Minister Lilian Ferrier van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, heeft besloten de numerus fixus van 6o studenten voor de studie geneeskunde op de Medische Faculteit van de Anton de Kom Universiteit, AdeKUS, terug te brengen naar slechts 20 studenten per jaar. Deze beslissing van de bewindsvrouwe, heeft tot een storm van kritiek geleid in de samenleving en zowel binnen de regeringscoalitie als de oppositie, heeft de minister de afgelopen dagen de wind van voren gehad. Hoe en waarom de minister tot deze beslissing is gekomen, is nog niet helemaal duidelijk, maar wat wel duidelijk is, is dat Ferrier deze zaak moet hebben doorgenomen in de Raad van Ministers en dat zij niet onmiddellijk is teruggefloten. Ferrier is zeker niet op een blauwe maandag opgestaan om op eigen houtje te beslissen, dat er direct gesneden moet worden in het aantal studenten dat jaarlijks toegelaten wordt op de Medische Faculteit van de AdeKUS. Op korte termijn en misschien wel vanmiddag na het ter perse gaan van deze editie, zal tijdens een belegde persconferentie van het staatshoofd duidelijk worden, wat er precies gaande is met de numerus fixus zoals voormeld en of de beslissing van de minister gestand doet of dat de regering haar door de zware kritiek terugdraait. Wat de minister tot een dergelijk besluit heeft doen komen, zal dan ook ten spoedigste bekend worden. Dat men het aantal studieplekken op de medische faculteit met meer dan 60 procent wenst te verminderen, zal natuurlijk grote en wel negatieve gevolgen hebben voor de medische sector. Het kan betekenen dat wij over 7 jaar, aanzienlijk minder afgestudeerde doctoren binnen de medische sector mogen verwelkomen en dat is zeker geen goede zaak, gezien het gebrek aan deze wetenschappers, dat we nu al meemaken. Deze regering bouwt ziekenhuizen uit zuiver populistische overwegingen en zeker niet in het directe belang van de zieke mens, want ze denkt daarbij zeker onvoldoende na wat er allemaal hoort en samenhangt met het op volwaardige wijze runnen van een dergelijke instelling. Als ze door haar ronduit slechte beleid voor wat betreft de gezondheidszorg tot de conclusie komt, dat ze zeer onvoldoende doctoren, specialisten , en verplegend personeel heeft, besluit ze maar de bemensing van de instellingen te completeren door middel van import. En dan maar steeds klagen dat er niet voldoende geld is om de zorg goed te kunnen voorzien. Maar kosten de geïmporteerde artsen, specialisten en Filipijnse verpleegsters en verplegers, dan geen keiharde dollars of euro’s? Is het dan niet verstandiger, gewoon meer geld te stoppen in de medische opleidingen en zeker niet te denken aan de versmalling van de numerus fixus? Als het besluit van Ferrier wordt teruggedraaid als gevolg van de enorme kritiek, dan betekent dat de zoveelste blunder van de bewindsvrouwe en een regelrechte desavouering. De regering dient op de eerste plaats te streven naar het klaarstomen van eigen en in ons land opgeleide Surinaamse artsen, door zeker niet aan de huidige numerus fixus, zoals Ferrier die voorstaat, te gaan sleutelen. Door onze eigen mensen goed op te leiden, werken we ook aan een stukje onafhankelijkheid van het buitenland. Zoals de zaak thans wordt aangepakt, maken we die afhankelijkheid steeds groter en verliezen we bakken aan deviezen en werken we stelselmatig aan de vernietiging van ons onderwijs en ontnemen daarenboven, jonge talentvolle Surinamers de kans zich op een waardige wijze te ontplooien. De regering doet er dan ook goed aan, haar niet goed doordachte beslissing terug te draaien.