Het aantal landen met nationale strategieën voor zelfmoordpreventie, is toegenomen sedert vijf jaar geleden het eerste wereldwijde rapport van de World Health Orga-nization (WHO) over zelfdoding gepubliceerd is, aldus de WHO in het kader van de World Suicide Prevention Day, vandaag op 10 september. Tot nog toe zijn er 38 landen landen die zich richten op zelfmoordpreventie. Dat is nog steeds veel te weinig, vooral omdat zelfdoding niet af-, maar toeneemt. “Ondanks de vooruitgang, sterft er nog steeds elke 40 seconden iemand aan zelfmoord”, zegt dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, directeur-generaal van de WHO. “Elke dood is een tragedie voor familie, vrienden en collega’s. Toch zijn zelfdodingen te voorkomen. We roepen alle landen op om op een duurzame manier bewezen zelfmoordpreventiestrategieën op te nemen in nationale gezondheids- en onderwijsprogramma’s.”
In Suriname pleegden in 2018, 56 personen zelfmoord. Meer dan de helft daarvan deed dit door het innemen van een bestrijdingsmiddel.
De oorzaak van zelfmoord, ook in Surina-me, kan gezocht worden in familie- , relatie, en geldproblemen. “Zelfmoord is een complexe kwestie, met een veelvoud aan tussenliggende factoren, daarom is er geen eenduidig ​​antwoord op dit probleem”, zei Claudina Cayetano, regionaal adviseur voor zelfmoord bij de Pan American Health Organization (PAHO). Cayetano legde uit dat preventiestrategieën surveillance om-vatten, beperking van bruikbare middelen om zelfmoord te plegen, richtlijnen voor de media, stigmabeperking en publieke be-wustwording, evenals training van gezondheidswerkers, opvoeders, politie en anderen. Op 10 september lanceert de WHO in samenwerking met wereldwijde partners, de World Federation for Mental Health, de International Association for Suicide Pre-vention en United for Global Mental Health, de 40 seconden actiecampagne. Het hoogtepunt van de campagne zal zijn op World Mental Health Day, 10 oktober, waar de focus dit jaar ook is op zelfmoordpreventie.

Suïcidecijfer: hoogst in landen met een hoog inkomen
Het wereldwijde volgens de leeftijd gestandaardiseerde zelfmoordpercentage [1] voor 2016 [2] was 10,5 per 100.000. De cijfers varieerden echter sterk van land tot land, van 5 zelfmoorddoden per 100.000 tot meer dan 30 per 100.000. 79 procent van de zelfmoorden deden zich voor in landen met lage en middeninkomens, landen met hoge inkomens hadden het hoogste percentage, 11,5 per 100 000. Bijna drie keer zoveel mannen als vrouwen sterven door zelfmoord in landen met hoge inkomens, in tegenstelling tot lage en landen met een gemiddeld inkomen, waar het cijfer meer gelijk is.

Zelfmoord onder jongeren
Zelfmoord was de tweede belangrijkste doodsoorzaak onder jongeren van 15-29 jaar, na verkeersletsel. Onder tieners van 15-19 jaar was zelfmoord de tweede belangrijkste doodsoorzaak onder meisjes (na moederlijke omstandigheden) en de derde belangrijkste doodsoorzaak bij jongens (na verkeersletsel en interpersoonlijk geweld). De meest voorkomende methoden voor zelfmoord zijn ophanging, zelfvergiftiging door pesticiden en vuurwapens. Belangrijke interventies die succesvol zijn gebleken bij het verminderen van zelfmoorden, beperken de toegang tot middelen; voorlichting van de media over verantwoorde melding van zelfmoord; uitvoering van programma’s bij jongeren om levensvaardigheden op te bouwen die hen in staat stellen om met stress in het leven om te gaan; en vroege identificatie, beheer en follow-up van mensen met een risico op zelfmoord.

Beperk toegang tot pesticiden
De interventie die het meest dreigende po-tentieel heeft om het aantal zelfmoorden te verminderen, beperkt de toegang tot pesticiden die worden gebruikt voor zelfvergiftiging. De hoge toxiciteit van veel pesticiden betekent dat dergelijke zelfmoordpogingen vaak tot de dood leiden, vooral in situaties waar er geen antidotum is of waar er geen medische voorzieningen in de buurt zijn. Zoals aangegeven in de vandaag gepubliceerde WHO-publicatie, Preventie van zelfmoord: een hulpmiddel voor registranten en toezichthouders van pesticiden, is er nu een groeiend aantal internationale gegevens waaruit blijkt dat voorschriften om het gebruik van zeer gevaarlijke pesticiden te verbieden, kunnen leiden tot verlaging van de nationale zelfmoordcijfers. Het best bestudeerde land is Sri Lanka, waar een reeks verboden leidde tot een afname van 70 procent in zelfmoorden en er naar schatting 93.000 levens gered tussen 1995 en 2015. In de Republiek Korea – waar het herbicide paraquat verantwoordelijk was voor het merendeel van de pesticiden zelfmoorddoden in de jaren 2000 – een verbod op paraquat in 2011-2012 werd gevolgd door een halvering van het aantal zelfdodingen door pesticidenvergiftiging tussen 2011 en 2013.

Datakwaliteit moet verbeteren
De tijdige registratie en regelmatige monitoring van zelfmoord op nationaal niveau, vormen de basis voor effectieve nationale strategieën voor zelfmoordpreventie. Toch beschikten slechts 80 van de 183 WHO-lidstaten waarvoor in 2016 schattingen werden gemaakt, over vitale registratiegegevens van goede kwaliteit. De meeste landen zonder dergelijke gegevens hadden een laag en gemiddeld inkomen. Beter toezicht zal effectievere strategieën voor zelfmoordpreventie en een nauwkeurigere rapportage van vooruitgang in de richting van wereldwijde doelen mogelijk maken.