“Wij willen gehoord worden als vrouwen”, zei Sandra de Wit, initiatiefneemster van de stille loop ‘Stop geweld tegen vrouwen’, die gisteren startte op het Onafhankelijkheidsplein. Geweld tegen vrouwen is volgens haar niet iets van vandaag en zit misschien ook nog in de taboesfeer. Echter merkt De Wit op dat het geweld tegen vrouwen met de dag toeneemt en ergere vormen aanneemt.

De stille loop werd gehouden naar aanleiding van de brute moord op Monalisa Maynard door haar ex-vriend. De Wit gaf aan dat de stille loop niet alleen gericht is naar de vrouw, maar ook naar de mannen die slachtoffer worden en zijn van geweld. “Wij willen een oplossing”, benadrukt de initiatiefneemster. De actie van De Wit is door ongeveer driehonderd mensen ondersteund. Suriname is in de afgelopen periode opgeschrikt door gevallen waarbij vrouwen vermoord zijn geworden door hun ex-vriend, partner of echtgenoot.

Gekleed in witte T-shirts hebben zowel mannen als vrouwen meegedaan aan de stille loop. Rond 19:00u startte de groep op het Onafhankelijkheidsplein, daarna werd gelopen naar de Mahonylaan en via de Grote Combéweg weer naar het plein.

Veel mensen droegen een witte brandende kaars. De Wit heeft samen met anderen die de actie ondersteunen, handtekeningen verzameld voor een petitie die aan het parlement zal worden aangeboden.  De Wit gaf aan dat er niet gestopt zal worden zolang er geen stappen worden gemaakt in de goede richting. Zij hoopt dat de beleidsmakers begrijpen waarvoor de loop gehouden wordt. Morgen wordt er een stille loop georganiseerd op Geyersvlijt.

Maisha Neus, voorzitter van STREI! heeft de actie ook ondersteund. Zij gaf in gesprek met De West aan dat zij als hoedanigheid als burger van dit land en meer als vrouw de actie is komen ondersteunen. Volgens haar ontbreek er in ons land sociaal-maatschappelijke instituten die mensen begeleidt. Zij is van mening dat er hieraan geen waarde wordt gehecht, terwijl dit soort van instituten belangrijk zijn om een samenleving te ordenen. Zij deed een beroep naar alle Surinamers om ongeacht hun kleur, ras, geloof of seksuele geaardheid de handen in elkaar te slaan om de veiligheid te waarborgen.

door Johannes Damodar Patak