Wij van Keerpunt, zijn er helemaal niet verbaasd over dat het zoveelste corruptieschandaal onder de paarse banier zich aan ons manifesteert. De geschiedenis herhaalt zich gewoon voor de zoveelste keer. Wanneer je als volk op een ondoordachte manier rovers aan de macht helpt, dan moet je er niet vreemd van opkijken dat er weer op zeer grove en grote schaal zal worden gestolen. Tijdens de zogeheten revolutie onder leiding van Bouterse, is er op een vreselijke manier met staatsmiddelen gestoeid en werd in 1987 een lege staatskas overgenomen door de regering Shankar en dat was wederom het geval toen de regering Venetiaan I en II overnamen nadat de exponenten van de NDP wederom met staatsfinancieën hadden huisgehouden. De ergste plundering van de staatskas werd geconstateerd in 2000, toen de regering Venetiaan II overnam van het kabinet Wijdenbosch 1996-2000. Corruptie alom en plundering van het staatsvermogen. We denken dan gelijk aan de grootschalige corruptie gepleegd door middel van overfacturering bij de bouw van de bruggen over de Coppename- en Surinamerivier. Te veel om eigenlijk op te noemen. Velen zijn het gerommel met de Productie Investerings Fondsen, PIF, allang vergeten, maar Keerpunt vergeet dit soort vreselijke fromu zaken niet en zal daarover blijven schrijven totdat de corruptelingen in de toekomst wel worden vervolgd. Over PIF bestond wel bekendheid, maar het beheer van deze fondsen verleend aan politieke vriendjes en bedrijven, vormde in de periode van de regering Wijdenbosch een groot probleem. Naar verluidt werd het PIF toentertijd niet opgezet om gelden naar bepaalde personen te kanaliseren, maar liep het fonds op een gegeven moment helemaal uit de hand door politieke bemoeienis en nepotisme. De PIF-fondsen liepen voor zover ons bekend, via de banken waaronder de Landbouwbank, Volks Crediet Bank, VCB, en Surinaamse Post Spaar Bank, SPSB, die eigenlijk zelf moesten beoordelen of de kredieten wel goed ingedekt waren. Het laatste gebeurde door politieke interventie niet of zeer slecht, waardoor er uiteindelijk grote financiële schade uit voortvloeide. Momenteel is er wederom een groot financieel schandaal aan het licht gekomen waar de laatstgenoemde bank direct bij betrokken is en haar leiding volgens berichten, een zeer dubieuze rol heeft gespeeld.  Wij en met ons nog zovelen die de periode van de regering Wijdenbosch hebben gekend en de corruptie gepleegd in die periode nog vers in het geheugen ligt,  zijn helemaal niet verrast. De geschiedenis herhaalt zich voor de zoveelste keer en dit keer is er gewoon een andere manier bedacht om staatsgelden op grote schaal te verduisteren. De bewijslasten om aan te tonen dat er daar op grote schaal is gestoeid met staatsmiddelen, konen nu Naar buiten. En al zouden de hoge heren in de SPSB stukken willen kwijtmaken, er  ligt momenteel al zoveel buiten dat een diepgaand forensisch accountantsonderzoek nu een stuk gemakkelijker zal verlopen. Uit al hetgeen tot nog toe naar buiten is gebracht, blijkt dat een groep personen in de gelegenheid is gesteld om bij de SPSB miljoenen te trekken en zulks heeft tot overmaat van ramp onder het  ‘wakend’ oog van de Centrale Bank van Suriname kunnen plaatsvinden. Onder de personen die in dit schandaal worden genoemd, komen klinkende namen voor waaronder de directeur van de SPSB, Ginmardo Kromosoeto en de aan hem verbonden Investment Partners N.V. en New Vision  International N.V. De naam van ene Robert P. komt op een gegeven moment als vertegenwoordiger van de voormelde N.V.’s. Robert P. is een bij Keerpunt geen onbekende  figuur die vaker in opspraak is geraakt. Opvallend uit de tot nog toe uitgelekte documentatie uit de burelen van de bank, is dat bepaalde grote bedragen werden doorgesluisd naar verschillende politieke toppers uit de grootste coalitiepartij.  Opvallend is ook dat een N.V. van de huidige governor van de Centrale Bank van Suriname, prijkt op de lijst die thans buiten ligt. Niet duidelijk is of de N.V. van de huidige governor van de moederbank, ook financieel voordeel heeft gehad. Dat er tussen de bevoordeelde stichtingen ineens ook de naam van de parlementariër Wangsabesari naar voren schiet, verbaast Keerpunt helemaal niet. Deze man heeft tijdens de regering Wijdenbosch ook van zich laten horen in zeer ongunstige zin en daar is er een uitvoerig CLAD-rapport over geschreven waar eventueel uit kan worden geciteerd. De stichtingen Guil en Aanvaardbaar worden daarbij genoemd. Of de handelingen door deze stichtingen gepleegd ‘aanvaardbaar’ zijn, zullen na een gepleegd onderzoek van de forensisch accountant wel blijken. Dat de directeur van de SPSB na het uitlekken van dit schandaal rancuneuze maatregelen heeft getroffen tegen personen die volgens hem de klokkenluiders zijn, is totaal uit den boze en onacceptabel. Als je werkelijk brandschoon bent en geen boter op je hoofd hebt die door de zon in je oren loopt, heb je niks te vrezen en is het totaal overbodig mensen op non-actief te stellen. Er is hier geen sprake van het schenden van het bankgeheim, maar vermoedelijk wel van grootschalige corruptie, fraude en misschien wel verduistering van miljoenen SRD’s  en  aan  valuta  van overheidsmiddelen die van rekeningen uit de moederbank werden overgeboekt richting rekening van de SPSB en verstrekt aan personen en instanties die in veel opzichten hebben nagelaten het ter beschikking gestelde geld volgens overeenkomst, tijdig terug te storten.  Als dit allemaal klopt, betekent het de zoveelste plundering van staatsmiddelen c.q. belastinggelden. Dat men aan het rommelen is geslagen om de geldende comptabele regels te omzeilen, blijkt wel uit dit zoveelste schandaal waar erop een doelbewuste wijze een een-tweetje is gespeeld tussen de moederbank en een gewone handelsbank met de bedoeling gelden vrij te maken voor vrienden en partijgenoten en tegelijkertijd middelen onopgemerkt vrij te maken voor allerhande bestedingen in de populistische sfeer. Aan overfacturering bij projecten en handelingen binnen de dienstverlening schijnt men ook  veel geld te hebben verkwanseld. Willen we niet dat het vertrouwen in ons bankwezen helemaal teniet wordt gedaan door dit enorme schandaal, dan zal de regering volledig moeten meewerken aan een onafhankelijk opererend forensisch onderzoek waarbij de schuldigen niet van rechtsvervolging worden ontzien. Maar deze zaak die thans stinkt als een goed gevulde en zelfs overlopende beerput, heeft zeer ernstige gevolgen voor de politieke partij de NDP, omdat vrijwel al de namen die in dit schandaal naar voren schieten, uit deze partij komen of zwaar aan haar gelieerd zijn. Hoe pak je de eventuele schuldigen aan als je jezelf niet diep in de vinger kan of wenst te snijden? In de afgelopen 9 jaar van corruptieschandalen waarbij NDP-topfiguren betrokken zijn geraakt, heeft men de zaak in de doofpot doen belanden of er alles aan gedaan om bewijslasten te verdonkeremanen en zijn zwaar corrupte elementen zelfs elders ingezet met behoud van salaris en verbeterde emolumenten. Het zou ons dan ook in ernstige mate verbazen als men dit keer wel beslist de volle medewerking te verlenen aan de forensisch accountant en indien schuld bewezen wordt, de procureur-generaal de gelegenheid te bieden zijn werk naar behoren te doen.