Het heeft ons geenszins verbaasd, dat de Drug Enforcement Administration ,DEA Nicolas Maduro en nog 14 van zijn directe trawanten, opeen verdachtenlijst heeft geplaatst vanwege hun directe betrokkenheid bij het narco-terrorisme. Zulks omdat wij al tijden weten dat topfiguren van de FARC terroristische narcobende na de ondertekening van het vredesakkoord met de Columbiaanse regering, zich hebben teruggetrokken op het Venezolaanse grondgebied en daar ook bescherming genieten van Maduro en zijn directe volgelingen. De Amerikaanse justitie beschuldigt Maduro en het veertiental van narco-terrorisme, corruptie drugstransporten en andere criminele daden. In de aanklacht van de Amerikaamse justitie waar de DEA een werkarm van is, staat dat Maduro en de overige verdachten zich schuldig hebben gemaakt aan cocaïnesmokkel naar de Verenigde Staten en wel in samenwerking met de FARC. Volgens de Amerikaanse procureur generaal werken Maduro en een aantal hooggeplaatste Venezolaanse autoriteiten samen met de FARC, waardoor tonnen aan cocaïne naar de VS zijn gesmokkeld en een vernietigende werking hebben gehad op de Amerikaanse samenleving. De Amerikaanse justitie vindt het thans de hoogste tijd om Maduro en zijn directe medewerkers die verdacht worden van de voormelde ernstige strafbare feiten, aan te pakken. De Amerikaanse justitiële autoriteiten hebben 15 miljoen dollar uitgeloofd voor degenen die Maduro arresteren en hem voor een gerecht kunnen slepen. Op de hoofden van Carvajal Barrios en Alcala Cordones is 10 miljoen dollar uitgeloofd en voor informatie die kan leiden tot de arrestatie of veroordeling van Marin Arango is vijf miljoen dollar uitgeloofd. Het regiem van Nicolas Maduro in Venezuela komt internationaal steeds meer in de verdrukking. Venezuela heeft enorme deviezenproblemen sinds de prijs voor een barrel aardolie onder de vijftig dollar is gekelderd en heeft hierdoor te maken met enorme tekorten. Zo is er gebrek aan van alles en is de Venezolaanse zorg vrijwel geheel ingestort. Het land heeft te maken met een gierende inflatie en voedseltekorten. Voorts heeft tien procent van de Venezolaanse bevolking het land al verlaten en is voor een groot deel gevlucht naar Columbia, Brazilië en het Caribisch gebied. Dat het regiem Maduro zich bezighoudt met drugssmokkel, is niet onbekend. Ook de narco guerrillabende van het ELN heeft Venezuela al enige tijd uitgekozen als uitvalsbasis, om aanvallen uit te voeren op Colombiaans grondgebied. Ook deze bende financiert zijn strijd met opbrengsten uit de cocaïnehandel. Het regiem Maduro houdt zich naar informatie verkregen uit de internationale pers, niet louter bezig met drugssmokkel maar ook met de smokkel van goud, dat ze via verschillende sluiproutes weet weg te krijgen om zo met de opbrengsten zich nog drijvende te houden. De voormelde DEA komt niet zomaar met beschuldigingen en houdt het regiem en haar misdadige praktijken, al geruime tijd in de gaten en weet nu precies wie in Venezuela zich daaraan schuldig maken. Vandaar dat men nu bij de Amerikaanse vervolging met met naam en toenaam, precies weet wie de betrokkenen zijn en die dan nu ook aan de grote klok hangt. Het behoeft allang geen betoog meer dat de regering Maduro een paria op dit halfrond is die nog slechts op de steun van China, Rusland en Cuba kan rekenen en met Suriname nog slechts de enige leden van UNASUR zijn. En terwijl meer dan 50 landen Maduro allang niet meer erkennen als de legitieme president van de Venezuela blijft de regering Bouterse de usurpator in Caracas, onvoorwaardelijk steunen. Weinigen weten waarom Bouterse en zijn NDP achter de regering van Maduro blijven aanlopen en steeds weer hem denken te moeten verdedigen. Het is wel geen geheim dat Hugo Chavez bij de verkiezingen van 2010 de verkiezingskas van de NDP zwaar heeft ondersteund. Na de dood van Chavez en het aantreden van Maduro als president van Venezuela is de steun van Caracas aan de regering Bouterse nog enige tijd doorgegaan, totdat de aardolieprijs een enorme duikeling onderging en de Venezolaanse economie ineenstortte. Ofschoon Venezuela over enorme olievoorraden beschikt, heeft men in Caracas door wanbeleid en het doorvoeren van een zogeheten socialistisch bestel, het land volkomen naar de filistijnen geholpen. De sancties ingesteld tegen het regiem van Maduro door de Verenigde Staten van Amerika en de Europese Unie, hebben de ellende in Venezuela alleen maar verergerd en het regiem ertoe gebracht, tal van oneigenlijke cq onwettige handelingen te plegen om toch nog aan deviezen te komen.
Volgens de Amerikaanse regering is daar de handel in cocaïne naar de Verenigde Staten zeker onderdeel van en dan wel in samenwerking met de FARC en zeer waarschijnlijk ook de ELN. Dat zelfs Maduro nu op een opsporingslijst van de Amerikaanse justitie prijkt geeft aan, dat men de man koste wat het kost wenst uit te schakelen om verandering in Venezuela te bewerkstelligen. Waar wij vooral in Suriname nu wel enorme aandacht aan moeten besteden, is dat de Noordamerikaanse vingerwijzing naar Maduro en zijn kliek geen ernstige verdere consequenties voor ons land zal hebben, gezien de onvoorwaardelijke en blijvende steun die wij verlenen aan de Venezolaanse dictator en zijn directe en naaste medewerkers. Vooral de regering Bouterse moet wel tot het besef komen, dat de kans levensgroot is dat we spoedig ook op een hoop geveegd worden met de kliek in Venezuela en de directe verdachtmakingen van de Amerikaanse justitie ook aan ons adres kunnen worden gemaakt. De grote vraag die door velen wordt gesteld en nog steeds niet goed beantwoord is, is waarom we onophoudelijk de dictator in Caracas en zijn regiem blijven ondersteunen.
Daar zal naar enige tijd zeker ook duidelijkheid over ontstaan. Just a matter of time.