Het afgelopen weekend hebben zich aanvallen met raketten en drones voorgedaan op de olievelden van Saoedi-Arabië, een van de grootste leveranciers van aardolie ter wereld. Saoedi-Arabië is de voornaamste aardolieleverancier aan landen in het verre oosten als India, China, Zuid-Korea, Japan, Maleisië en Australië. In mindere mate levert dit land aardolie aan West-Europa en de Verenigde Staten van Amerika. De aanvallen met raketten en drones op de olievelden in Saoedi-Arabië, hebben de aardolieproductie van dit land voor zeker 50 procent uitgeschakeld. Wie achter de aanslag zit, is nog niet duidelijk, al hebben de Houthi rebellen in Yemen, al verklaard achter de aanvallen te zitten. Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten van Amerika, vermoeden dat Iran achter de aanvallen zit en dat Teheran de raketten en drones aan de Houthi rebellen heeft verstrekt. De Franse president Macron, heeft al een onderzoeksteam naar Saoedi-Arabië gestuurd om te helpen bij de vaststelling wie achter deze desastreuze aanval zit en wie eventueel verantwoordelijk is voor de levering van de wapens.

De regering van Saoedi-Arabië heeft inmiddels verklaard, alles op alles te zetten om tegen het eind van het jaar weer tot de normale leveranties van aardolie over te kunnen gaan. De aanvallen op de olievelden van Saoedi-Arabië mogen ons als land niet onverschillig laten. Wij mogen er nimmer van uitgaan, dat deze spanningen in het Midden-Oosten die gepaard gaan met excessief geweld, ons niet regarderen, omdat het een ver-van-ons-bed show zou zijn. Een terugval bij de levering van aardolie op de wereldmarkt, brengt gelijk het mechanisme van vraag en aanbod in werking en zou ernstige gevolgen kunnen hebben voor de wereldmarktprijs voor een barrel ruwe olie. Een stijging van deze prijs voor een barrel heeft dan wel positieve gevolgen voor onze Staatsolie maatschappij, maar zal voor de consument en vooral de automobilist, wel gelijk negatieve gevolgen hebben, die zeer voelbaar in de beurs zullen zijn. Mocht Saoedi-Arabië niet in staat zijn de aardolieproductie binnen de kortste keren weer naar het oude niveau te brengen, dan zullen de reguliere afnemers naar andere aardolie exporterende landen trachten uit te wijken. Kunnen die niet voldoende aan de vraag beantwoorden, dan zijn wereldomvattende prijsstijgingen het directe gevolg.

In onze regio hebben wij allen te maken met een Venezuela dat getroffen is door sancties vanwege de Verenigde Staten van Amerika en de Europese Unie en dus is dat land niet in staat de productie naar wens op te voeren en stagneert de uitvoer al geruime tijd. Op Trinidad waren er ook problemen met de olieraffinaderij, dus is het ook niet meer vanzelfsprekend dat er overall brandstofvoorraden ter inkoop voor landen als Suriname ter beschikking liggen.

Suriname slaat dan wel geen grote voorraden brandstof in, maar wordt zeker wel geconfronteerd met stijgende of dalende prijzen voor fossiele brandstoffen. Het is daarom van belang, dat wij de situatie op de oliemarkt goed blijven volgen om zo goed als mogelijk, de schommelingen te kunnen opvangen. Zwaar oplopende prijzen voor gasoline en diesel zullen zeker een inflatoir karakter in zich dragen en de prijzen voor goederen en diensten in opwaartse richting stuwen. Hogere wereldmarktprijzen voor ruwe olie zullen daarom dan alleen maar voordeel hebben voor Staatsolie en de staatskas, maar zeker niet voor het bedrijfsleven en de consument.