Het ontevreden hoofdbestuurslid, tevens kritische NDP’er Clifton Koorndijk, heeft de gemeenschap verrast. Hij heeft de paarse partij vaarwel gezegd. Koorndijk heeft uitgelegd, dat hij zich niet meer thuis voelt in de paarse partij. Er was teveel onenigheid in Saramacca. Hij is het er ook helemaal niet mee eens hoe de kandidatenlijst tot stand is gekomen in het district. De structuren hadden niks te zeggen. Koorndijk zegt niet in z’n eentje opgestapt te zijn. Hij beweert vele NDP’ers en leden van andere partijen mee te hebben genomen. Hij bevestigt wel dat er grote problemen zijn binnen de paarse organisatie. Laten wij vooropstellen, dat iedereen het recht heeft zijn of haar partijvoorkeur te hebben. Maar wat Koorn-dijk doet, is gewoon lasteng. De NDP laten en via Mega Front proberen het parlement binnen te komen, is gewoon een illusie. Had de man gezegd via de ABOP, V7 of DOE een gok te zullen wagen, was het nog begrijpelijk. Je hebt het hier over partijen die niet over ruggen van anderen binnen komen. Maar de man kiest voor Mega Front en wel via Nieuw Suriname, krijgt de lijsttrekkerspositie aangeboden, omdat de NDP hem vergeten heeft en denkt nu zijn partij terug te kunnen betalen. Wij stelden al dat er partijen en combinaties mee doen aan de aanstaande verkiezingen die gewoon de versierselen aan de kerstboom zijn. Lasi steng en lasteng horen gewoon bij de organisaties. In Paramaribo heeft Mega Front zich ook niet op een correcte wijze ingeschreven. Zonder achterban ook nog erbij. Hoe denkt men met de beste wil van de wereld zetels te kunnen halen. De burgers weten op de koop toe niet eens wie of wat Mega Front is. Koorndijk is misnoegd over hoe het de afgelopen periode is gegaan binnen zijn paarse liefde. Begrijpelijk, dat hij zijn heil elders heeft gezocht. Wij wensen hem verder het beste toe, al weten wij dat er geen wonder zal gebeuren. Dit is, zoals wij al stelden, het systeem van de paarse organisatie. Gewoon doen wat een kliekje wil. De wil van de leden van de partij en de structuren worden in de prullenbak gegooid. Een lijvig briefje van de structuren van de partij is toch niet serieus behandeld. Vrouwen vroegen om een plek op de lijst in Brokopondo, maar men koos toch voor drie mannen, daarbij voorbijgaand aan de gevoelens van de achterban. Voor de vorm heeft de NDP gesteld zich te zullen buigen over het verzoek van de vrouwen, maar het besluit was al duidelijk. Wilde men werkelijk een vrouw, dan was er geen extra overleg meer nodig.