De regering heeft definitief gekozen voor de lease van een Boeing 777-200ER die in november hier moet arriveren in afwachting van de geavanceerde 787 (Dreamliner). De Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM) is al enige tijd bezig met de voorbereiding tot het vervangen van de A340 door een nieuw vliegtuig. Gedurende het voorbereidingstraject hebben de twee grootste vliegtuigfabrikanten Airbus en Boeing, de SLM aanbiedingen gedaan. “Na beide aanbiedingen goed te hebben bestudeerd en een zorgvuldige afweging gemaakt te hebben, heeft de Raad van Commissarissen, RvC, gekozen voor de Boeing 787-800 Dreamliner”, dit maakte de directie van de SLM bekend. Volgens de RvC biedt de Boeing 787-800 aanzienlijk meer voordelen dan de Airbus A330-200. Zo is de Dreamliner volgens de RvvC, aanzienlijk lager in onderhoudskosten dan de Airbus en zal 50 procent minder Heavy Checks nodig hebben op de Mid-Atlantische route. Verder onderbouwt de RvC zijn besluit door aan te geven, dat hij minder positieve ervaringen heeft met de Airbus A340-300 op de Mid-Atlantische route en dat daarom de keuze voor de Boeing (Dreamliner) logisch is voor de SLM. De RvC van SLM speelt in dit geval voor spreekbuis van de regering, want ze is de grootaandeelhouder van onze nationale carrier. Maar wat weet de regering of de RvC van de SLM over het algemeen van de burgerluchtvaart en de technische aspecten van wide-body toestellen? Heeft een persoon in de RvC voldoende kennis van dit soort vliegtuigen? Kan iemand ons misschien uitleggen, hoe het mogelijk is, dat mensen zonder een behoorlijke Aviation opleiding, beslissingen nemen over de toekomst van de SLM? Ook Minister Chotkan van Openbare Werken, Transport en Communicatie, vond dat hij een steentje moest bijdragen door uitleg te geven over de bedrijfsvoering van de SLM. Keerpunt heeft niet de indruk, dat deze minister zich luchtvaartdeskundige kan en mag noemen, omdat hij een paar jaar directeur luchthavenbeheer is geweest. De echte luchtvaartdeskundigen met veel ervaring, zijn helaas niet meer betrokken bij de SLM, we denken dan aan Ewald Henshuys, Robbie Lachmisingh en Henk Jessurun. Als een van deze heren een reactie/advies zou geven ten aanzien van de lease van een nieuw vliegtuig (Airbus of Boeing), dan zou Keerpunt daar zeker vrede mee hebben. Helaas heeft de lease veel van een politieke beslissing, die gepaard gaat met een hoop gewin voor het paarse regiem. Volgens het verweer van de RvC, is een van de redenen waarom er voor Boeing is gekozen, de leeftijd van dit vliegtuig. De raad geeft aan dat de Boeing 6 jaar oud is en de Airbus A330 12 jaar oud. Maar volgens Airbus, is de A330 niet ouder dan 6 jaar. Wie moeten we nu geloven? Daarnaast is Keerpunt op zoek gegaan naar informatie over de Boeing 787 Dreamliner en is ons gebleken, blijkt dat erin 2013 behoorlijk wat slechte berichtgeving was over dit vliegtuig. Zo uitte de Japanse regering toentertijd haar bezorgdheid over de Dreamliner, omdat er verschillende incidenten plaats hadden gevonden. Bij twee toestellen van een Japanse luchtvaartmaatschappij trad een brandstoflek op, een ander toestel had remproblemen en het meest zorgwekkende was een brand aan boord van een 787 door een geëxplodeerde accu. De serie aan mankementen die de Boeing 787 Dreamliner in die periode vertoonde, baarde toen niet alleen de luchtvaartautoriteiten zorgen, maar ook de Japanse regering.