Er wordt zoveel gezegd en geschreven over de IsDB-lening van bijkans US$ 1,8 miljard. Ofschoon de regering een heel verhaal eromheen heeft gehangen, blijkt nu wel dat er veel onduidelijkheden zijn.

Zo gaat het, zoals het er uitziet, om heel veel geld waarvan het grootste deel gaat naar het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen voor een aantal projecten, zoals energie. Een heel klein deel gaat naar de agrarische sector en een deel wordt verdeeld over nog andere projecten.

De grootste zorg is dat dit bedrag een forse lening betreft en dat ons land het geld niet heeft om die terug te betalen.  Een andere zorg die er bestaat, is het feit dat er mogelijk gekke dingen gedaan zullen worden met het geld. Aan het geld van het IMF kunnen de grappenmakers in de regering niet komen, dus ervaren ze dat als lastig. Nu er een groter bedrag is, te weten 1,8 miljard, dat via een andere financiële instelling wordt binnengehaald, is de graai- of grijpkans kennelijk groter. Een NDP’er in hart nieren, maar die door de leiding eruit gekegeld is, zegt het treffend. Nog voordat het geld in Suriname is, zal zeker de helft verdampen.

‘Verdampen’ is het andere woord voor corruptie. Badrissein Sital is een van de weinige NDP’ers die de durf gehad heeft zijn mond open te doen om de misstanden van zijn partij aan de kaak te stellen. Het is hem nooit in dank afgenomen, omdat de man keihard de waarheid vertelde. Sital heeft vaker doen blijken dat er flink gesjoemeld werd binnen de regering waar zijn NDP ook deel van uitmaakt.

En wat deze man zegt, is wat de hele samenleving is opgevallen. Veel van wat uit dit bedrag moet komen, zal uit het buitenland gehaald worden en daardoor krijgen wij de poppen aan het dansen. Want wij kunnen toch gemakkelijk overfactureren. Als bij wijze van spreken een generator geïmporteerd moet worden van US$ 10.000, dan kost die plotseling het dubbele.

Die nyang moet gemaakt worden.

Copy conform Carifesta en de Naschoolse Opvang en nog vele andere misstanden die wij tijdens dit bewind hebben aangekaart. Nu al worden allerlei constructies bedacht over hoe en wie dat geld achterover zal drukken. De graaikans oftewel de teki nyang mogelijkheid moet goed aanwezig zijn. Wat Sital zegt, is niet uit de lucht gegrepen, omdat het de trackrecord van deze gasten bevestigt. We gaan dan straks een situatie krijgen waarbij gelden niet op de bestemde plekken zijn aangekomen, maar deze ‘on their way’ een onbekende bestemming hebben gehad.

Dan moet het land de lening toch nog gaan aflossen, terwijl bepaalde figuren hun imperium daarmee hebben uitgebreid. Als iemand die ooit goede vrienden was met de president en zich al een poos openlijk uitspreekt over de misstanden, dan zegt dat al genoeg over hoe lang de vingers zijn in het kabinet. Maar los van de bestemming van de gelden, is het tot op de dag van vandaag totaal onduidelijk hoe het geld precies besteed wordt en vooral hoe de terugbetaling zal geschieden. Laten wij eerlijk zijn, als je niets in kas hebt, kan je ook niet terugbetalen. Je kan alleen een gevulde kas hebben als je verkoopt, produceert en exporteert.

En die zaken hebben wij helemaal niet.  Time will tell!