Al geruime tijd is ons land in de ban van het Zika-virus. Overigens, ook in de regio is deze ziekte zich sterk aan het manifesteren. Vooral zwangere vrouwen die deze aandoening oplopen, hebben kans een kind te krijgen met een hersenbeschadiging. Zika leidt in sommige gevallen tot de dood. Wie gedacht had dat deze ziekte minder erg zou zijn als dengue en chikungunya, heeft zich lelijk vergist. Wanneer ongeboren baby’s voor het leven verminkt worden, dan is dat natuurlijk iets zeer ernstigs. De verschijnselen met de eerdergenoemde ziektes komen bijna met elkaar overeen. Het scala aan symptomen varieert enorm; de hoofdsymptomen waar we Zika op dit moment aan herkennen in deze epidemie, zijn: lichaamspijnen, koorts, rode ogen en jeukende huiduitslag. Niet iedereen weet dat hij Zika heeft wanneer hij ziek wordt, veel mensen gaan ervan uit dat zij een griepje hebben dat na ene paar dagen geheel overgaat. Maar nu wordt steeds duidelijker welke ravage Zika aanricht bij vooral baby’s in de baarmoeder. Het valt op, dat binnen dit geheel de overheid niets van zich laat horen. De voorlichting laat veel te wensen over en niemand wist wat het verwoestende effect was op de mens totdat internationaal het nieuws bekend werd wat voor ramp zich in Brazilië aan het voltrekken is. Heel wat kinderen waarvan de moeder besmet was met het virus, zijn met een  hersenbeschadiging geboren. Het is niet de eerste keer dat ons land nalatig is geweest. Wij zullen altijd situaties hebben van waterplassen of concentraties hier en daar en stilstaand water. Zo is het nou eenmaal in de tropen. Maar nooit heeft de overheid geanticipeerd op al deze zaken. Wij weten hoe hardnekkig men ontkende dat er sprake was van dengue en later van chikungunya. Toen de zaak ernstig uit de hand liep, gaf men schoorvoetend toe, dat het werkelijk een epidemie was. Intussen was heel Suriname al getroffen door de ziekte. Wij weten ook wat de effecten zijn bij chikungunya. Slachtoffers hebben maandenlang nog last van gewrichts- en spierpijnen, hetgeen ook zijn weerslag vindt binnen de economie. Hoe serieus wij het BOG en het ministerie van Volksgezondheid nog moeten nemen, blijft een raadsel. Keer op keer heeft men gefaald. Maar wat als een nog ergere ziekte met direct dodelijke gevolgen uitbreekt in de regio. Wij denken bijvoorbeeld aan ebola. Internationaal krijgen wij de waarschuwing, maar onze autoriteiten vatten het lichtvaardig op. Het is trouwens onder deze regering een mode geworden om geen schuld of verantwoordelijkheid te willen dragen.