Al jaren schrijft Keerpunt over het hebben van een speciale pot. Een soort fonds dat kan worden aangesproken wanneer zich ernstige zaken voordoen en er binnen korte tijd geld nodig is. Wij hebben laatst nog een van de zwaarste rukwinden gekend waarbij de schade enorm was. Kortom, ons land heeft binnen korte tijd zoveel calamiteiten gekend, dat het begrijpelijk is dat niet per direct uit de overheidsbegroting geld beschikbaar is. Laten wij ook niet vergeten de recente springvloed te Weg naar Zee, waar de schade aan have en goed van de bewoners ook enorm was. Tegen de natuur kunnen wij ons niet bewapenen. Wie kan een tsunami, rukwind, storm of tornado tegenhouden. Juist, niemand. Maar wij kunnen wel voorbereid zijn op de effecten daarna en daarmee bedoelen wij ook de kosten. Behalve natuurrampen, kunnen zich ook andere zaken voordoen waarvan wij denken dat die uit een speciaal fonds gefinancierd kunnen worden. De norm moet wel zijn dat het om iets van nationale aard moet gaan waarbij bijvoorbeeld mensenlevens in gevaar dreigen te komen. Ook in gevallen van ziekten en epidemieën kan er gerust geput worden uit een dergelijk fonds. Noem het een spaarfonds, noodfonds of calamiteitenfonds. Wij moeten een pot hebben die gegarandeerd geld heeft. Zo hebben wij van de week de situatie gehad met betrekking tot de nierdialyse. De Patiëntenraden van het Nationaal Nierdialyse Centrum (NNC) luidt de noodkreet. De behandeling van ruim 400 nierdialysepatiënten dreigt stopgezet te worden. In een brief aan de voorzitter van De Nationale Assemblee (DNA) en de minister van Volksgezondheid wordt aandacht hiervoor gevraagd. Thans zijn er meer dan 700 Surinamers die dialyseren en ongeveer 400 patiënten die bij het NNC deze behandeling ondergaan. Hemo Dialyse is een levensbedreigende ziekte, die volgens de Patiëntenraad diep ingrijpt in de gezondheid en het sociaal- en maatschappelijk leven van de patiënten.

Door deze ziekte zijn ze hun baan kwijtgeraakt, gezinnen en relaties zijn ontwricht en vanwege de zorg (behandeling, medicatie en reiskosten) worden zij geconfronteerd met extra kosten, die niet allemaal door de overheid en verzekeringsmaatschappijen worden gedekt.

Vanwege de precaire situatie in het land is er een grote betalingsachterstand, waardoor leveranciers niet over hun gelden kunnen beschikken, wat inhoudt dat de bedrijven de levering van benodigde middelen heel binnenkort zullen stopzetten. Met deze verklaring geeft het NCC aan hoe zorgwekkend de situatie is. De vraag is wat de overheid al die tijd heeft gedaan. Je kan financiële problemen hebben, maar voor je basiszaken snappen wij niet dat er geen geld is. Er is wel geld om mensen in hoge posities te benoemen en mensen abnormale salarissen te betalen. Juist nu zou een noodfonds goed van pas komen. Wij snappen dat er financiële problemen kunnen zijn. Daarom heeft elke goed opererende overheid een dergelijke pot. Achh, we blijven steeds maar de ‘juiste’ prioriteiten stellen.

door Ivan Summerville