Het openbaar vervoer en met name dat door de lijnbussen, staatsbussen en schoolbussen wordt verzorgd, ligt al vanaf het begin van de coronacrisis stil.  Uit veiligheidsoverwegingen besloot de overheid het transport met lijnbussen en grotere bussen stop te zetten. Het gevaar voor een snelle verspreiding van het COVID-19 coronavirus binnen het openbaar vervoer, was daarvoor te groot. De regering Bouterse nam op dat moment de juiste beslissing maar verzuimde uit geldgebrek de bushouders en chauffeurs tijdig te compenseren, waardoor deze groep ondernemers en werkers in grote financiële problemen terecht zijn gekomen en nog steeds verkeren. Ook de boothouders die niet meer mochten varen met passagiers, zijn in grote financiële problemen geraakt en zouden eigenlijk zo spoedig mogelijk hun gebruikelijke werkzaamheden willen hervatten. Er heerst echter een groot probleem en dat betreft de zogeheten social distancing van minimaal 1.5 meter tot wel 2 meter die internationaal wordt aangehouden om de besmetting van het coronavirus te minimaliseren. Om weer te kunnen varen en rijden, dient daar wel een oplossing voor gevonden te worden. Er zouden stoelen in de bussen verwijderd kunnen worden, waardoor de afstand tussen de passagiers aanmerkelijk wordt verruimd en de kans op besmetting natuurlijk ook afneemt. Maar dat betekent dat per bus, ook de inkomsten op een rit zullen afnemen en dat maakt deze alternatieve oplossing minder aantrekkelijk voor de busexploitant. Voor het huidige tarief of een beperkte tariefverhoging, zijn de bushouders niet bereid te rijden. Ze wensen dezelfde subsidievoorwaarden plus een aanmerkelijke tariefaanpassing, alvorens de bussen uit de garages te halen en het werk te hervatten. Een verhoging van het tarief van meer dan 100 procent vinden ze momenteel al achterhaald en wensen meer. Daarmede wordt door hen maar weinig rekening gehouden met de passagiers en hun financiële draagkracht. De vorige regering  en vermoedelijk ook de huidige, zullen zeker rekening willen houden met de mensen die dagelijks afhankelijk zijn van de bussen en zullen een moordend tarief, zeker niet toestaan.  Ook zal de nieuwe overheid er niet happig op zijn de subsidieregeling te continueren en er veel meer voor voelen, die geheel af te schaffen. Er zal een gulden middenweg moeten worden bewandeld die een win-winsituatie voor regering, bushouders en passagiers inhoudt. Om een dergelijke situatie te kunnen bereiken, zullen alle betrokken partijen water in de wijn moeten doen, dat wil zeggen dat de buschauffeurs niet op alle punten c.q. eisen, op hun strepen moeten blijven staan en dat de nieuwe bustarieven geen financiële strop zullen betekenen voor de mensen die dagelijks afhankelijk zijn van dit transport. Dat er snel een oplossing moet worden gevonden voor deze onhoudbare situatie, staat buiten kijf. Zodra de regering aanzit, zal ze zich zo spoedig mogelijk moeten buigen over dit vraagstuk en werken aan normalisering van het openbaar vervoer en natuurlijk met inachtneming van alle veiligheidsmaatregelen. Op het eerbiedigen van deze maatregelen zal streng moeten worden gelet. Als we allemaal onze volle medewerking verlenen in het belang van onze eigen veiligheid en gezondheid, is een veilig openbaar vervoer zeker weer mogelijk.