De huidige directeur van Staatsolie, Rudolf Elias, is van mening dat Staatsolie, ondanks de lage internationale prijs voor een vat aardolie, toch nog goed kan draaien en winstgevend is. Staatsolie zal volgens Elias, gezien de lage kosten om de olie uit de grond te halen en te raffineren, toch nog redelijk goed kunnen boeren. Wat volgens de Staatsolie directeur wel een probleem is, is dat de Staat uit de inkomsten van Staatsolie op maand- en jaarbasis veel minder ontvangt van de maatschappij gezien de lage internationale prijs voor een barrel olie. En dat is nou juist waar de schoen wringt . Staatsolie als bedrijf kan zichzelf nog wel redden met de huidige prijs voor een barrel die tussen de 45 en 50 Amerikaanse dollar schommelt, maar de Staat Suriname heeft zich altijd rijk zitten rekenen op basis van een barrel prijs die tegen de 100 dollar lag. Er werd toen de barrel prijs heel hoog lag, nooit aan een noodfonds gewerkt, laat staan aan de vestiging ervan. Thans zijn de inkomsten drastisch gekelderd en de uitgaven van Staat hetzelfde gebleven of vermeerderd en dat heeft de zogeheten crisis waar Bouterse het over heeft, veroorzaakt. De Staat heeft thans enorme tekorten binnen het budget en kiest er dan ook gewoon voor schuldeisers niet te betalen. De afdelingen binnen de verschillende ministeries belast met comptabele zaken, worden overspoeld door instanties en personen die naar hun geld komen vragen. Ambtenaren op die afdelingen dokken bij het leven, omdat ze niet weten wat ze moeten zeggen tegen de schuldeisers. Weer anderen zeggen je keihard dat er geen geld is en dat ze moe zijn om te liegen tegen mensen die recht op hun geld hebben. En het zijn deze toch wel eerlijke ambtenaren die een goed beeld verstrekken van hoe ernstig de toestand wel niet is geworden. En toch zijn er nog van die gemene misleiders die het volk willen doen geloven dat het helemaal niet zo erg is en dat het spoedig goed komt. En dat allemaal terwijl de overheid zovele instanties en personen mee het ravijn in sleept. Hoeveel bedrijven zijn er wel niet die richting faillissement worden gestuurd door een zeer onverantwoordelijke overheid die op belangrijke posten kruktu anu mensen heeft geplaatst die de zaak steeds verder in het honderd sturen? Een overheid die zich blind heeft gestaard op de inkomsten uit voornamelijk de goud- en aardoliesector en thans met de gebakken peren zit, omdat ze niet wist te plannen en nog nimmer van vooruitzien heeft gehoord. Nak panya a moni sa we feni ala mun dat was het devies. We zien nu allemaal wat de gevolgen zijn van dit desastreuze beleid. En dan zijn er toch nog van die lieden die ons vrijwel wekelijks via door de overheid gecontroleerde media komen vertellen dat anderen kwaadsprekers zijn en dat het helemaal niet zo ernstig is. Tussen 1933 en 1945 hadden we ook zo een gek in nazi Duitsland die constant het volk verkeerd voorlichtte. We weten allemaal wat er met dat land en deze kwaadspreker en doortrapte leugenaar is gebeurd.