Paul Middellijn stelt in de jongste uitgave van `Parbode’ dat de Surinaamse politiek vol zit met elementen die alleen maar zijn gekomen om te stelen en zichzelf te verrijken en zeker niet voor het land en volk zijn komen werken. Dieftig zijn ze en stelen dat ze kunnen, daar komt het relaas van de heer Middellijn op neer. Het is natuurlijk niet juist om alle mensen die zich in de Surinaamse politiek bevinden als dief of dieftig te bestempelen, maar het is wel zo dat een heel groot deel wel de politiek ingaat met de bedoeling er beter van te worden. Hoe kan ik stelen ? Een vraag die menig politicus in dit land zichzelf stelt bij zijn of haar intrede in de Surinaamse politiek. Middellijn zijn beweringen kunnen wij dan ook grotendeels onderschrijven. Het ene schandaal na het andere komt thans bovendrijven en het is duidelijk dat binnen de regering Bouterse I er op vreselijke schaal gestolen is en dat er zelfs nu nog dieven en plunderaars van het volksvermogen in deze regering zitten. Neem nou die rijstexport naar Venezuela. Daar hangt ook een zeer smerig luchtje aan. Waarom moet een aan de NDP gelieerde figuur op elke ton rijst die in westelijke richting vaart, zwaar verdienen? En toch is dat wederom zo. We regelen de rijstexport voor jullie Nickeriaanse boertjes even snel met de Venezolanen, maar wij moeten er ook weer dieftig behoorlijk aan verdienen. Meki nyan dati na a man. Thans een andere tori. Waterexport naar een bevriende natie die een enorm gebrek aan goed drinkbaar water heeft. Natuurlijk wordt daarbij een NDP-pion ingezet om via een of ander N.V.’tje te verdienen en de grote nyans komen in handen van de NDP-top. Dat is nou juist wat de heer Middellijn bedoelde met dieftig zijn en op grote schaal dit land leeg stelen. Die skalians zijn toch ook met fromu vergunningen binnen een concessiegebied van de Suralco operationeel beland? Wie verstrekte de vergunningen ? Juist ja, die kwamen van hogerhand tot stand. Corrupt en dieftig kan dat ook worden genoemd. Vinden we het dan vreemd dat multinationals en concessiehouders steeds meer de pest krijgen aan ons land en weg willen of een andere koers varen wanneer het neerkomt op het plaatsen van een investering. Goed kijken naar de inkrimpingen van Iamgold en het vertrek van Suralco. Denkt men nou werkelijk dat de Alcoa een mooi en goed verhaal zal afsteken tegenover een andere potentiële Amerikaanse investeerder die naar Suriname zou willen komen om over investeringen te praten. Iamgold zal ook in Canada rondbazuinen dat je concessierechten om zuiver politieke redenen in Suriname niet gegarandeerd zijn. Tot op heden woelen de lieden van Macamboa nog steeds in de zogeheten Romaput en is de overheid niet bij machte geweest ze te verwijderen, zulks tot groot ongenoegen van de Canadese multinationale onderneming. Vinden we het dan raar dat Iamgold tot inkrimping van het personeel overgaat. De overheid kan dat gerust zien als een schot voor de boeg en een toekomstig vertrek van de maatschappij als ze niet wenst in te grijpen binnen de concessie ter bescherming van de rechten van de Canadese onderneming. Maar overal staat men chaos en dieftigheid toe . Ach, waarom zouden we de kleine dieven aanpakken, terwijl we zelf het slechte voorbeeld geven door zelf op grote schaal te stelen en roven?