– 400 ‘plus’. Een 300 ‘zoveel’ werd bekendgemaakt. Toen weer 400 en nu gaat men erover heen met een getal van 430 kilo’s, aan zuivere en dus geen pastacocaïne. Wil men vervelend zijn, dan kan men zowat gerust secundaire gedachten gaan ontwikkelen. In ieder geval, is de veiligheid en soevereiniteit van Staat, danig aangetast. Van wie was dat spul en wie zijn de ‘veredelde heren onder de criminelen’ die een dergelijk transport konden (voor-)financieren. Ook mag men in deze situaties strakker onderzoeken, hoe het zo is gekomen, dat er een aantal megaondernemingen in Suriname opereren die met raketsnelheden ‘vermogens’ wisten op te bouwen. Ook in die hoek kruipen de vraagtekens, langs de zware machines omhoog.

– ‘Aanvullend schelden’. Je mag niet schelden? Oh ja?! Je mag dus niet schelden als je echtgenoot, je partner, je verloofde, je zoon, je collega, het gezinshoofd, de kostwinner, je voorvechter, je vakbondsleider, je voetbalvoorzitter, de deken van de balie…? Als die heel gewoon worden vermoord, mag je zeker ook niet schelden, vloeken en het duivelse aan het geheel verfoeien. Terwijl de justitieel geïdentificeerde daders en verdachte uitlokkers, onder het genot van VSOP’s uit Frankrijk de samenleving met enige regelmaat trakteren op een grote mond en met een ‘getekende amnestiepaskwil’ in de hand, op terrasjes tussen de toeristen demonstratief ‘sopie’ nippen. “Bika unu no e libi na ini wan agoe-staat…, yere!’.

– Budget. Een aantal leden van De Nationale Assemblée heeft aan de huidige voorzitter gevraagd om de Begrotingsbehandeling 2015 aan te vangen. Voorafgegaan door de ‘Algemene Beschouwingen’. Er wordt daarna weer een supergewraakte agenda gepresenteerd, door de inmiddels armlastig geraakte voorzitter. Wordt het geen tijd om Jenny Geerlings – Simons bij enkelvoudige meerderheid af te zetten en op ordentelijke wijzen de budgetten, geschikt voor goed en veilig staatsbestuur, veilig te stellen? ‘Just a question!’.

– ‘Que pasa. El condor pasa…’. Stressbestendig moet men wel wezen. Wie wel en wie niet, in onder meer Commewijne? ‘Hari trusu…’, of gaat men voor winst in de strijd. Onthoud wat de vijand aldoor maar roept, wanneer de nood aan de man komt. “United we stand…, devided we shall fall. Indeed…”. Men moet gewoon de zwakheden zelf erkennen en niet gaan voor iets, dat verdeeldheid onhebbelijk groot maakt.

– Mop! Wat een mop. Een direct belanghebbende vertelt, dat het oerwoud van Suriname geen noemenswaardige aantasting geniet of (trans-)nationale alarmering verdient? Neemt daarbij een universiteit als bron die kaalkap in de regio, al gedreven heeft mogen meemaken en misschien ook nog heeft weten te gedogen. ‘In algemeen belang…’, zoals met of de te vergelijken ellende op Haïti. Het lijkt er veel op, dat men niet eens mag waarschuwen voor de algehele vernietiging van het bos en toegangswegen/infrastructuur omdat het belang van een SBB zwaarder weegt en dus voorop mag staan? Internationale organisaties en ‘milieu watchdogs’ waarschuwden met documenten en een ambtenaartje wenst in alle gemoedsrust te ontkennen? Wat een land wat een vernietigend “Paluisme”.

– Pengel/Findlay. In de Arron-biografie van Peter Meel komt een zinsnede voor, dat de ‘familie Findlay’ niet zou weten, wat de permanente breuk tussen Findlay en Pengel in December 1953 veroorzaakte/teweegbracht? Laat het duidelijk zijn, dat duoroyement van Pengel en het lid Findlay uit de NPS, mede aan de basis lag van uitdrijving en dat Pengel aan de vooravond van het overlijden van Findlay’s moeder –op 31 December 1953– een onverkwikkelijk en niet te verteren zaakje toevoegde aan een familiedrama, tijdens het finale telefoongesprek met de oprichter van: – ’t Zoldertje, de Surinaamse Democratische Partij (SDP) en “A Tjek – 1955”. De menselijke waardigheid kwam daar, aan het einde van het jaar 1953 danig in geding. Soms komt men zaken in biografieën tegen die meer lijken op verdoezeling, dan de waarheid enig eer aan te willen doen.

– Contract. Een contract met de Overheid, is heden ten dage klaarblijkelijk geschreven op stromend water. Zo ook bij de Nationale Vervoersbedrijven, waar bushouders onder contract stonden en plotsklaps geen verlenging in zicht kregen.

– Paren. Vaker zegt men, dat ze ‘in paren’ gaan. Vertrekken naar het onbekende. Opgeroepen door hun Schepper. Zo ook in de afgelopen dagen. Zowat gezamenlijk, naar een ons onbekende wereld.

– Opsluiten. Het huidige staatshoofd, heeft ingevolge de Grondwet van de Republiek Suriname en ook nog een aantal verankerde verdragsmatige verplichtingen “geen enkel recht of bevoegdheid” om te roepen, dat hij binnen de rechtstaat en aanvaarde democratische normen, waarden en verhoudingen burgers en in het bijzonder de helft van de VHP (…), zal kunnen of mogen opsluiten. Vrije burgers in een vrij land, kunnen dat rustig van zich afwerpen. “A pa e wani skreki dem libisma, leki na ini na prefuru revo styling. Dem sani ne waka so moro…, ini kontren’.

– Nationalisatie. Naasting of nationalisatie van Suralco en eigendommen van de Alcoa? Niets anders dan populistische bluf, van een mandaatloze regering. Goed kijken welke moddergeesten positief reageren op dergelijke oprispingen. Tevens maar effekes over de grens kijken, welke miljarden US-dollars Nicolas Maduro moet betalen aan maatschap-pijen die Chávez wederrechtelijk naastte. Bem!

– 11 mei 2015. Een ernstig vermagerde Donald Ramotar wist Guyana, de OAS, Unasur, het Gemenebest, Caricom en een ieder die nog iets van hem wil vernemen (…), te beloven –op 11 Mei 2015– algemene verkiezingen te zullen houden in het westelijk gelegen buurland. Er is gewoon geen ander keuze, binnen de internationale rechtsorde op dit halfrond.

– Innerlijke beschaving. Op allerlei niveau kan men dat gestructureerd, door middel van de meer marginale uitingen tegenkomen. En daarbij moet er natuurlijk zicht- en toonbaar verschil worden aangedragen of gedetecteerd. Ver van het bed, maar ook steeds vaker weer heel dichtbij de schenen. Inflatie van norm en maatschappelijke waarden. Normvervagingen…, dus! Komt in vrijwel alle samenstellende gemeenschappen voor en steeds nadrukkelijker in dit land. Helaas!

– Verstandige claim en een must! De NL-minister Koenders van Buitenklandse Zaken, heeft in New York gepleit voor een ‘permanente zetel’ voor de Europese Unie in de ‘Veiligheidsraad’ van de Verenigde Naties. Die zetel hoeft er niet van vandaag op morgen te komen, maar wel op den duur. Nu heeft de Veiligheidsraad vijf permanente leden: de Verenigde Staten, Rusland, China, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Deze vijf hebben stuk voor stuk vetorecht en kunnen daarmee elk besluit blokkeren. Koenders sprak dinsdag bij het International Peace Institute in New York. Hij bracht naar voren, dat Nederland zich kandidaat wil stellen voor één van de overige tien tijdelijke zetels van de Veiligheidsraad. Nederland zou in 2017 de zetel kunnen innemen. Verder stelde hij dat er op termijn een ‘permanente zetel’ voor de Europese Unie zou moeten komen en dat de ‘permanente leden’ moeten afzien van het gebruik van hun ‘vetorecht’ als er sprake is van massale wreedheden. Tot zover de NL pers. Maakt van de Verenigde Naties in ieder geval dan een slagvaardiger lichaam.

– Buenos Aires. In Argentinië ontstaan steeds meer vragen over de dood van openbaar aanklager Alberto Nisman. Het lichaam van de jurist werd maandagochtend gevonden, met daarbij een pistool. Meteen werd gezegd dat Nisman zelfmoord had gepleegd, maar steeds meer mensen betwijfelen dat. Zo is gebleken dat het pistool niet van Nisman was. Ook zijn op zijn lichaam geen kruitsporen aangetroffen. Justitie zegt dat daaruit geen conclusies kunnen worden getrokken. “Maar de zaak wordt wel steeds vreemder”, zegt NOS-correspondent Kees Elenbaas. Ook Nismans weduwe gelooft niet dat haar man zelfmoord heeft gepleegd. De timing van Nismans dood was meteen verdacht. Maandag wilde hij in het parlement documenten presenteren, die zouden bewijzen dat president Kirchner de Iraanse daders van een aanslag in 1994 in de luwte hield. In ruil daarvoor zou Argentinië Iraanse olie krijgen. De zaak draait om de bomaanslag op een joods centrum in Buenos Aires. Daarbij kwamen twintig jaar geleden 85 mensen om het leven.