Suriname is het gelukkigste land in de Caricom. Althans, dat blijkt uit de enkele dagen geleden uitgekomen ‘World Happiness Index’, een onderzoek van Sustainable Development Solutions Network (SDNS), een organisatie binnen de Verenigde Naties die werkt rond duurzame ontwikkeling. De Zwitsers zijn het gelukkigst, het minst gelukkige land om in te leven is Togo, in Afrika. Suriname doet het met een 40ste plek op 158 landen lang zo slecht niet, en scoort met 6269 punten, nipt beter dan de nummer 2 van de Caricom, Trinidad, dat 6168 punten heeft vergaard en 41ste staat. Het SDNS heeft voor de derde keer een ‘World Happiness Index’ opgesteld. Het netwerk, samengesteld uit experts uit het onderwijs, de overheid en de privésector, onderzocht geluk en welbevinden in 158 landen. Daarvoor onderscheiden ze objectief meetbare factoren, zoals het bruto binnenlands product, levensverwachting, corruptieniveau en sociale vrijheden. In de hoogste regionen staan vooral westerse landen genoteerd, en dan nog voornamelijk Europese landen. Zwitserland scoort het hoogst wat geluk betreft, het land van koekoeksklokken en chocolade, wordt van heel dichtbij gevolgd door IJsland, Denemarken, Noorwegen en Canada. Verder in de top twintig zijn nog Nederland (7), Nieuw-Zeeland (9), Costa Rica (12) en de Verenigde Staten (15). Aan de andere kant van het spectrum situeren de minst gelukkige landen zich vooral in Afrika. Togo is het minst gelukkige land om in te wonen, gevolgd door Burundi, Syrië, Benin en Rwanda. Verder zijn in de top minst gelukkige naties nog Afghanistan (6) Centraal-Afrikaanse Republiek (11), Cambodja (14), Niger (15) en Oeganda (18). Geluk wordt als een steeds grotere graadmeter voor duurzame ontwikkeling beschouwd. In september buigen de VN-lidstaten zich over zogenoemde sustainable development goals (SGD’s) oftewel ‘duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen’. “Duurzame ontwikkeling vraagt van de samenleving een goede balans tussen economische, sociale en milieudoelstellingen”, aldus het rapport. Als landen alleen het bruto binnenlands product in acht nemen, zonder rekening te houden met maatschappij en milieu, heeft dat vaak een negatieve invloed op geluk. “De duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen zijn zo ontworpen om economische, sociale en milieudoelstellingen met elkaar in harmonie te brengen”, luidt het. Het SDNS selecteert factoren die een rol spelen in die duurzame ontwikkeling en spoort landen aan om daar ook gebruik van te maken. En met succes. “Geluk en welbevinden worden steeds meer beschouwd als een geloofwaardige manier om sociale vooruitgang te meten. Het wordt ook meer en meer een doel van beleidsmakers. Steeds meer nationale en lokale overheden gebruiken geluksdata in hun zoektocht naar beleid dat mensen een beter leven kan helpen geven.”