Een ieder die goederen aan de overheid levert of haar diensten bewijst, loopt een enorm risico er ernstig bekaaid van af te komen. Een overheid die er in het ene geval geen enkele moeite mee heeft goederen af te nemen van personen of instanties en in een ander geval diensten laat verrichten en gewoon veel te laat of gewoon niet betaalt, kan gerust in de categorie oplichters geplaatst te worden. In de afgelopen zes jaar tijdens de regering Bouterse I en nu II, zijn er talloze personen en instanties bedrogen en naar onze mening gewoon opgelicht. Je kan toch een aannemer geen groot civiel technisch werk laten verrichten en dan gewoon niet betalen. Je kan bij een groothandel toch niet voor miljoenen aan levensmiddelen weghalen en dan gewoon niet betalen? En zo zijn er honderden groot- en kleinondernemers die door de overheid zijn geflest in de afgelopen zes jaar. Een bankdirecteur vertelde Keerpunt niet zo lang geleden dat zijn cliënten maar liefst 50 miljoen dollar van de overheid moeten ontvangen voor geleverde goederen en verleende diensten en dat het geld maar niet komt. Dan heeft Keerpunt het nog maar over een groep ondernemers die door de overheid is belazerd en aan het lijntje wordt gehouden. En dan te bedenken dat het IMF met deze ploeg zaken wenst te doen en ruim 470 miljoen dollar ter beschikking wenst te stellen. En als we kijken naar de huidige toestand en die vergelijken met de jaren tachtig van de vorige eeuw, toen dezelfde mensen aan de macht waren, is er niet veel veranderd. Een autodealer in die tijd moest ook voertuigen leveren en werd gewoon meegedeeld dat hij een bijdrage aan de revo had geleverd. Toen was er sprake van een machtsstaat en kon de arme man niet veel doen. Thans hebben we een schijndemocratie waarbij dezelfde handelingen worden gepleegd en doet het regiem alsof zijn neus bloedt. Neem nou de media, die werden en worden belazerd met advertenties. Eerst kregen bepaalde media, waaronder De West, geen advertenties van het regiem Bouterse en toen daarover werd geklaagd en gepubliceerd, kwamen ze dan wel weer op gang, maar werd er nauwelijks of gewoon niet betaald. Laten we de zaken stellen zoals ze zijn. Het ministerie van Onderwijs begon al onder Adhin gewoon met niet te betalen voor paginavolle advertenties en meneer Peneux ging op dezelfde voet verder met dit wangedrag. Niet eens recu’s werden tegenover de geplaatste advertenties ter beschikking gesteld en daar is tot op heden geen verandering in gekomen. Onderwijs moet meer dan drie ton aan dit medium betalen en de schuld is over een periode van zeker drie jaar opgebouwd. Ook andere media zijn op grote schaal geflest door de overheid. In het kader van het Sociaal Zorgstelsel werden er enorme advertenties aangeleverd, die slechts voor een klein deel werden betaald. Het kantoor van de vicepresident was voor deze zaak verantwoordelijk. Ook hier worden de verschillende media voorgehouden dat de overheid geen geld heeft. Juist ja, beleid voeren op andermans zak en je voortdurend rijk zitten rekenen, hebben gemaakt dat alles nu goed klem zit. Klagen over het niet voorhanden hebben van geld is geen excuus. Als je vooraf weet dat je geen geld hebt, moet je geen diensten laten verlenen. En zo worden nog dagelijks mensen door dit regiem Bouterse opgelicht. De detailhandel weet er alles van en heeft ook voor tonnen aan goederen geleverd en geen geld gezien. Bestelbonnen vertegenwoordigen momenteel nauwelijks waarde, omdat het steeds herhaalde excuus is: we hebben geen geld van Financiën gehad. De overheid naar de rechter brengen? Kan natuurlijk wel, maar dan moet je Jobs geduld kunnen opbrengen, want er staan zovelen voor je in de rij bij de kantonrechter om hun zaak behandeld en afgehandeld te krijgen. De oplichting van deze overheid is namelijk zeer omvangrijk en heeft menig bedrijf al in de grootste problemen gebracht en in bepaalde gevallen zelfs faillissement veroorzaakt. Hoeveel mensen hebben nu niet reeds hun werk verloren omdat het bedrijf het verlies veroorzaakt door de overheid, niet langer kon dragen? En dan maar lukraak zwaardere nutstarieven loslaten op huishoudens en bedrijven, terwijl het water ze al allemaal tot aan de lippen staat. Niet slechts de monetaire reserves zijn geplunderd door het regiem Bouterse, maar ook de zakken van personen en instanties om de zaak dan zogenaamd draaiende te houden. Maar draaiende is de zaak momenteel zeker niet. De zaak dreigt veel eerder in te storten door de schade die door de overheid is aangericht en nog steeds wordt veroorzaakt. De devaluatie van de SRD van zeker 100 procent ten opzichte van de Amerikaanse dollar, heeft alle mensen die geld van de overheid moeten krijgen, geconfronteerd met een niet af te schrijven koersverlies en daar praat zeker deze overheid niet over. Zou haar verlies en schulden bij een juiste, op de inflatie geënte berekening, alleen maar groter maken. Dus het verlies is voor de mensen waar de overheid diep bij in het krijt staat en dat is ook een pure vorm van oplichting, want de verschuldigde bedragen waren allemaal berekend op een koers van SRD 3.35,- op de dollar. Wat kan je nu nog kopen voor de SRD’s die de overheid misschien eens zal betalen en waar momenteel totaal geen zicht op is. De autohandelaar J.T.F. heeft het wel geweten en lijdt thans een enorm verlies, omdat een overheidsinstantie zich ook rijk heeft zitten rekenen en maar niet over de brug kwam met de afgesproken bedragen voor maar liefst 106 auto’s. Ook deze handelaar heeft het nakijken en is gewoon bestolen door een instantie die tot de overheid behoort. En hij is niet de enige die auto’s leverde en het geld veel te laat of niet kreeg. De man krijgt nu slechts een deel van de waarde van zijn goederen terug, omdat ten eerste de wagens al gebruikt en misschien wel afgeragd zijn in het binnenland , en ten tweede zijn de auto’s inmiddels overjarige modellen die bij verkoop lager in prijs liggen wegens het enorme aanbod van voertuigen op de markt. Verlies en schade vallen deze ondernemer thans ten deel, alleen omdat hij met een overheid te doen heeft die alles behalve betrouwbaar is en alles op rekening verlangt. Geen wonder dat handelsbedrijven thans hun les hebben geleerd en geen goederen meer afstaan zolang er niet vooraf is gestort. Ook met voorschotten werken bij een afspraak met de overheid is niet verstandig, want naar de rest van het geld kan je in de meeste gevallen ook fluiten. Rondrijden in heel dure auto’s die maar niet betaald worden en bigi tem spelen, daar weet men bij de overheid alles van, maar betalen is een zaak waar geen of nauwelijks aandacht aan wordt besteed. Wij vragen ons af of het geld dat het IMF, de Wereldbank, IDB en de Caribische Ontwikkelingsbank bereid zijn te lenen, wel het enorme gat aan gemaakte schulden zal kunnen dichten, want terwijl men zich wederom rijk zit te rekenen over geld dat nog niet binnen is, gaat de verkwisting gewoon verder. En dat zijn zaken waar het IMF zich heel goed op moet concentreren, want geld lenen aan mensen die er niet mee weten om te gaan, is niets anders dan het dumpen in een vat zonder bodem en het land opzadelen met schulden waar ze in de komende decennia niet meer uit zal kunnen geraken.