WEL OF NIET TE REALISEREN?

Mits er geen vervroegde algemene en geheime verkiezingen voor volksvertgenwoordigende lichamen in dit land worden gehouden, hebben we nog 18 maanden te gaan tot de derde week van mei 2020. Maar ofschoon we deze periode nog te overbruggen hebben, is de NDP al begonnen met de samenleving zaken voor te houden c.q. te beloven. Acht jaar geleden werd het electoraat al zoveel beloofd en konden mensen die in woningnood verkeerden, rekenen op de bouw van minstens 18.000 volkswoningen. Als zoete koek ging dit utopische verhaal er bij velen in en stemden de goedgelovigen met nadruk op de NDP van Bouterse. Er waren er niet veel die eventjes gingen zitten rekenen om daarna in staat te zijn de belofte van 18.000 woningen, gelijk lek te prikken. Een regeertermijn van 60 maanden betekent zeer onvoldoende tijd om 18.000 woningen, uit de grond te stampen. Daarvoor zou je een leger van buitenlandse stukadoors het land moeten binnenhalen en natuurlijk ook de daarvoor benodigde materialen. Onze aannemers en bouwvakkers zouden niet in staat zijn gemiddeld 300 huizen per maand sleutelklaar en voorzien van de noodzakelijke nutsvoorzieningen, op te leveren. Dus degenen die dit verhaaltje van Bouterse en zijn NDP geloofden, waren en zijn nog steeds reuze naïef gebleken. Maar dat velen een niet goed analytisch vermogen bezitten en nonsens verhalen geloven, kwam wederom tot uiting bij de verkiezingen van 2015, toen ons een treinverbinding vanuit Onverwacht naar Paramaribo werd beloofd. Allemaal natuurlijk politieke lariekoek die je slechts aan de meest onnozelen, kunt verkopen. Nu is de NDP wederom van start gegaan om woningen aan in woningnood verkerende mensen te beloven en gaat het weer om duizenden huizen waarvan een deel als ‘poppenhuizen’ ter waarde van SRD 50.000 kunnen worden neergezet. Een ieder die een beetje notie heeft van de huidige prijzen van bouwmaterialen en wat rekenen heeft geleerd op school, kan concluderen dat een dergelijke woning kwalitatief niets zal voorstellen en binnen de kortste keren als bouwval zal kunnen worden aangemerkt. Een of andere kapitaalkrachtige figuur die in de afgelopen jaren zich heeft weten te verrijken dankzij de NDP, zal naar verluidt deze huizen gaan bouwen. Deze figuur zal daar zeer zeker beter van worden als het allemaal, zoals thans wordt voorgehouden, echt realiseerbaar wordt. Wat men echter niet vertelt aan de goedgelovigen, is wat de eigen financiële inbreng zal zijn van de mensen die de beschikking zullen krijgen over een poppenhuis en wie in aanmerking komt. Want zoals we in de afgelopen jaren van NDP-regeringen hebben meegemaakt, kwamen eerst NDP-partijleden en sympathisanten in aanmerking en was het zelfs zo, dat bepaalde mensen huizen konden bemachtigen waar ze zelf nooit in zijn gaan wonen, maar de woningen hebben verhuurd. Een andere vorm van bevoorrechting en corruptie. Tot nog toe zijn het mooie verhalen en beloften die we allemaal al eerder hebben vernomen en waar uiteindelijk toch niets of nauwelijks iets van gerealiseerd werd. Maar 2019 wordt het ,,verkiezingsjaar” en we moeten toch alvast beginnen om de goedgelovigen zand in de ogen te strooien? De komende maanden zullen we, gezien de ervaring die we hebben, overstelpt worden door luchtkastelen en wat dies meer zij. De verstandigen onder ons hebben het nu al door en nemen het meeste met een grote korrel zout.

More
articles