Op 17 februari van dit jaar hebben wij als land en bevolking kunnen zien en meemaken, wat voor gevolgen sociale erupties kunnen hebben en wat de gevolgen c.q. schade daarvan wel kunnen zijn. Voor een ieder is duidelijk geworden waartoe het kan leiden, indien er bij een vreedzaam protest tegen een regering infiltranten zijn, die met zeer kwade bedoelingen participeren. Er hoeft geen nadere uitleg gegeven te worden, dat er in ons midden lui zijn die niet streven naar een beter leven voor ons allen, maar zuiver wegens politieke doeleinden bezig zijn. Hun streven is erop gericht, zo spoedig mogelijk de huidige regering die het tot nog toe niet goed doet, te ondergraven, en een andere regering aan de macht te krijgen. Wat deze lieden heel goed weten, is dat zulks toch via algemene vrije en geheime verkiezingen zal moeten geschieden.

En daarvoor zal de Kieswet toch zo snel als mogelijk gewijzigd moeten worden en dat DNA daar aan te pas zal moeten komen. De gewijzigde Kieswet in concept, moet aan het hoogste college van staat worden aangeboden en zal hopelijk pas na spannende beraadslagingen door het parlement komen. Zover zijn we nog lang niet. Het is ook nog niet duidelijk hoever men vanwege de regering is met het op- en samenstellen van de nieuwe Kieswet. We zullen daar dus nog even op moeten wachten Maar de oppositionelen die steeds met protestacties komen, hebben haast en willen de regering zo snel mogelijk weg hebben, om wederom in het machtscentrum te belanden. Ook weten de actievoerders dat de politieke en stemverhoudingen drastisch zijn gewijzigd en dat geen enkele politieke partij meer alleen een meerderheid zal behalen, zoals die in 2015 was na de verkiezingen. Dus het wordt ook na 2025, flink wat water in de politieke wijn doen om in dit land tot goede politieke besluitvorming en uitvoering van beleid te komen. Maar niet alle actievoerders streven hetzelfde doel na, en juist daarom is het op 17 februari zo uit de hand gelopen. Vreedzaam protest is nog altijd iets anders dan gewelddadigheid, zwaar vandalisme en plunderingen.

En juist daarom zijn de actievoerders van 24 maart aanstaande van andere pluimage, en kan na een korte analyse worden geconstateerd uit welke politieke hoek, deze protestactie wordt georganiseerd en gevoed. Maar hoe het ook zij, we weten allemaal dat protestacties zoals we die al jaren kennen, een regering niet op de knieën krijgen, laat staan gelijk doen opstappen. Het gunstigste wat bereikt kan worden, zijn vervroegde verkiezingen na een gewijzigd kiesstelsel, maar dan moet men bij het huidige kabinet wel heel snel gaan werken aan het nieuwe kiesstelsel en de voorbereiding van een vervroegde volksraadpleging. Maar omdat we weten hoe het allemaal toegaat in dit land, zal het allemaal niet zo vlot verlopen. Dus het enige wat de bedoeling van de activisten kan zijn, is het creëren van sociale erupties en chaos en juist dat heeft Suriname, hoe moeilijk het ook gaat, helemaal niet nodig. We hopen dan ook dat de activisten  van 24 maart aanstaande, tot het besef komen dat chaos  en wat dies meer zij, funeste gevolgen voor dit land zullen hebben.