De reorganisatie van het Korps Politie Suriname, zoals voorgesteld door de korpsleiding, kan maar niet van de grond komen, omdat Brunswijk `of all people’, via zijn minister van Justitie en Politie, de zaak aan het frustreren is. Dat Brunswijk achter de sabotage van de reorganisatie zit, is voor de vakbond van de politie en zijn leiding al enige tijd duidelijk. Brunswijk is het niet eens over een bepaalde zaak die door de politie zou zijn onderzocht en doorgeleid naar hogere regionen binnen justitie. Op basis van deze ontevredenheid, vindt deze coalitiegenoot van de regering Bouterse dat minister Belfort van Justitie, die ook uit de ABOP stamt, voor wat betreft de voormelde reorganisatie binnen het KPS, het been stijf dient te houden. Schandaliger kan het niet. Een man die toevallig een kabinet steunt dat allang had moeten zijn gevallen, bepaalt thans hoe het verder moet met een reorganisatie van de op één na grootste gewapende macht in ons land. En dat tolereert de president van de republiek allemaal? Door dit gedrag van een minister op Justitie te gedogen en te buigen voor een Brunswijk, laat Bouterse zien dat hij eigenlijk de staatsmacht voor een groot deel al uit handen heeft gegeven aan iemand die hij in de jaren tachtig van de vorige eeuw als terrorist bestempelde. Een man die overigens een zeer bevlekt blazoen heeft en meerdere malen in contact met de justitie is gekomen en een voorwaardelijk vonnis op zijn naam heeft staan. Ook wordt dezelfde Brunswijk nog steeds door Interpol gesignaleerd vanwege twee verstekveroordelingen in Frankrijk en Nederland in verband met zijn betrokkenheid bij drugssmokkel. En het is nou juist deze man die wegens zijn politieke positie binnen de regering Bouterse het justitiële apparaat denkt te kunnen ondermijnen. Niet alleen in Suriname kijkt men met veel misnoegen naar de handelingen van een Brunswijk, maar ook buiten ons land houdt men de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten. Zelfs het langste touw heeft een eind.