Suriname viert morgen zijn 43e staatkundige onafhankelijkheid, maar gezien de heersende economische en financiële crisis, kunnen wij absoluut niet blij zijn. De waarheid is hard, maar waar. Veel Surinamers hebben momenteel noodgedwongen een bijbaan, zodat zij kunnen overleven. Als je in Suriname woont en werkt, kom je tot de teleurstellende conclusie dat wij op deze manier niet in staat zullen zijn om onszelf en het land op te bouwen. Dat wij in een prachtig tropisch land wonen en een multiculturele en etnisch uiteenlopende samenleving hebben, is bekend. Wij kunnen lekker koken, vieren gezamenlijk elkaars nationale feestdagen, maar helaas is dat niet voldoende om Suriname als land op te bouwen.
Ondanks de enorm gestegen wisselkoersen en de prijzen voor alle producten, zijn bepaalde Surinamers er nog steeds van overtuigd, dat het binnenkort weer goed zal komen met onze economie. Maar wie een beetje het nieuws inzake alle leningen heeft gevolgd, komt tot de conclusie, dat we morgen niet met enthousiasme en een positieve instelling onze 43e Onafhankelijkheidsdag vieren, want omdat er enorme leningen zijn afgesloten in de afgelopen drie jaar, wordt onze economie tegenwoordig op een kunstmatige manier stabiel gehouden. Dus onafhankelijk zijn we absoluut niet geworden. Wij zijn momenteel afhankelijk van landen en instanties die ons deze enorme bedragen hebben geleend en deze schuldeisers verwachten van ons in de komende jaren, dat deze bedragen worden terugbetaald, met rente. Dus indien de huidige regering het goed heeft bekeken, hoeft zij zich niet druk te maken over al het geleende geld. Deze financiële last zal de volgende regering moeten opruimen, want vele afspraken voor terugbetaling zijn beklonken na 2020. Slim bekeken van de regering, zij hoeft zich dus helemaal niet druk te maken. De volgende regering zal net als onder de regeringen Venetiaan II en III, de broekriem nog strakker moeten aantrekken. Dus als u nu denkt dat u het moeilijk heeft, think again, het wordt nog erger! Wij Srananmans zullen nu al moeten nadenken over hoeveel discipline en doorzettingsvermogen wij nodig zullen hebben om deze moeilijke komende jaren door te komen. Jammer genoeg zal de kloof tussen arm en rijk in de komende jaren nog groter worden, want de regering Bouterse bekommert zich overduidelijk nauwelijks om de ‘kleine man’. Deze regering denkt er alleen aan op welke manier zij zichzelf nog meer kan verrijken. Eigen belang speelt hierbij de hoofdrol, en de arme stakker, mag het zelf bekijken! Dus voor de mensen die denken dat we morgen iets te vieren hebben, zij moeten even nagaan of Suriname in de afgelopen 43 jaar vooruit is gekomen. Dan kunnen zij zelf vaststellen of 25 november, daadwerkelijk een feestdag mag zijn.
