De president heeft te veel plannen en beloften verkondigd tijdens zijn jaarrede, die onmogelijk gerealiseerd zullen kunnen worden in het dienstjaar 2018-2019. De toespraak van Bouterse valt buiten de huidige realiteit en je kunt dus gerust stellen, dat hij luchtkastelen aan het bouwen was met de diverse beloftes. De samenleving kan dus onmogelijk verwachten dat deze beloftes waargemaakt zullen worden in de nog restende periode tot de verkiezingen van 2020. Volgens Bouterse is de Surinaamse economie in vergelijking met twee jaar geleden, stabieler geworden, maar zulks heeft weinig te maken met zijn beleidsvoering. De iets stabielere cijfers in deze economie zijn te danken aan het bedrijfsleven, dat van alles heeft gedaan om toch te kunnen overleven. Ook de doorsnee burger heeft hieraan zijn steentje bijgedragen, door zijn blijvende inzet. Het enige wat de regering Bouterse heeft gedaan, is leningen sluiten om de financiële gaten te dichten die zij zelf heeft gecreëerd door het gevoerde wanbeleid. Dus wanneer André Misiekaba denkt de regering een pluimpje te kunnen geven, moet hij eerst nagaan wat de feiten zijn en niet zomaar dingen roepen over zaken waarvan hij toch geen kaas heeft gegeten. Deze regering tracht gewoon te overleven, want ook tijdens deze jaarrede werd weer bevestigd, dat zij over het boekjaar 2017 financieringsovereenkomsten moest sluiten met buitenlandse en binnenlandse financiers, omdat de lopende inkomsten ontoereikend waren. Vervolgens gaf Bouterse aan, dat de geleende gelden zijn besteed aan de uitvoering van projecten in de landbouw, gezondheidszorg, onderwijs, woningbouw, de energie- en de watervoorziening. We hebben niets hiervan gemerkt! De spin off waarover Bouterse het heeft, is in geen enkele branche terug te vinden. De gezondheidszorg staat al geruime tijd op instorten, het onderwijssysteem is een totale chaos, waardoor leerkrachten ontevreden blijven, de zogenaamde landbouwprojecten kunnen maar niet goed van de grond komen en de woningbouwprojecten van deze regering stagneren op opvallende wijze. Dus als Bouterse zichzelf een schouderklopje wil geven, moet hij eerst goed nagaan dat de stabielere economie niet komt door de verrichtingen van zijn regering, maar het werk is van derden binnen deze samenleving. De stabielere wisselkoers is ontstaan doordat de commerciële banken hun professionele bijdrage voortdurend leveren en gemonitord worden en de Centrale Bank van Suriname, CBvS, draagt zijn steentje bij door het controlemechanisme toe te passen, waarop de overheid weinig invloed heeft. Wat ook heeft geholpen, is dat de Centrale Bank sinds 2016 geen kredieten meer mag verstrekken aan de staat, als gevolg van een getekend Memorandum of Understanding, MoU. Het uitgavenpatroon van de huidige regering noodzaakt haar sinds 2015 tot structureel lenen, dit als gevolg van het feit dat de overheidsuitgaven jaarlijks de overheidsontvangsten overtreffen. Daarbij probeerde de regering in 2017 te lenen bij de lokale banken, maar het gevolg van een dergelijke kredietverlening door commerciële banken aan de staat, zou resulteren in een inflatie. Volgens de Begroting van 2018 zal de staatsschuld met nog eens 3 miljard toenemen. Om deze schuld terug te kunnen betalen, moet de private sector bijdragen aan een versnelde economische groei door middel van binnenlandse investeringen, want zonder een beduidende groei van de particuliere productie, zal de crisis langer aanhouden. Deze analyse is eerder dit jaar bevestigd door de Vereniging van Economisten in Suriname, VES. Economisten hebben tot vervelends toe aan deze regering voorgehouden dat slechts de juiste bezuinigingen en een verhoogde productie die op export gericht is, de economische groei weder op gang zal brengen. Aan deze adviezen heeft deze regering tot nog toe te weinig aandacht besteed.