RIJKELIJK LAAT

Blamage op blamage heeft dit land mee te maken en wel sinds in augustus 2010, een regering onder leiding van Desi Bouterse, de politieke macht in dit land in handen kreeg. Een van de grootste schandes die wij de laatste tijd te verwerken kregen, heeft betrekking op de grootschalige cocaïnevangsten door justitie binnen ons territoir en de bewezen betrokkenheid van ons land bij de grootschalige handel in drugs. Suriname wordt dan ook in veel landen gezien als een narcostaat waar de handel in drugs wordt gedoogd en ook nog tal van witwaspraktijken de overhand hebben genomen. De confisquering van de 19.5 miljoen euro door de Nederlandse douane, heeft ons nog verder van huis gebracht en zelfs tot gevolg dat er geen chartaal geld in de vorm van bijvoorbeeld Amerikaanse dollars meer door luchtvaartmaatschappijen naar ons land worden vervoerd. De afgelopen week kregen wij de volgende domper te incasseren en wel met de onthulling in de internationale media, dat ons Nationaal Leger van alle gewapende machten op deze aardkloot is beland op de 135ste plaats en daarmede de op twee na slechtste notering heeft bemachtigd. In totaal zijn 137 landen met legers gerangschikt en alleen Liberia en Bhutan doen het slechter dan ons land. Het Nationaal Leger wordt dus geplaatst in de categorie van ‘rag tag’ legers, dat wil zeggen dat er heel veel mis is met onze grootste gewapende macht. We willen daarbij nog net niet spreken van een chaotisch geheel dat geplaagd wordt door een groot gebrek aan leiderschap discipline, materieel en materiaal. De klachten over het reilen en zeilen binnen het Nationaal Leger, zijn in de afgelopen negen jaar stelselmatig en in hevigheid toegenomen. Hoe vaak hebben wij niet vernomen, dat er vrijwel niets meer klopt binnen deze gewapende macht en dat de onvrede bij de officieren, onder-officieren en manschappen, bijna niet te beschrijven is en dat geldt zowel in de Memre Buku Kazerne als op de detachementen. Sinds het vertrek van kolonel Ernst Mercuur in februari 2011, is de zaak alleen maar bergafwaarts gegaan bij het Nationaal Leger en is deze gewapende macht het slachtoffer geworden van zware politieke invloeden en misbruik van manschappen, materiaal en materieel. En tegelijkertijd werden de middelen, benodigd voor een goed functioneren van het Nationaal Leger, steeds minder. Op een gegeven moment was er dan wel een waarnemend bevelhebber, maar die had in de praktijk niets in de melk te brokkelen en kwamen de bevelen vanuit het ministerie van Defensie en wel van minister Benschop, die ook op de stoel van de bevelhebber wenste te blijven zitten. In deze situatie is tot op heden geen verandering gekomen. Deze week werd door de president bekendgemaakt, dat de kolonel Robert Kartodikromo, per 22 maart officieel de bevelhebber van het Nationaal Leger wordt. De laatstgenoemde nam al enige tijd waar als bevelhebber, maar kreeg zijn opdrachten vanuit Defensie. Majoor Tony Haps wordt commandant van de Landmacht en daarvoor moet de veel jongere en capabele majoor Van Aksel Dongen wijken. Het moet duidelijk zijn dat opperbevelhebber Bouterse, momenteel kiest voor overwegend loyalisten uit de zogeheten revo-periode, terwijl er jongere officieren ter beschikking zijn die het werk ook naar behoren en gezien hun opleidingen, zelfs beter zouden kunnen vervullen. Haps maakte bovendien ruim tien jaar en wel in de periode van de regering Venetiaan, geen deel meer uit van het Nationaal Leger, maar werd om het regiem Bouterse wederom tot deze gewapende macht toegelaten. Tot de nieuwe legerleiding behoren luitenant Werner Kioe A Sen (marine) luitenant-kolonel, Marven van Huisduinen (Luchtmacht), luitenant-kolonel Cherryl Chan Jon Chu (chef Generale Staf) en luitenant kolonel Floyd Mettendaf (commandant Militaire Politie). Opvallend hierbij is dat Bouterse het nu ineens wel noodzakelijk acht en wel na de verkiezingen van 2015, officieel een nieuwe bevelhebber aan te stellen. Misschien denkt Bouterse daarmede de onvrede en demotivatie die thans heerst bij het Nationaal Leger, weg te halen. Wij hebben daar onze ernstige twijfels over, gezien het feit dat de regering geen middelen heeft om het sterk verwaarloosde leger wederom op te vijzelen tot het niveau van voor augustus 2010. Vooral voor wat betreft de medische zorg van de leden van het Nationaal Leger en hun gezinnen, is de onvrede schrikbarend toegenomen sinds de vrije geneeskundige behandelingen zijn beëindigd en men is ondergebracht bij het Staatsziekenfonds, dat een veel mindere zorg garandeert. De nieuwe leiding bij het Nationaal Leger wordt daarom door de meeste militairen en ingewijden daarbuiten, slechts gezien als wat de Engelsen als ‘window dressing’ neerzetten.

More
articles