Suriname heeft kans na 42 jaar Onafhankelijkheid weinig inkomstenbronnen, net als bij de vorige regeringen is het ook de huidige regering niet gelukt om meer inkomstenbronnen te verwerven voor het nationaal inkomen. Dit stelde Winston Caldeira, gisteravond tijdens de eerste lezing met als thema ‘eenheid en solidariteit’ die georganiseerd werd door het Nationaal Informatie Instituut (NII) in de Congreshal. Deze lezing werd georganiseerd in verband met 42 jaar Staatkundige Onafhankelijkheid van Suriname. Caldeira gaf een uiteenzetting over ons verleden en de toekomstperspectieven die in zicht zijn. Hij concludeerde op basis van de ontwikkelingen in de afgelopen 43 jaar, dat Suriname economisch nog instabiel is. Dit zei hij op basis van de lage nationale besparingen, onvoldoende productie, onvoldoende investeringen, het wegtrekken van investeerders en de grotere uitgaven dan inkomsten en het feit dat Suriname geen ontwikkelingshulp meer krijgt. Caldeira erkent dat met het wegvallen van deze opties, slechts lenen en het aantrekken van buitenlandse investeerders manieren zijn om aan inkomsten te komen. Hij verduidelijkte dat leningen verantwoord ingezet moeten worden, zodat de komende generaties ook de vruchten daarvan kunnen plukken. “De leningen moeten betaald worden door de volgende generaties, omdat ze daar ook voordelen uit zullen halen”, aldus Caldeira.
Ook haalde hij enkele punten aan waar we als land aan kunnen werken om hier verandering in te brengen. Om het nationaal inkomen op te schroeven, zei Caldeira aan dat ICT, milieubeheer en toerisme, verder ontwikkeld moeten worden. Maar daarnaast ziet hij het saneren van het ambtenarenapparaat ook als een oplossing om uitgaven terug te dringen. Verder meende Caldeira dat er gewerkt moet worden aan het hervormen van het belastingsysteem. Vooral de belastingen op grondbezit moeten onder een vergrootglas geplaatst worden.
Naast de economische vraagstukken, belichtte Caldeira ook enkele structurele problemen, die remmend werken op de eenheid en solidariteit sinds de onafhankelijkheid. Echter ziet hij als oplossing voor deze problemen, het bevorderen van de eenheid en solidariteit want alleen op deze manier zullen we als land kunnen groeien.
Om zaken goed van elkaar te onderscheiden, trachtte de spreker periodes ten opzichte van elkaar te schetsen met natuurlijk zijn toekomst verwachtingen. De periodes 1974-2017 en 2018-2038 wenste hij aan zijn visie te onderwerpen. In de eerste periode zijn de verworvenheden aangehaald door Caldeira, zoals de Onafhankelijkheid. Caldeira zei dat het besluit van Henck Arron om de onafhankelijkheid te aanvaarden, volkomen terecht was. Ook haalde hij de etnische tolerantie aan, die vroeger problematisch verliep, door de jaren heen is de intolerantie volgens hem aan het vervagen. In de tweede periode wordt de economische situatie meer aan de kaak gesteld en wat er gedaan kan worden om in de richting van welvaart te gaan. Met eenheid en solidariteit in gedachte, moeten er volgens Caldeira ook mogelijkheden bekeken worden over hoe de diaspora kan helpen bij het buitenlands beleid.
De lezing ‘Eenheid en solidariteit’ is het begin van een reeks lezingen en seminars die georganiseerd zullen worden door het NII. De directeur van het NII, Clifton Limburg, zegt dat het de bedoeling is de samenleving steeds beter te informeren en bewust te maken van allerlei onderwerpen. Hiervoor heeft het NII ook speciaal een afdeling opgezet, die zich moet buigen over tal van kwesties.
door Richelle Mac-Nack
