De regering Bouterse heeft zich voorgenomen over te gaan tot de verkoop van 30 procent aandelen van de Staat Suriname in de Saramacca-concessie aan Rosebel Gold Mines, RGM. Dit besluit druist totaal in tegen het nationale belang. Keerpunt heeft er bijna geen woorden voor over hoe ondoordacht en schandalig dit besluit is van de NDP-regering. De mensen die nog paarse oogkleppen op hebben en geloven dat de NDP het beste met dit land voor heeft, houden evenmin van hun land, niet van hun kinderen en absoluut niet van de toekomst van Suriname. Met de verkoop van de aandelen van Suriname in de joint venture aan Rosebel Gold Mines, vervalt het aandeel van Suriname volledig in alle toekomstige mijnactiviteiten in dat gebied. Er zijn data verzameld waarbij de potentiële meeropbrengsten voor Suriname bij het behouden van zijn aandeel in de joint venture, bij de waarschijnlijke uitbreiding van de goudreserve, meer dan US-dollar 100 miljoen kan opbrengen. Waarom zou dan een regering met ‘goed’ opgeleide mensen/adviseurs, zo een stap nemen? De hoeveelheid goud die er is in de wereld, begint naar verluidt langzamerhand af te nemen. Dat betekent dat de goudprijs de komende tijd alleen maar verder kan stijgen en de waarde van goud alleen maar zal toenemen. Het is dus absoluut niet in het nationale belang om de aandelen van de hand te doen. Volgens de NPS en de PALU, is het verkopen van 30 procent in de overeenkomst met Iamgold, het stomste wat we als land kunnen doen. Volgens de ontwerpwet die goedgekeurd is door de Raad van Ministers, zal de staat US-dollar 75 miljoen ontvangen voor de 30 procent aandelen.  En volgens de oppositie is de regering van plan dit geld te investeren in de uitbreiding van de Johan Adolf Pengel luchthaven. Deze investering laat alleen maar onverhuld zien hoe verkeerd de prioriteitstellingen zijn van deze regering. Waarom nu aandelen verkopen die alleen in waarde zullen toenemen, om vervolgens het geld te investeren in een modernere luchthaven, die momenteel toch geen directe meeropbrengsten zal opleveren? Het luchthavenproject is volgens de ongefundeerde visie van de regering, bedoeld om de mogelijkheden om als hub te dienen voor Suriname, te vergroten. Wanneer we deze zaak goed en kritisch bekijken en vergelijken met andere landen, dan is het nu willen uitbreiden van de Johan Adolf Pengel (JAP) luchthaven, niets anders dan een nyan meki project voor top NDP’ers en dat nog voor de verkiezingen van 2020. De aankomsthal van de Johan Adolf Pengel luchthaven was al vernieuwd door de Front-regering, maar nu moet deze ook nog verder gemoderniseerd worden door een lening van de Export-Import Bank of China. Keerpunt vraagt zich af of moderniseren van de JAP-luchthaven werkelijk zoveel geld moet kosten. Zal je ook niet eerst je land/bestemming aantrekkelijker moeten maken voor toerisme? De aanpak van de huidige onrustbarende criminaliteit en de slechte infrastructuur, lijken volgens Keerpunt belangrijkere aspecten die aangepakt moeten worden ter bevordering van het toerisme dan de luchthaven. De regering Bouterse blijft naar de mening van Keerpunt, onverantwoordelijk geld uitgeven. Gelet op de economische crisis, moet deze regering eigenlijk op elke cent letten, want haar leenziekte maakt dat onze economie verder zal verslechteren. Keerpunt neemt het de regering hoogst kwalijk dat zij op zo een manier omgaat met de middelen van dit volk. Op allerlei vlakken heeft de regering gefaald om tot op heden een goed en duurzaam beleid te voeren. De verkiezingen naderen en de opiniepeilingen hebben ook de harde realiteit bevestigd. Men is zwaar teleurgesteld in de NDP en steekt dat niet onder stoelen of banken. Het wachten is nu op 25 mei 2020. Tot die tijd zal de regering alle registers uit de kast moeten trekken om haar macht te behouden. Het doel heiligt zeker de middelen bij deze paarse kliek!