Vlak na de algemene verkiezingen van 2010 werd ik op mijn toenmalige werkplek, het notariaat van meester Soerdjbalie, benaderd door de heer Radjkumar Randjietsingh (mijn politieke guru) om mij opnieuw in te zetten voor de politieke strijd. In dat gesprek, waarin hij aangaf dat er fouten waren gemaakt bij de kandidaatstelling van 2010, gaf ik hem aan dat ik mijn leven een andere wending wenste te geven waarin politiek geen plaats had, en dat mijn grootste wens was, het stichten van een gezin. Ik zette me uiteindelijk toch in via de media (krant, radio, tv, social media), vanwege het feit dat het wanbeleid , de corruptie, de criminaliteit, de rancune onder de zittende regering ongekende vormen aannam. Aangezien ik heel slecht tegen onrecht en onrechtvaardigheid kan, klom ik vaker in de pen, verzorgde ik programma’s en zorgde op deze wijze ook voor zware oppositie tegen mij vanuit het kamp van de NDP. Ook rechtszaken zijn aangespannen door en tegen mij. Ik werd een ‘geliefd’ onderwerp in dagelijkse praatprogramma’s van een paar hersenloze demagogen. In 2014 benaderden structuren van Wanica mij om mij beschikbaar te stellen voor de kandidatenlijst van Wanica. Aangezien in Wanica ook mevr. Rewtie Sietaram zich sterk profileerde, heb ik na enorme bedenkingen toch ingestemd om mij beschikbaar te houden voor de lijst van Wanica, doch heb ik steeds benadrukt dat ik niet quote te quote DNA-lid hoefde te worden. Met de intensivering van de campagne merkte ik dat het politieke draagvlak dat ik genoot binnen en buiten Wanica, bij VHP’ers en niet-VHP’ers hartverwarmend groot is en ik beleef alleen daarom al enorm veel plezier aan de campagne. Ik kom in contact met de ‘oude’ vrienden en ik maak nieuwe vrienden, leer nieuwe gezichten en veel jongeren kennen. Politieke campagne heeft natuurlijk leuke en minder leuke kanten en dat geldt zeker als je een publiek persoon bent in de samenleving. Nu is het ook zo dat er in de politiek besluiten dienen te worden genomen. Besluiten die voor de een gunstig en voor de ander minder gunstig uitvallen.Besluiten die aangenaam verrassend zijn voor de een en onaangenaam verrassend voor de ander. Besluiten waarvan je hoopt dat die goed zijn, doch slechts de tijd zal uitwijzen of die goed waren. De afgelopen dagen zijn binnen de VHP, door het hoofdbestuur, via de weg van dialoog en consensus, een aantal besluiten genomen met betrekking tot de kandidaatstelling. Na intensieve gesprekken met alle aspirant kandidaten (iedereen had de vrijheid te solliciteren naar een volksvertegenwoordigende functie), kwam men tot het maken van shortlists voor alle districten waar de vhp kandidaten plaatst. In Wanica bestond de shortlist uit Chan Santokhi, Asis Gajadien, Rewtie Sietaram, Sharmila Kalidien-Mansaram, Barkat Mohabali en Chiraz Boedhoe. Alhoewel werd aangenomen dat uit deze kandidaten er uiteindelijk vier op de lijst zouden worden geplaatst, was er al van tevoren bekendgemaakt dat de lijst zou kunnen worden aangevuld/gewijzigd. Echter werd de toevoeging van Krishna Hussainali-Mathoera, twee maanden voor de verkiezing, als een verrassing ervaren vanwege ook een stukje onbekendheid met haar binnen politiek Suriname en bij de structuren van de VHP. Ook ik was verrast. Maar voor Rewtie Sietaram die zich heel lang erg dienstbaar heeft gemaakt binnen de VHP en haast zeker wist dat ze op de kandidatenlijst zou worden geplaatst, is het een enorme klap, doch ik hoop dat ze er heel gauw weer bovenop komt, want de VHP heeft ook haar krachten nodig. “When God pushes you to the edge of difficulty, trust HIM fully, because two things can happen: Either HE will catch you if you fall or HE will teach you how to fly”.

Toen het besluit viel om mij niet te kandideren, ontstond er enorme beroering onder de structuren, veldwerkers en jongeren die hebben gedreigd met het stappen naar de media, verzamelen van handtekeningen, aanschrijven van het hoofdbestuur, boycotten van de Partijraad en zelfs het ondersteunen van onze grootste opponent de NDP. De opstelling van al deze partijgenoten is enorm vertederend en wijst mij tegelijkertijd op de veel zwaardere verantwoordelijkheden die ik heb naar de achterban en de samenleving toe en dat het mijn taak is de gemoederen tot bedaren te brengen en de gelederen te sluiten. Zelf ben ik ingesteld op het vooropstellen van het algemeen belang , secundair het partijbelang en mijn eigen aspiraties komen daarna. Ik wens al mijn well-wishers (familie, vrienden, kennissen, VHP-structuren, partij prominenten en jongeren) die op alle mogelijke manieren steun hebben betuigd (in vele gevallen middels kritiek op dit besluit van de VHP), dank te zeggen voor hun brede vertrouwen en ondersteuning en ik wens hun te verzekeren dat ik mij samen met hen,onverkort zal blijven inzetten voor de verheffing van de natie .
Voor wat betreft Krishna Hussainali-Mathoera, ben ik de mening toegedaan dat zij met haar bijzondere en onbevlekte staat van dienst, een enorme aanwinst is voor de VHP in DNA en ik verwelkom haar bij deze in politiek Suriname en feliciteer haar bij voorbaat met haar verkiezing tot DNA-lid.

Ik sluit af met het volgende:
“You will never be brave , if you don’t get hurt.
You will never learn, if you don’t make mistakes.
You will never be successful ,if you don’t encounter failure.
I choose to be unstoppable as I am bigger than my concerns and worries,
I focus on my goal,I trust my intuition, And I live a courageous life.”

Ingezonden: Mr. drs. Sharmila Kalidien – Mansaram