Hoewel Jim Bousaid, algemeen directeur van de Hakrinbank, heeft gesteld dat de leiding van de bank na zijn pensioen in handen zal komen van twee personen die afkomstig zijn uit de geledingen van de bank, zijn er hierover toch twijfels. PL- assembleelid William Waidoe, lid van de vaste commissie van het ministerie van Financiën in De Nationale Assemblee, zegt desgevraagd dat de politiek zich niet moet bemoeien in het bankwezen. Hij geeft aan dat de benoeming van Chantal Doekhie en Rabin Parmessar in de Raad van Commissarissen (RvC) door de regering al voor zichzelf spreekt. Volgens hem is het belangrijk dat de overheid conform de Wet Toezicht Bank- en Krediet-wezen 2011, haar aandelen terugbrengt naar 20 procent. De staat is momenteel voor 51 procent aandeelhouder bij de Hakrinbank.
Waidoe benadrukt dat het absoluut niet de bedoeling is om een bankrun teweeg te brengen, maar zegt dat wij onze ogen niet kunnen sluiten voor de harde realiteit, doelend op de benoeming van Doekhie en Par-messar. Politiek gelieerd hoeft volgens hem niet verkeerd te zijn, dat wordt het pas als het wordt gebruikt om partijloyalisten te ac-commoderen.
President Desiré Bouterse heeft aangekondigd dat directies bij de parastatale bedrijven vervangen zullen worden en dat de bedrijven ook gedeeltelijk of helemaal worden geprivatiseerd.
Waidoe zegt dat de meeste parastatale bedrijven met uitzondering van Staatsolie, sinds de onafhankelijkheid van ons land niets hebben bijgedragen aan de inkomsten. De parlementariër geeft aan dat hij als jongeman altijd geïnspireerd raakte door de ideeën van Bouterse, maar bij de uitvoering van de ideeën vaak enorm teleurgesteld werd. Waidoe noemt als recente voorbeeld de be-noeming van Gerard Lau tot nieuwe directeur van de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM). Hij brengt in herinnering dat Lau door dezelfde regering onder leiding van Bouterse, werd ontslagen bij de N.V. Energie Bedrijven Surina-me (EBS) op verdenking van het plegen van frauduleuze handelingen. Waidoe is van mening dat Bouterse bewust bezig is om in deze moeilijke tijden van ons land maatregelen aan te kondigen om mensen een beetje hoop te geven. Hij vergelijkt het met een jongetje dat huilt voor een snoepje. “Waarom doet men dit Suriname aan? Waarom moet er zoveel ten nadele van ons land worden gedaan in de kwestie van Suralco? Waarom zou de minister van onderwijsminister, Lillian Ferrier, luisteren naar een commissie die wordt voorgezeten door Eddy Jozefzoon, die miljoenen boeken heeft geïmporteerd die niet bruikbaar zijn?”, vraagt de bezorgde parlementariër zich af.

door Johannes Damodar Patak