President Chandrikapersad Santokhi heeft onlangs een belofte gedaan die de aandacht van velen heeft getrokken: elke Surinamer zou USD 750 ontvangen wanneer de inkomsten uit olie- en gasexploratie beginnen binnen te stromen. Hoewel dit op het eerste gezicht een aantrekkelijke toezegging lijkt, zijn er fundamentele problemen met deze belofte die niet over het hoofd gezien kunnen worden.
Ondanks het feit dat de grondwet van de Verenigde Staten van Amerika wel een systeem van Democratie, Rechtsstaat en Trias Politica ademt, wijst de praktijk bijna het tegenovergestelde uit. De door Kamala Harris gepredikte Rule of Law en Good Governance, bewijzen juist Rule of Politics en Poor Governance te zijn. Onder andere namen kan parlementaire controle geen dictatuur voorkomen. Zelfs de presidentsverkiezingen zijn ondemocratisch. Het Amerikaanse systeem moet daarom op de schop.
De gemoederen in Suriname hebben een vorm aangenomen die vergelijkbaar is met de situatie met Bouterse. Mensen waren tegen Bouterse en dan was alles, ook de hoeveelheid regenval, de schuld van Bouterse of men was voor Bouterse en dan was alles goed, ook al berooft de governor de Centrale Bank, neks no fout. Nu zie je ook iets vergelijkbaars richting Santokhi. Alles is de schuld van Santokhi volgens de NDP’ers en de teleurgestelde gelukzoekers van de VHP. De die hard VHP’ers vinden dat je veel door de vingers moet zien bij Santokhi en bedekken alles met de mantel der liefde voor de grote roerganger.
De overheid staat op het punt om een enorme blunder te begaan om staatsbedrijven te liquideren of te verkopen op basis van een paar A4’tjes, die het niveau van een opstel van een middelbare scholier niet eens kan overschrijden. Het is onbegrijpelijk dat het document, dat geen rapport genoemd kan worden, niet eens bekend is bij het parlement en waarschijnlijk ook niet bij kabinetsleden en waarin geen onderbouwingen en analyses te vinden zijn kan en zal leiden tot ‘verkwanseling’ van ongeveer 160 staatsbedrijven.
De Staat Suriname houdt al heel lang veel staatsbedrijven ofwel parastatale bedrijven, die weinig of niets presteren en doorgaans niets bijdragen aan de staatskas. Meestal moet er in de vorm van staatssubsidie geld bij. Ook al heel lang roepen velen dat deze staatsbedrijven nodig gesaneerd moeten worden. Daar lijkt nu enig schot in te komen. Een werkgroep heeft de staatsbedrijven geïnventariseerd en advies uitgebracht over hun toekomst.
De NDP heeft afgelopen 4 jaren steeds geweigerd uit te leggen wat zij fout hebben gedaan tijdens het besturen, niet tijdens hun campagne of hun interne OCER-perikelen want daar zijn wij niet in geïnteresseerd, dat zijn hun interne zaken.
Staatsolie neemt vormen aan die te groot zijn voor de staat om daar professioneel controle en toezicht op te houden. Inmiddels gaat Staatsolie over alles wat relevant is in Suriname: over de belangrijkste grondstoffen zoals olie, goud en mineralen en over de strategische middelen zoals energieopwekking en de stuwdam.
Door Diletta Doretti, Wereldbank Resident Vertegenwoordiger voor Suriname en Guyana, en Adriana la Valley, Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank Vertegenwoordiger voor Suriname. Terwijl Suriname zich herstelt na een langdurige economische crisis, blijft armoede een dringend probleem. Hoewel het land vooruitgang heeft geboekt, leeft nog altijd 17,5% van de bevolking in armoede, waarvan 1,1% in extreme armoede. De recente herdenking van Wereldarmoededag herinnert ons aan de wereldwijde missie van de Wereldbank: "een wereld vrij van armoede op een leefbare planeet."
Recentelijk heeft Staatsolie, zonder parlementaire goedkeuring, een Final Investment Decision (FID) overeenkomst gesloten met het Franse TotalEnergies. De FID markeert het officiële groene licht voor een grootschalig project in de olie- en gasindustrie. Hoewel dit op het eerste gezicht veelbelovend lijkt voor de economische ontwikkeling van Suriname, roept het tegelijkertijd ernstige vragen op over transparantie, mogelijke corruptie en de daadwerkelijke voordelen voor het land.
Dat er openheid naar en verantwoording aan het parlement moet zijn, mag niet eens ter discussie staan. Dus die discussie is niet nodig. Het is goed dat het parlement haar verantwoordelijkheid serieus neemt en dus controle uitoefent op de regering en daarmee op de bezittingen van het land. Maar het vreemde wat wij nu zien, is dat iedereen in Suriname plotseling aan het hyperventileren is over transparantie en controle nu een FID is getekend. Waarom nu? Waarom niet eerder? Omdat er NU een FID is getekend?
De taken van volksvertegenwoordigers of assembleeleden zijn vrij eenvoudig. Je moet gewoon luisteren naar het volk, de critici, de journalisten en de deskundigen. Dat moet je dan kunnen vertolken in beleid, naast de controlefuncties en het helpen maken van wetten.
In een serie artikelen over de grote ‘handen in onschuld was-show van Van Trikt’, zal ik in de komende dagen en weken het dossier afpellen en helder op het bord serveren, zodat wij weer helder beeld hebben van wat er gebeurd is, want hij probeert samen met zijn futubois ons te misleiden met allerlei social mediaberichten en mediacampagnes. Het is weer een tijd geleden en velen zijn de oorzaak vergeten.
Heel vroeger als je lippenstift en vooral donkerrode lippenstift aanbracht, werd je voor hoer aangezien. Ook als je korte rokken droeg. Laat staan 'billenshorts.' Je mocht ouderen ook niet tegenspreken of met een open hemd of sigaret voor ze staan. Soms krijg je de indruk dat grote delen van onze samenleving in deze periode zijn blijven steken, althans psychologisch.
De rodeo die de financiële cowboys hebben gereden bij de Centrale Bank wordt door de cowboy en zijn hulpmannetjes direct en indirect via fake accounts verdraaid. Van Trikt is door de rechter gevraagd om zich te onthouden in de media over de zaak maar hij is daar te sluw voor en hij gebruikt alternatieve kanalen en spreekbuizen om het verhaal te verdraaien en de openbare opinie in zijn voordeel te beïnvloeden.
“Er komt regentijd. U ziet dat ik geen enkel kanaal heb laten opgraven. Ik laat het zo, zodat we een les leren over wat het betekent om in schulden te gaan. Laten we het voelen, want dit volk voelt niet. Laat hen de consequenties ervaren wanneer we verkeerd beleid goedkeuren.”
Het enige wat de oppositionele politici doen, is klagen over Santokhi. Hij deugt niet, hij mag niet terugkomen. Zij, en de NDP’ers voorop, geven continu af op hem en zijn beleid. Deels is dat begrijpelijk, maar dan zeggen wij: oké Chan deugt niet, hij mag niet terugkomen. A bun, a regel, hij komt niet, maar dan wat? Dat wil niet zeggen dat jij moet komen, daar is geen enkele reden voor. Waarom moet jij dan komen? Kome peh?
In een vrije democratie en rechtsstaat zijn vrijheid van meningsuiting en persvrijheid de hoekstenen van een gezonde samenleving. Helaas staan deze fundamentele rechten in Suriname onder toenemende druk, zoals recentelijk is gebleken uit de juridische stappen die minister Riad Nurmohamed van Openbare Werken en de staat Suriname hebben ondernomen tegen hoofdredacteur Nita Ramcharan van Starnieuws.
Terwijl hoge waarborgsommen worden ingesteld, blijven de financieringsbronnen hiervan onbekend. Vooral van de giften, die de verouderde grote politieke partijen toucheren tijdens de verkiezingscampagnes, blijven de financieringsbronnen voor de samenleving anoniem. We weten dat de politieke campagnes in de miljoenen USD belopen.
Een pariastaat is een natie die binnen de internationale gemeenschap verstoten wordt, daardoor in isolement geraakt, en te maken kan krijgen met sancties of zelfs een invasie door landen die zijn beleid, acties of zelfs zijn bestaan, onaanvaardbaar vinden.
Dezer dagen circuleert een document van Oppenheimer over een overeenkomst tussen de EBS enerzijds en Oppenheimer en de Hakrinbank anderzijds. Inmiddels is bekend, althans op basis van wat bekend is, dat het document authentiek is en niet een fake document is wat in Suriname tegenwoordig standaardpraktijk lijkt te zijn om anderen te bekladden.
De gedachte dat politieke partijen zelf het grootste probleem zijn in de politiek, wint gestadig veld. Platform SetiSRnan komt de eer toe als eerste en enige politieke denktank dit probleem benoemd en bestudeerd te hebben en voortdurend geprobeerd te hebben, nieuwe politieke werkvormen te ontwikkelen. Sedert 2016 zijn er aan de Fajadjanstraat tientallen rondetafelgesprekken, mini-congressen en discussieavonden gehouden.
Er kunnen zich in het leven van een mens situaties, waarbij de eigen belangen niet meer behartigd kunnen worden. Dat kunnen bijvoorbeeld zijn het krijgen van een ongeluk of door ziekte niet meer in staat zijn eigen zaken te regelen. Voor dit soort gevallen heeft zich in Nederland een document ontwikkeld dat bekend staat als het levenstestament
In 2020 rende zij weg en zij komt nu terug als er posities te verdelen zijn. Het parlement was voor haar te min. Zij kwam in 2020 op de lijst om na de verkiezingen een bestuursfunctie te vervullen. Dus niet om het volk te dienen zoals het een DNA lid betaamt. Nee zij wilde op de lijst om daarna zich zelf te verrijken? Als bestuurder zit je dichter bij de honingpot dan als parlementariër.
Het Surinaamse volk is nog niet zover om onderscheid te maken tussen enerzijds fatsoen, goede inborst, integriteit en anderzijds rovers, oplichters, bedriegers en sprookjesvertellers. Pijnlijk voor ze, maar dat is helaas de realiteit. Zij zijn meer geïnteresseerd in brood en spelen en raken belemmerd in hun denken over de toekomst door de kortetermijnverleidingen die politici hen voorhouden. Het grootste deel ervan staat nog op de laagste trap van de piramide van Maslow. Voor hen is moraliteit en inborst een begrip dat een brug – tweede trede op de piramide - te ver is.
Op 6 juli heeft de NDP de kick-off van haar campagne. De vraag is: wat gaat de NDP vertellen en wat zal haar insteek zijn? Wat wordt de strategie en boodschap? Hoe gaat de NDP haar huidige 12 zetels (volgens nieuwe regeling) proberen te behouden, en zelfs meer behalen? Alles wijst erop dat de NDP in een heleboel opzichten ten opzichte van bijvoorbeeld 2010 en 2015 nog slechter is geworden.
Als een dief ergens ingebroken heeft, gaan excuses zijn misdaad echt niet ongedaan maken. Zoals de gewone rovers opgepakt en opgesloten worden, hun schuld alleen op die manier kunnen inlossen, daarna met een schone lei verder kunnen en dan vooral hun best moeten doen om op het rechte spoor te blijven, zo mógen en móeten alle witteboordcriminelen niet wegkomen met alleen excuses.
Op de dag van Eid al-Adha is er in Saramacca geschiedenis geschreven, vanwege de unieke, inclusieve en islamitisch betekenisvolle wijze waarop deze Eid al-Adha viering heeft plaatsgevonden: Sinds mensenheugenis heeft zich voor het eerst in de Surinaamse historie, het Eid al-Adha gebed voltrokken op een ‘Eidgah’, een buitenveld dat speciaal is ingericht voor het Eid-gebed en voldoet aan de eisen voor het verrichten van het gebed, zoals een reine plek, waar er geen beelden staan en die ook vrij is van alle onreinheden en alle onzedelijkheden.
Ik heb al diverse keren gewezen op het gevaar voor de samenleving door de vergiftiging van die samenleving en de dubbelhartige rol van de NDP bij de handelingen van Oostburg, maar het lijkt alsof zowel Oostburg als de NDP, dat niet wil snappen. Oostburg doet alsof hij water ziet branden als hij erop aangesproken wordt en de NDP steekt haar hoofd in het zand in de hoop dat het overwaait.
De komende verkiezingen in ons land beloven een cruciaal moment te worden in de politieke geschiedenis van Suriname. Verschillende factoren zullen bepalen welke partijen succesvol zullen zijn en welke leiders het vertrouwen van de kiezers kunnen winnen. Hier zijn enkele van de belangrijkste elementen die de uitkomst van deze verkiezingen zullen vormgeven.
Biden stuurt zijn mannen naar Suriname om te kijken hoe die bomen met dollars eruitzien. Wie weet waar die bomen zijn? De Amerikanen gaan ontdekken dat Surinamers grote fantasten zijn en dat ze met hun praatjes het hele land zoet kunnen houden, keer op keer op keer.
In SJB 2023 nummer 3, heeft mr. Marc Bannenberg (jurist op het kantoor Essed & Sohansing) – hierna ‘auteur’ – een artikel met een groot maatschappelijk belang geschreven, getiteld: Heeft…
Santokhi maakt zich klaar voor een tweede termijn. Op zaterdag 25 mei 2024 gaat hij aftrappen met zijn campagne met als rode draad “geef mij een tweede termijn, laat mij mijn klus” afmaken.
Het is de schrijver van het artikel: ‘De koloniale onzin van de PALU’, kennelijk totaal ontgaan dat de door de voormalige en nieuwe koloniale heersers ontwikkelde ‘rules based order’ op dit moment onderhevig is aan enorme kritiek. Kritiek die vooral geleverd wordt door landen die zich in een vergelijkbare financiële en economische situatie als Suriname bevinden. Dat blijken vooral landen van het zuidelijk halfrond te zijn.
Hoge rentetarieven tijdens Open Markt Operaties (OMO’s) in tijden van economische nood, zijn mogelijk rationeel en komen ook in andere landen voor Vaker is te lezen en horen dat Surinaamse burgers grote en zelfs buitensporige kritiek hebben op de hoge OMO-rentes door de Centrale Bank van Suriname. Hoewel zinnige en onderbouwde kritiek nodig en zeker mogelijk is, vereist dat degelijk onderzoek en kennis en dient die niet zomaar uit ‘de losse pols’ te worden geuit, omdat dit het werk van goedwillende bestuurders en ook de Centrale Bank onnodig bemoeilijkt. En zo ook de meest kwetsbare Surinamers nog meer in de verdrukking kunnen geraken. De hoogte van de OMO-rentes alleen kan niet de enige basis zijn voor buitensporige kritiek, en kan ook geen reden zijn voor buitensporige kritiek. Vandaar dit korte stuk.
In oktober 2022 is er vanwege het tripartiet overleg een EBS-tarievencommissie ingesteld die moest komen tot de juiste vaststelling van de kostprijs van een kWh (kilowattuur is een energie-unit op basis waarvan een stroomtarief wordt uitgedrukt in geld). Deze operatie zat vol valkuilen. De kostprijs bepalen bij een normaal opererend bedrijf is immers alleen mogelijk als er significante verschuivingen qua investering en management gebeuren. In alle andere gevallen is het meer een bepaling van essentiële kosten om tot een benadering van de kostprijs te komen. Een kostprijs is toekomstgericht en laat zien dat planning en executie van het project in overeenstemming zijn.
Velen maken zich zorgen over de jeugd in Suriname. Men wijst daarbij op de toenemende criminaliteit, het stijgende aantal hiv-infecties, tienerzwangerschappen, slechte schoolprestaties en drop-outs. Deze verschijnselen hangen samen met armoede en werkloosheid, maar er is ook sprake van een falende overdracht van waarden aan de volgende generatie. Het onderwijssysteem faalt en het lukt ouders niet om hun cultuur over te dragen aan hun kinderen. We hebben te maken met een verminderde generativiteit van de samenleving.
In het zojuist verschenen SJB 2023 no. 3 heeft prof.dr. G. van der Burght (de auteur) een belangwekkend artikel geschreven: DE POSITIE VAN DE LANGSTLEVENDE ECHTGENOOT IN HET VOORSTEL NIEUW…
De Surinaamse samenleving is broos en kan geen etnische spanning gebruiken. Ontwikkeling van Suriname kan niet zonder goede samenhang en eenheid onder het volk. Dat deze regering – Santokhi, Brunswijk en Somohardjo, geen een uitgezonderd - de eenheid in de samenleving op het spel heeft gezet, is al bekend. Lees in dit verband ook het artikel: ‘Sociale ravage is erger dan economische schade voor Suriname’, 19 november 2022.
Het lijkt erop dat Suriname vastzit in een vicieuze cirkel van economische wanpraktijken en politieke corruptie, met als meest recente dieptepunt de aankondiging van de Centrale Bank van Suriname (CBvS) om nieuwe bankbiljetten van 200 en 500 Surinaamse dollar in omloop te brengen.
Op 20 maart 2024 mochten wij via Starnieuws vernemen dat de heer Ricardo Vreden door president Santhoki benoemd is tot directeur van het Management Instituut Grondregistratie en Landinformatie Systeem (MI-GLIS). Bijzonder is dat de heer Vreden in 2019 uit de functie van Bewaarder van het MI-GLIS werd ontheven ‘wegens zeer ernstig plichtsverzuim’ naar aanleiding van geconstateerde onregelmatigheden.
In Suriname noemt men doorgaans de talen van Suriname ‘de Moedertalen’. Is de term wel juist gebruikt? In dit artikel wordt eerst ingegaan op de vraag wat de term moedertaal…
En zij zeggen: “Onze Heer, voorwaar, wij gehoorzaamden onze leiders en onze vooraanstaanden, waarop zij ons van de Weg deden afdwalen”. Qur’an: soerah Al Ahzab (33); vers 67 Religie dient…
Op de goede MBA-scholen wordt regelmatig gewerkt met case studies uit de praktijk om uit te leren. Studenten leren om die ‘real life cases’ te analyseren om de theorie beter…
Obed Kanapé, de laatste der dichters Ik hoorde enige tijd geleden parlementariër en dichter Obed Kanapé, een gedicht voordragen. Ik verstond er niets van. Hij sprak Saramaccaans. Zijn stijl was…
The Bermuda Triangle of de Bermudadriehoek, ook wel de duivelsdriehoek genoemd, is een denkbeeldige driehoek tussen Miami, de Bermuda-eilanden en Puerto Rico in het westelijke deel van de Atlantische Oceaan.…
Als een regering een automonteur tot chirurg zou bombarderen of een timmerman tot tandarts, wat zou je dan doen? Niets natuurlijk, want dat houdt je niet voor mogelijk. In dat…
Op een brandstof prijs van SRD 40 drukt SRD 7.85 aan verbruiksbelasting. Op een brandstofprijs van SRD 50 drukt SRD 8.85 aan verbruiksbelasting. Dat is 18 tot 20% aan belasting…
Als er een staatsbesluit is dat de laatste tijd veel stof heeft doen opwaaien, is het zeker het Besluit Grondconversie 2023! Het is algemeen bekend dat de regering een wetsontwerp…
Ik wil eerst even de zogenaamde (Israëlisch-) Palestijnse kwestie heel kort in historisch perspectief plaatsen. Ruim 125 jaar geleden ontstond bij de Joodse journalist Theodor Herzl de idee om een…
In de editie van Keerpunt van zaterdag 9 september jongstleden, verscheen het artikel: ‘Wetgeving medicijninvoer en controle reeds jaren achterhaald’. Naar aanleiding van dit artikel, heeft de Registratie Commissie een…
