Het legseizoen van de zeeschildpadden is al begonnen. Echter schijnt het ook het seizoen te zijn voor de stropers om de nesten van de schildpadden leeg te roven. Volgens gidsen is er nog nooit zoveel gestroopt. Zij twijfelen zelfs als de zeeschildpadden nog lang naar Suriname zullen komen om hun eieren te leggen. Elke dag zijn er stropers op het strand van Braamspunt die de eieren van de schildpadden uit de nesten halen. Het gaat in dezen niet alleen om buitenlanders, er zijn ook Surinamers die zich schuldig maken hieraan. Gidsen en anderen die zich zorgen maken om de dieren, kunnen niets doen om de stropers tegen te houden. De jachtopzieners zijn degenen die bevoegd zijn de orde en veiligheid in de beschermde gebieden te handhaven, alleen zijn die vaak in geen velden of wegen te bekennen. Dit betekent vrij spel voor de stropers die geen luisterend oor hebben voor gewone burgers, gidsen of toeristen. Het is vooralsnog onduidelijk wat er gebeurt op het ministerie van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer, RGB, waaronder de dienst Natuurbeheer valt. Frappant is dat deze regering de mond vol heeft van toerisme en de bescherming van onze natuur. Vooralsnog is daar weinig van te merken: op Braamspunt worden de schildpadden van hun eieren beroofd en in het Bigipan gebied jagen onverlaten op beschermde vogels. Het lijkt alsof er geen politieke wil is om zaken aan te pakken in het land. Er worden wetten gemaakt, maar handhaving schijnt een probleem te zijn. Straks zullen de schildpadden niet meer komen. Toeristen zullen wegblijven en gidsen zullen werkloos worden, terwijl ook de verschillende resorten in de beschermingsgebieden inkomsten zullen derven. In een tijd dat de economie in het slop zit, is toerisme een mooie inkomstenbron, maar waarschijnlijk zijn alleen de natuurorganisaties daarvan op de hoogte. Zij willen de natuur in stand houden en toeristen trekken. Dat kunnen ze niet alleen. Wie reikt ze de helpende hand?