Lokale kipsector in de greep van internationale afspraken

Hoewel de lokale kipsector 40-45 procent van de markt beheerst, is de sector nog steeds in de greep van de Amerikaanse boutjes die tegen dumpprijzen op de lokale markt terechtkomen. Ondanks de verdubbeling van de importheffing op buitenlandse kip en kipdelen, is de lokale sector niet opgewassen tegen de Amerikaanse boutjes. Volgens Nemchand Kanhai, voorzitter van de Associatie Pluimvee Sector Suriname (APSS), spelen internationale afspraken met de Wereldhandelsorgani-\satie (WTO) een rol. Met de verhoging van de invoerrechten van 20 procent naar 40 procent op buitenlandse kip en kipdelen, is de verkoop van lokale kip, met de verhoging van de invoerrechten op buitenlandse kip en kipdelen, gelijk aan de verkoop van Braziliaanse kip. Echter is de lokale kipsector niet opgewassen tegen de Amerikaansen boutjes. Volgens Kanhai zullen die massaal blijven binnenkomen. Desondanks blijft de APSS samen met de overheid streven naar een zelfvoorzienende kipsector. Kanhai legt uit dat de invoerrechten op kip helemaal verhoogd zouden moeten worden naar 100 procent om te kunnen concurreren met de Amerikaanse boutjes.

Volgens Kanhai komt een volledige zelfvoorzienende sector de economie van het land ten goede. Maar dit gaat niet zo gemakkelijk, omdat er bepaalde afspraken gemaakt zijn waaraan Suriname zich moet houden. Hij geeft aan dat de overheid niet tegen de regels van de WTO in kan gaan. “Elke keer als wij een verhoging van de invoerrechten willen, moeten we een verzoek indienen”, zegt Kanhai. Volgens hem heeft de staat met moeite de verhoging van 20 procent gehad.

De lokale kipsector vestigt de hoop op het zaaizaadproject te Lareco (Saramacca). Hiermee beoogt het APSS maïs als voer te vervangen door rijst. Met dit project zal lokale kip goedkoper worden, omdat de sector zeker 70 procent uitgeeft aan het importeren van voer voor de kippen. Kanhai geeft aan dat er al een paar maanden is ingezaaid, daarna zal gekeken worden welk zaaizaad het beste is, afhankelijk van de voor- en nadelen. “Het gaat uiteindelijk om de kostprijs van lokale kip. Als de prijs van onze kip goedkoper wordt, kunnen wij gerust overgaan tot een verhoogde productie van 300.000-350.000 kippen per week”, zegt Kanhai. Voor nu worden er minder kippen per week ingezet vanwege overschotten die ondanks de verdubbeling van de invoerrechten, toch op de markt ontstaan.

door Priscilla Kia

 

More
articles