Eerder deze week heeft het ministerie van Binnenlandse Zaken bekend gemaakt dat donderdag 19 februari is uitgeroepen tot nationale vrije dag. Aan deze dag zijn bepalingen die behoren bij de zondag, toegekend. Dus wie op deze dag werkt, moet 200% loon ontvangen. Het bedrijfsleven protesteert hiertegen en terecht ook. Tel het aantal vrije dagen dat gelijkgesteld is aan de zondag, en tel daar de dubbele betalingen van loon bij op. Dat is geen klein bedrag. Vooral voor kleine ondernemingen is dat een extra klap, terwijl de effecten voor grotere bedrijven ook niet zullen uitblijven. Laten wij vooropstellen, dat wij niets tegen de Chinese bevolkingsgroep hebben. Ze maken onderdeel uit van onze samenleving en gelet op de geschiedenis, hebben ze ook recht op een stuk erkenning. Echter, gaat de overheid voorbij aan een heleboel adviezen van deskundigen en de commissie nationale vrije dagen. Er is een rapport uitgebracht met daarin de adviezen die zijn uitgebracht na hearings met het bedrijfsleven, religieuze groepen en andere organisaties. Met andere woorden: dit rapport is dus in de prullenbak beland. Het is leuk om te kijken naar het evenwicht in de samenleving qua Multi-etniciteit. Maar de overheid gaat wel helemaal voorbij aan de economische effecten. Wie er ervaring mee heeft, weet dat op Chinees Nieuwjaar alle Chinese handelszaken normaal open zijn en keihard hun geld verdienen. Dit, terwijl andere ondernemingen gesloten zijn en bij arbeid extra loon moeten betalen. Wij vragen ons af of de regering geen andere modus kon bedenken. Een model à la Sasi Sura was nog te doen. Daar sloot alleen de overheid haar deuren, terwijl het handelsverkeer en het economisch verkeer normaal door ging. Ook dat leek niet helemaal een perfecte oplossing, omdat de overheid als dienstverlener dus haar deuren sloot. Het onderwijsproces lag ook voor een dag stil. Ach, deze regering heeft nooit geluisterd en zal ook nooit luisteren.