Het leger van Suriname is door de militaire website GlobalFirepower.com, gerangschikt op de 135e plaats op een lijst bestaande uit 137 landen. Suriname doet het alleen beter dan Liberia en Bhutan. Liberia en Bhutan behoren tot de armste landen ter wereld. Het leger van Suriname wordt nog net niet aangemerkt als zwakste leger ter wereld.
The Next Generation Movement (NGM), heeft op haar Facebook pagina een bericht gedeeld waarin de beweging de vraag stelt als Suriname wel een leger nodig heeft. Xaviera Jessurun van NGM, zegt desgevraagd dat er in de wereld 36 landen zijn die geen leger hebben. Deze landen hebben er volgens haar voor gekozen om te investeren in de gezondheidszorg en het onderwijs. Volgens de begroting van 2019, zal het leger Suriname meer dan SRD 350 miljoen kosten. Gezien de plaats van het Nationaal Leger op de ranglijst, vraagt Jessurun zich af wat voor betekenis het leger van ons land zal hebben bij een conflict. Volgens haar kan de helft van het bedrag dat uitgetrokken is voor het leger, beter gaan naar productie, onderwijs en gezondheidszorg. Jessurun geeft aan dat het om een idee gaat en spreekt de hoop uit dat de politiek hier verder op zal inspelen.
Zij noemt als voorbeeld Costa Rica. De grondwet van Costa Rica verbiedt sinds 1949 het bestaan van een leger in vredestijd.
Het land wordt door de Happy Planet Index bestempeld als de meest gelukkige en duurzame natie van de wereld. De Happy Planet Index werd sinds de introductie twaalf jaar geleden, vier keer gepubliceerd. Drie keer prijkte Costa Rica op de hoogste plaats. De president van Costa Rica, Carlos Alvarado Quesada, zei in februari dat zijn land zeventig jaar geleden het leger heeft afgeschaft, wat als gevolg heeft meer mogelijkheden.
Costa Rica hoeft immers geen middelen voor het onderhoud van een leger te reserveren. Onder meer het onderwijs en het leefmilieu kunnen daarvan profiteren. Landen die geen leger hebben, hebben bepaalde overeenkomsten afgesloten met grote mogendheden als de Verenigde Staten en Frankrijk voor eventuele militaire hulp. Jesurrun zegt dat indien ons land op den duur toch ervoor kiest om het leger op te doeken, dat dit een optie is. Zij is er een voorstander van dat de eenheden en diensten die onder het ministerie van Defensie vallen, worden ondergebracht bij het ministerie van Justitie en Politie.
“Ons leger is niet opgewassen tegen niets en niemand, we hebben geen geld om in het leger te investeren”, stelt Jessurun. Volgens haar zouden wij juist kunnen besparen als we het leger niet hadden en zouden wij de mankrachten en de middelen effectiever en efficiënter kunnen inzetten. Zij denkt in dit kader aan het plaatsen van de manschappen onder de verschillende diensten van het ministerie van Justitie en Politie, waaronder de milieupolitie en een speciale multi-inzetbare eenheid die optreedt bij conflicten. Zij benadrukt dat landen met uitzondering van het Midden-Oosten, nu niet net als vroeger langs de grenzen met wapens staan om oorlog te voeren, maar steeds meer het pad van dialoog en arbitrage kiezen. “Dan kunnen we toch liever het 37e land zijn op de lijst van landen zonder leger in plaats van op 135e plaats staan op de lijst van 137 landen met een leger”, aldus de activiste.