Vicepresident Ameerali schaamt zich voor de achterstalligheid van de overheid bij de betalingen aan personen en instanties die, volgens onze informatie, in de tientallen miljoenen lopen. Met autoriteit kunnen we stellen dat een bepaalde groep personen en instanties wel 50 miljoen US dollar van de overheid moet ontvangen. Ameerali kan wel stellen dat hij zich diep schaamt, maar hij had zich wegens zijn positie al op de voorgrond moeten stellen en binnen de regering protest moeten aantekenen tegen deze vorm van oplichterij. Bedrijven en personen hebben in goed vertrouwen aan de overheid goederen geleverd en diensten bewezen en wachten nu al maanden, en in bepaalde gevallen al jaren, op hun geld. Het kan dan nimmer zo zijn dat de overheid misbruik blijft maken van mensen hun goed vertrouwen. Het is ons bekend, dat een leverancier van basisgoederen voor vele miljoenen moet worden betaald, omdat hij zo goed was goederen die tot de basisbehoeften behoren, te leveren voor de naschoolse zorg. Het is volkomen begrijpelijk dat deze leverancier de zaak niet aan de grote klok wenst te hangen, omdat hij weet dat hij dan gepest zal worden en overmakingen vanwege de overheid langer op zich zullen laten wachten en in het ergste geval tot lang na de verkiezingen nog steeds niet zullen hebben plaatsgevonden. En zo zijn er velen die zwijgen, omdat ze nog hoopvol gestemd zijn dat Andoyo Rusland hun geld zal vrijmaken. Aannemers die grote civiel technische werken hebben uitgevoerd, wachten al vele maanden, zo niet jaren, op hun geld. En dan stelt de VP dat hij zich diep schaamt. De VP zou ook moeten vertellen, dat de bijdrage vanuit de overheid aan het zogenaamde sociale zorgstelsel ook niet op gang komt en dat bijvoorbeeld ziekenhuizen in gevaar werden gebracht. Ook kan gesteld worden dat het AZP onlangs een groot gebrek had aan antibiotica. In apotheken verbonden aan de staatsziekenhuizen, zijn bepaalde medicamenten niet voorhanden en moet men keihard bij andere apotheken betalen voor geneesmiddelen. Ook weigeren bepaalde apotheken medicamenten te verstrekken aan ambtenaren, omdat ze al maanden niet betaald zijn. Dan hebben we het slechts over de problemen die nu reeds binnen de gezondheidssector zijn ontstaan en dat terwijl er voortdurend reclame wordt gemaakt over een basiszorgverzekering. De VP weet ook dat er niet betaald is voor de wekelijkse overheidskrant bij twee dagbladen. Eén krant is er dan ook helemaal mee gestopt. In het kader van het sociaal zekerheidsstelsel, heeft de overheid bij de verschillende bladen zwaar geadverteerd. Tot op heden is daar ook niet voor betaald. Keerpunt heeft zelf kunnen constateren, dat de overheid ertoe is overgegaan basisgoederen met bestelbonnen af te nemen bij kleinere supermarkten en bij navraag is ook gebleken dat ook deze ondernemers niet op tijd of helemaal niet worden betaald. Wat is dit voor grove wijze van oplichting van mensen die aan een eerlijke boterham trachten te komen. Heeft de overheid wel in de gaten hoeveel bedrijven ze in groot gevaar heeft gebracht door gewoon niet te betalen voor goederen en diensten. Bedrijven die over de kop gaan, sturen hun werknemers de straat op en er zijn dan ook minder inkomsten voor de fiscus. Wij vernemen ook dat er een selectief beleid wordt gevoerd bij betalingen. Mensen die lastig doen om betalingen tot stand te krijgen, worden met rancune geconfronteerd. Weer anderen die connecties hebben binnen Financiën, hebben een veel betere kans aan de gewenste penningen te komen. Dus efu yu e meki dyugu dyugu me ne pay yu k……… Het moet duidelijk zijn dat dit niet zo verder kan. De overheid heeft de plicht over de brug te komen en mag daar helemaal geen rancune bij toepassen. Ameerali moet zich niet alleen schamen, hij dient zich ook te beijveren voor de betalingen aan bedrijven en instanties. Hij zou zich vooral moeten beijveren om zijn eigen gemaakte schulden weg te werken. Ameerali schaamt zich, maar is er zelf debet aan dat het pakket schulden van de overheid aanmerkelijk is toegenomen. Hij denkt, gezien de macabere huidige financiële positie van de overheid, vermoedelijk: na mij de zondvloed. En dat is juist wat niet van een hooggeplaatste functionaris binnen de regering mag worden verwacht. Zoals de zaak er thans voorstaat, kan gerust gesteld worden dat er al vijf jaar sprake is van fnuikend wanbeleid.