MILITAIR INGRIJPEN OP HAÏTI EEN LAPMIDDEL?

Er wordt internationaal en in het bijzonder in de Verenigde Naties, veel gesproken over de totaal uit de hand gelopen situatie op Haïti, en wat eraan gedaan kan worden om de zaak op een redelijke wijze te normaliseren. Ook in de CARICOM wordt met grote bezorgdheid gekeken naar de geweldsuitbarstingen op dit deel van het eiland Hispaniola, waar de Dominicaanse Republiek de andere deelhebber van is. De zaak wordt steeds gewelddadiger en bloediger en ook de vrees bestaat dat er hongersnood kan ontstaan, dat maakt dat er vanuit het buitenland, zal moeten worden ingegrepen. Alleen blijft het een open vraag, wie bereid zal zijn om zijn soldaten te sturen naar een plek waar de zaak totaal ontregeld is en militairen vrijwel zeker te maken zullen krijgen met een vorm van ‘Urban Warfare’, waarbij elke soldaat zeer groot gevaar kan lopen.

Wie op een redelijke wijze wenst te begrijpen, waarom de zaak zo uit de hand is gelopen, dient toch de geschiedenis van het eiland Hispaniola en het ontstaan van Haïti tot zich te nemen. Ook de geschiedenis van het eiland na de vrijheidsstrijd tegen Frankrijk, en de zeer nadelige financiële lasten die daarna volgden, dienen goed bestudeerd te worden. Ook de periode van onderdrukking van Jean Claude Duvalier ‘Papa Doc’ en al degenen die na hem volgden, kan een goed beeld vormen, waarom Haïti thans zoveel problemen heeft. Degenen die meer wensen te weten over dit eiland, zullen zien dat er niet één keer militair werd ingegrepen op het eiland en de laatste keer gingen de Amerikanen er wederom heen om de militaire dictator Raul Cedras te verwijderen en Jean Bertrand Aristide, wederom in het zadel te helpen. Na het vertrek van Aristide als leider van het eiland, kreeg het met een enorme aardbeving te maken, die aan honderdduizenden het leven kostte. Maar ook een orkaan richtte enorme schade aan in het al zwaar verarmde eiland. Vanaf dien ging het bergafwaarts met Haïti en tot overmaat van ramp werd president Jovenel Moise  op 7 juli 2021 in zijn residentie door huurlingen uit Colombia en Haïtianen vermoord. Vanaf dat moment gingen bendes in de hoofdstad ertoe over, grote delen over te nemen en werd het steeds onrustiger. Momenteel is er geen sprake meer van een regering die in staat is de zaak goed onder controle te krijgen en wordt er een strijd geleverd tussen de politie en bendes. Totaal onoverzichtelijk en zeer gevaarlijk wat zich daar afspeelt. Alleen een grootschalig militair ingrijpen, met een groot en machtig land aan de leiding, kan tot normalisatie leiden. Troepen onder de vlag van de VN, kunnen dan een tijd de zaak daar bewaken om te voorkomen dat het geweld weer terugkeert. Maar zover zijn we nog lang niet  en er wordt thans gekeken welke landen militairen ter beschikking zullen willen stellen, om een ondersteunende taak daar uit te voeren. Zonder een solide militaire macht als aanvoerder, zullen weinig landen bereid zijn hun soldaten naar Haïti te sturen, daar is de situatie veel te gevaarlijk voor, omdat het nu reeds bekend is, dat de rivaliserende bendes over automatische wapens beschikken die ze deels hebben kunnen betrekken van lieden die zich bezighouden binnen de grensoverschrijdende misdaad. Haïti is momenteel gelijk een wespennest dat zeer onoverzichtelijk is en waar men niet zomaar troepen heen moet sturen, zonder deel uit te maken van een goed gecoördineerd geheel. Laat dat ook voor onze regering duidelijk zijn. Niemand van het NL moet daar zomaar heen gestuurd worden, zonder de ondersteuning van een groter militair geheel. Dat er moet worden ingegrepen, staat echter wél als een paal boven water, maar het moet allemaal wel  goed  organisatorisch en logistiek in elkaar zitten.  De grote twijfels die er bestaan bij landen die Haïti al jaren volgen en trachten te ondersteunen, is dat er na een militaire interventie na enige tijd wederom problemen ontstaan, omdat Haïti  een zeer complexe  natie is die nog steeds worstelt met historische onvolkomenheden en hun nawerking.  Ook heeft het eiland te maken met een hoge mate van corruptie en vriendjespolitiek, waarbij  de bevolking voortdurend het gelag betaalt.

More
articles