De waarnemend directeur van de Regionale Gezondheidsdienst, RGD, Edwin Noordzee, heeft zich naar zeggen van een directielid en medewerkers, niet gehouden aan zijn geheimhoudingsplicht. Hij zou het niet eens zijn met de voordracht van een medewerking voor een bepaalde bevordering en daarom een schrijven op het hoofdkantoor hebben laten rondgaan met daaraan aangehecht het medisch dossier van de medewerker en attesten. Als directeur zou Noordzee beter moeten weten wanneer het aankomt op gevoelige informatie over medewerkers. Al is hij directeur, dan nog is hij niet bevoegd om het dossier van een medewerker in het openbaar te bespreken. Indien hij het niet eens is met een bepaalde voordracht, zou hij dat op een andere manier kenbaar moeten maken, maar niet door de medewerker zijn medische toestand te bespreken. Dit siert een directeur niet. De medewerker kan Noordzee strafrechtelijk vervolgen en ook nog schadevergoeding eisen. Al geruime tijd heerst er onrust bij de RGD. Naar zeggen van de bond wordt de directeur van alle kanten tegengewerkt. Directieleden verwijten de directeur dat hij niet richtig het beleid uitvoert van de RGD en ook nog mensen bevoordeelt. Het laatste financiële rapport van de RGD geeft aan dat er sprake is van mismanagement van ruim SRD 9 miljoen. Ook zou de RGD geen SZF-premies hebben afgedragen. De bond vindt dit absurd, omdat het SZF volgens de bond niet op tijd voldoet aan zijn verplichting om de RGD te betalen voor de  verrichte diensten. De vraag is natuurlijk hoe het SZF zijn verplichtingen moet nakomen indien premies niet betaald worden. Het is daarom niet juist om te stellen dat omdat het SZF niet heeft betaald, de RGD ook niet gaat betalen. Beide instellingen moeten hun verantwoordelijkheid kennen.