De afgelopen week hadden we wederom de zoveelste domper voor Suriname te verwerken. Dit keer door een internationale melding in de media, dat er nu helemaal in de Oekraïne en wel de hoofdstad Kiev, door de politie een lading cocaïne van 400 kilo in een partij ingeblikte vis was onderschept. De drugs waren verscheept uit Ecuador en bij dit misdrijf werden negen verdachten waaronder de Surinamer Dino N., gearresteerd en in verzekering gesteld. De overige verdachten zijn afkomstig uit Nederland, de Oekraïne, en Engeland. Bij dit onderzoek verleende de Russische justitie medewerking. Volgens de berichtgeving, is er dit jaar in de Oekraïne al 925 kilo heroïne en 675 kilo cocaïne onderschept en in beslag genomen. In de Oekraïne werd bij een grootschalige actie van justitie, een drugskartel opgerold. Enorme hoeveelheden van verschillende drugs en wapens werden daarbij in beslag genomen. Het is overduidelijk, dat Surinamers al geruime tijd betrokken zijn bij de grensoverschrijdende criminaliteit en dat het geen betoog behoeft, dat men wereldomvattend bezig is om het verderfelijke spul te verplaatsen en aan de man te brengen. We moeten het dan ook helemaal niet vreemd vinden, dat wij in de grote landen die overspoeld worden door cocaïne en andersoortige drugs, zwaar in de kijker zijn geplaatst en niet langer als onbelangrijke medespeler binnen het drugscircuit worden gezien. We worden dan wel niet als producerend land gezien, maar zeker wel als belangrijke transitoschakel. Het is daarom dan ook schandelijk, dat er nog steeds lieden zijn en wel ook binnen ons justitieel apparaat, die de zaak trachten te bagatelliseren door te stellen, dat onze betrokkenheid bij de drugshandel niet zo erg is als in het buitenland wordt beweerd. Hoe komt het dan dat in 2018 er voor meer dan 7.000 kilo cocaïne werd onderschept hier en in het buitenland, waar Suriname als doorvoerland de voornaamste schakel in was? En waarom is het nu zelfs zo, dat correspondentbanken in het buitenland, steeds vaker de neus ophalen voor onze deviezenbanken wanneer die kredietbrieven, de zogenaamde LC’s, naar de correspondentbanken willen openen? Er rust op ons land al geruime tijd een zware verdenking dat hier zwart geld, verkregen uit de  grensoverschrijdende misdaad, wordt witgewassen en dat men ons thans op overduidelijke wijze de duimschroeven aan het aandraaien is. Maar we schijnen het maar niet te willen leren en blijven maar pogingen ondernemen om de drugs en dan met name cocaïne, door te voeren naar voornamelijk West- en nu ook Oost-Europa. We mogen er dan ook niet vreemd van opkijken als het buitenland ons vooral wat betreft het financiële verkeer, steeds vaker en intensiever, gaat klemrijden.