend langs de Van Sommelsdijcksekreek en herbergt 24 kraampjes. Voor dit project nabij de Palmentuin werd een bedrag van USD 18.089.916,67 ten behoeve van het Nationale Uitvoeringsbedrijf (NUB) uitgetrokken. De verfraaiingsactiviteiten hebben maanden geduurd en zorgden voor veel ergernis bij autobestuurders die dagelijks in dit deel van de stad moesten rijden. Het doel van de Waka Pasi is het leggen van een economische basis voor vrouwen uit de Marron en inheemse gemeenschap, ter bevordering van hun ondernemersvaardigheden alsook hun eigen inkomen. Als Keerpunt het bij het rechte eind heeft, is dit ook het doel geweest van de Craft Market die aan de Waterkant werd gevestigd. Worden de tentjes aan de Waterkant nu misschien de vaste slaapplek voor dak- en thuislozen? De regering beweert dat dit project een schenking was van de Indiase overheid, omdat zij vorig jaar tientallen miljoenen Amerikaanse dollars aan Suriname beschikbaar zou hebben gesteld in de vorm van een kredietlijn inzake verschillende Surinaamse projecten. India deed zogenaamd dit ‘goede gebaar’ om zijn plek in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties veilig te stellen, als Suriname zijn ondersteuning daarbij zou tonen. De projecten die India wilde financieren, bestonden onder andere uit een bedrag van USD 20 miljoen voor de opzet van een zonne-energieproject voor 49 dorpen in het binnenland. Verder kreeg Suriname een kredietfaciliteit van USD 27,5 miljoen voor de aanleg van transmissielijnen te Pikin Saron en 3,5 miljoen voor het onderhoud van Cheetak helikopters die destijds zijn gekocht in India. Ook werden er fondsen beschikbaar gesteld voor een zogenaamde Craft Market’ in de Palmentuin. Wat zal er nu gebeuren met de Craft Market aan de Waterkant? Was het echt nodig om nog een en grotere Craft Market te bouwen? Keerpunt weet zeker dat er genoeg andere instanties zijn die een dergelijk fonds goed en duurzaam hadden kunnen besteden. Keerpunt vraagt zich ook af, waarom de regering steeds kredietlijnen/leningen aangaat ten behoeve van verfraaiingsprojecten. Tot nu toe is er geen transparantie gedemonstreerd, nadat dit soort buitenlandse gestes werden gedaan.

Om terug te komen op de ‘upgrade’ van de Palmentuin met de Waka Pasi, deze is gedaan aan de zijde waar de kreek pal langs de Palmentuin loopt. Het siert de Palmentuin en is zeker aantrekkelijk voor toeristen en de lokale bevolking. Maar het is Keerpunt opgevallen, dat aan de andere zijde van de kreek, nabij de sluis, grenzend aan Royal Torarica, de zaak er zwaar verwaarloosd bij ligt en aan de andere kant van de kreek, in de richting van de Nederlandse ambassade, is het gewoon een smerige troep, waarbij het wegdek van de Rooseveltkade al jaren verzakkingen vertoont en de goot is grotendeels ook overwoekerd. Dus wie kan ons ervan overtuigen, dat er maar aan één kant van de Sommelsdijcksekreek een dringende aanpak nodig was, en aan de andere kanten blijft de situatie onaangepakt? Is dit weer het zoveelste verkwistende showproject van de regering? Vervolgens vraagt Keerpunt zich af, waarom er zoveel geld is besteed aan een gedeelte van de sluis en de oude sluis krijgt niet eens een facelift? Is de Waka Pasi misschien de symbolisering van de regering Bouterse? Deng waka deng pasi, maar na las pasi! De regering Bouterse is de weg kwijt, want sinds 2015 probeert zij zich met allerlei leningen/kredieten staande te houden en acceptabel voor de bevolking te blijven. Daar is ze dus achteraf bekeken niet in geslaagd.