Heel vaak worden er zaken door de overheid aan ons voorgehouden en trekt Keerpunt door zijn jarenlange ervaring, er de schouders bij op en kijkt vaak meesmuilend naar bepaalde publicaties of mededelingen. Neem nou de controle van de gewapende machten gedurende de avondklok die ingaat om 22.00 uur en duurt tot 05.00 uur in de ochtend. Die controle is op veel plekken in het land een wassen neus gebleken. De rebellen, ongehoorzamen en asocialen onder ons, gaan pas om 22.00 uur en later richting huis, terwijl ze op dat tijdstip al onder de huiselijke pannen behoren te zijn. En mochten ze toevallig door de politie gestopt worden, dan komt het niet zelden voor dat ze hun grote brutale schuif ook nog denken open te mogen trekken. De politie heeft voor zover ons bekend, tot nog toe nauwelijks of helemaal geen boetes aan overtreders van de avondklok uitgedeeld. Dus de minister moet ons niet komen vertellen dat zulks veelvuldig geschiedt, want dat is helemaal niet waar. En juist omdat men zo slap optreedt tegen overtreders van een avondklok, wordt het aantal overtredingen steeds groter. Laksheid, gedemotiveerdheid, gebrek aan manschappen en misschien ook wel gebrek aan benzine, zullen wel de oorzaken zijn waarom er niet naar behoren wordt opgetreden. Misschien speelt ook wel een gebrek aan materiaal om bekeuringen uit te schrijven een rol. Degenen die hier antwoord op zouden moeten geven, zijn de korpschef en de bewindsman op Justitie en Politie. Na het binnenvallen van COVID-19 in de maand maart van dit jaar, gooide de regering Bouterse totaal terecht de grenzen helemaal dicht. Althans, er werden stappen ondernomen om de landsgrenzen en het luchtvaartverkeer totaal stop te zetten. Om de luchthavens te sluiten, was niet zo een probleem. Maar om de grens met Frans-Guyana en Guyana dicht te houden, is maanden achtereen een te grote opgave gebleven. De boromangs hebben in de afgelopen zeven maanden, veelvuldig van zich laten horen en dan voor zover bekend, wel meer in het oosten dan in het westen. Keerpunt heeft zich nimmer knollen voor citroenen laten verkopen en dus ook niet in verklaringen vanwege de overheid dat de grens met Frans-Guyana, goed afgegrendeld is en overstekingen niet plaatsvinden. Keerpunt oriënteerde zich onlangs in Albina, ons oudste grensplaatsje aan de Marowijne en is tot de conclusie gekomen, dat er een kat-en-muisspelletje wordt gespeeld met de autoriteiten van zowel Suriname als Frans-Guyana. Op gezette momenten gaan de korjalen echt wel van de ene oever naar de andere om personen over te zetten, goederen te vervoeren, hetzij legaal of aan smokkel gerelateerd. Verder de rivier af vindt hetzelfde plaats en vaak in verhevigde vorm. Naar wij vernemen, nemen de verplaatsingen van goederen en personen over de Marowijne- en Lawarivier zelfs in intensiteit toe en is er geen haan die daar naar kraait. Hebben we vanwege de overheid ook de middelen niet voor. En dat weet men op beide oevers van de twee voormelde rivieren maar al te goed en maakt erop grote schaal misbruik van. Het grote risico dat dit onverantwoordelijk handelen in zich herbergt, is dat de import van COVID-19 besmettingen in Oost-Suriname drastisch kan toenemen, aangezien Frans-Guyana nog steeds lijstaanvoerder is voor wat het aantal besmettingen in de Guyana’s betreft. Het is dan ook volkomen fout dat men de bewaking van de grens niet optimaal uitvoert of kan uitvoeren. De Fransen doen naar wij hebben kunnen constateren, hun uiterste best om de zaak zo veilig mogelijk te houden, maar het is vechten tegen de bierkaai, omdat de lokale bewoners er alles aan doen om zich niet aan het oversteekverbod te houden. Dit heeft natuurlijk ook deels te maken met hun streven deze ellendige situatie die COVID-19 heeft veroorzaakt, te overleven. Maar toch is het zo dat Keerpunt van mening is en blijft, dat men alles moet blijven doen om een additie aan externe besmettingen buiten de deur te houden.
