Het samengaan van de regering Bouterse met het Internationaal Monetair Fonds (IMF), valt na enkele maanden van in werking treding al behoorlijk zuur uit voor de Surinaamse bevolking en nu ook voor de paarse regering onder leiding van Desi Bouterse. Zo zuur, dat Bouterse deze week op een persconferentie kwam vertellen dat het misschien niet zo een goed idee is geweest om met het IMF in zee te gaan. Het IMF zou berekenend en koud overkomen en geen rekening houden met de noden van het volk. Ook vindt Bouterse dat de voorwaarden die het IMF stelt, veel te zwaar zijn voor de gehele samenleving en zouden kunnen leiden tot sociale erupties, met als voorbeeld een benzineprijs die naar 9 SRD kan klimmen en het einde van zijn politieke loopbaan zou kunnen betekenen. Het volk zou het staatshoofd naar huis kunnen “schoppen”, zoals hij dat onverbloemd wenste te stellen. Het IMF en zijn eisen voor hulpverlening, geven Bouterse en zijn directe paarse gevolg kopzorgen, want ze beseffen heel goed dat met deze voorwaarden en hun vrijwel onuitvoerbaarheid er grote problemen in het verschiet liggen. Maar had Bouterse dat niet vooraf kunnen weten. Een goed staatsman laat zich goed voorlichten en zeker niet slechts door een IMF geile persoon. Een goed regeringsleider bekijkt alle voor- en nadelen van een dergelijke samenwerking alvorens er fiat aan te verlenen en daar heeft hij blijkbaar niet voldoende aandacht aan besteed of hij heeft zich eenzijdig laten voorlichten. Het internet verstrekt voldoende gegevens over landen die onder het juk van het IMF terecht zijn gekomen en de lijdensweg die ze hebben moeten afleggen met grote offers van de inwoners. Griekenland, dat zichzelf ook door corruptie en wanbeleid in de nesten heeft gewerkt, is als deel van de Europese Unie ook behoorlijk in de tang genomen en ook daar bewandelt het Griekse volk een lijdensweg om uiteindelijk tot macro-economisch herstel te komen. Griekenland had als voorbeeld voor Suriname kunnen dienen en Bouterse had kunnen weten dat de eisen niet toegepast zouden kunnen worden in dit land met een volk dat al behoorlijk verarmd was. Bouterse die niet bepaald sterk staat als het om economische grondbeginselen gaat, heeft zich gewoon laten leiden op een pad dat als heilloos kan worden gezien. De man had niet slechts naar zijn betweterige adviseurs moeten luisteren, die vermoedelijk gevoelloos staan tegenover de lijdensweg die het volk zou moeten ondergaan en slechts denken aan eigen belangen, maar eerder moeten kijken naar wat de gevolgen zijn van een IMF-samenwerking. Maar ja, als je met een stel onverantwoordelijke en machtswellustige directe volgelingen te maken hebt die er niet voor terugdeinzen de monetaire reserves te plunderen en de waarde van de SRD te vernietigen, dan kom je uiteindelijk op een punt waarbij faillissement van Staat om de hoek komt kijken en dan is financiële hulp zoeken de enige uitweg. Het was dus IMF, volgens Hoefdraad en niets anders. Overigens was er volgens Hoefdraad ook geen enkele externe instantie meer bereid een helpende hand te bieden. Dus stond de regering Bouterse met de rug tegen de muur en had geen enkele andere optie. En blij dat ze bij die regering waren. Maar dat ze bij die regering ook heel slecht waren in het maken van berekeningen om vervolgens te kunnen concluderen dat wat het IMF wenste, niet te verwezenlijken was en is met een volk dat financieel al bijna niet meer kan ademen, blijkt ook. Maar als je met je rug tegen de muur staat en de uitwegen afgesloten zijn geraakt, dan wordt het toch tegen beter weten in het IMF. En als je je eenmaal gecommitteerd hebt aan een overeenkomst met het IMF, dan is het gelijk een huwelijk waarvan de ontbinding niet zonder kleerscheuren zal kunnen plaatsvinden. Bouterse stelt naar andere mogelijkheden te willen uitkijken en die zijn er volgens hem legio. Nou, dat is je reinste volksverlakkerij, omdat als het IMF wegloopt, andere instellingen nog harder zullen weglopen en we het gewoon kunnen schudden. Het IMF bedanken, zal maken dat andere financiers ons als uitermate onbetrouwbaar zullen neerzetten en ons de rug toekeren. Overigens is het zo dat het regiem Bouterse bij westerse geldschieters niet bepaald populair is. Bouterse is een echte misleider en schermt ineens met de Islamitische Ontwikkelingsbank en probeert ons nu te doen geloven dat deze bank een groot alternatief kan zijn. Nou, laten wij het stellen zoals het is. Ook de Islamitische Ontwikkelingsbank heeft stringente voorwaarden om geld aan een armlastige te verstrekken en die voorwaarden moet Bouterse in het kader van zijn gepropageerde Openbaarheid van Bestuur maar aan de bevolking voorhouden. Dan kan iedereen zien, dat ook deze bank niet zomaar met geld zal strooien en wij ons ook aan die voorwaarden zullen moeten houden. En wie zegt ons dat de voorwaarden minder streng zullen zijn dan die van het IMF. We moeten als volk niet zo snel de verhaaltjes van Bouterse en zijn paarse kliek meer geloven. Voor de verkiezingen van 2010 hield Bouterse het electoraat toch ook voor dat het land geen financiële problemen had en dat de NDP de enige partij was die Suriname tot wasdom zou kunnen brengen. Nou, lezers van Keerpunt, we weten nu wel wat deze verhaaltjes inhielden en waar we thans zijn, dat is pure katibo. Ons voorhouden dat de Islamitische Ontwikkelingsbank de reddende engel is, kan men gerust met een korreltje zout nemen. Ook deze bank zal geen sinterklaas of kerstman blijken te zijn. Bouterse moet ophouden met zijn scenario’s die erop gericht zijn het volk zand in de ogen te strooien om zo tijd te winnen. Zijn kabinet verkeert in grote problemen en heeft ernstige financiële problemen die eerder toedan afnemen en dat is de waarheid. Het land stevent af op een catastrofe en daar heeft zelfs de gezaghebbende Amerikaanse krant ‘The New York Times’ deze week op overbloemde wijze melding van gemaakt.