De minister van Openbare Werken, tevens ex-DNA-lid, heeft zich de afgelopen dagen belachelijk gemaakt. De man ging op zijn knieën tijdens een partijvergadering van de NDP en smeekte de aanwezigen op 25 mei te stemmen op de paarse partij. Tegenwoordig gaan politici zover om stemmen te winnen. Uit betrouwbare bronnen verneemt Keerpunt dat er straks  gesmeten zal worden met smartphones en tablets naar vooral de jongeren toe. Parmessar ging op zijn knieën om het volk voor zich te winnen. Een grotere grap kan je je niet indenken. Belachelijk tot en met: Wie goed zijn of haar werk heeft gedaan, hoeft bij wijze van spreken niet eens te campaignen.  Het volk zal dan duidelijk hebben gezien, wat er allemaal is gepresteerd. De man geeft leiding aan een ministerie dat continu in het nieuws is voor vermeende corruptiehandelingen. Constant is zijn departement punt van bespreking op welke vergadering dan ook. Geen enkel ministerie heeft te maken met onderhandse gunningen.  Mensen willen nu nog eens 5 jaar aan de macht. Men is nu wel bereid naar het volk te gaan en smeken voor nog meer macht. Toen het volk met problemen zat in de achter ons liggende jaren, was de minister nauwelijks te bereiken of te spreken.  Af en toe liet hij zijn gezicht zien, maar dat was ook alles. Nu is het volk getuige van hoe er veel okersoep gegeten wordt. En nog veel ook. Niet zo lang terug heeft een andere coalitiepartner bijna gehuild toen de deal met de NDP niet is doorgegaan. Hij zou er alles aan hebben gedaan, maar tevergeefs. Dit is ook de periode waarin politici claimen dit en dat voor het volk te hebben bereikt. En eenmaal wij toch daarmee bezig zijn, de president zou toch boeken uitgeven over hoeveel is neergezet door zijn kabinet. Eén boek zou niet voldoende zijn, het zou een serie van pennevruchten worden. Wat is er daarmee gebeurd? Zijn er geen auteurs beschikbaar? Intussen merken wij dat men binnen paars zenuwachtig aan het worden is. De vrienden worden nu zichtbaar beter geaccommodeerd.