Ons geld ontwaardt, en de inflatie slaat toe, ons leven wordt zwaarder, en de prijzen in de winkels stijgen dagelijks! Bla… blaaa blaa zullen de mensen denken die het niet voelen of de anderen die denken dat de media altijd zo negatief zijn. Die mensen leven mentaal niet in Suriname, en dat heeft allemaal te maken met het feit, dat zij geloven dat onze crisis de oorzaak is van externe ontwikkelingen. Zij hebben nog steeds geloof in deze regering, zij geloven ondanks alle misère dat Bouterse hun redder is. Jammer genoeg heeft elke bevolking een aantal goedgelovige domoren. Goedgelovige, manipuleerbare, beïnvloedbare wezens, die nooit de werkelijkheid zullen willen of kunnen inzien. De wisselkoers voor de Amerikaanse dollar gaat elke dag met een paar punten richting SRD 8, – en ons wordt steeds zwaarder. Een jaar geleden konden de meeste mensen nog een redelijk bestaan leiden, thans is de middenklasse aan het verdwijnen en ook probeert zij te overleven. Maar wat is de reden dat wij nog steeds onverrichte zake toekijken terwijl ons leven zo de afgrond in zakt? Zijn wij lui? Beseffen wij niet hoe ernstig het allemaal is, wanneer een munteenheid zijn waarde dagelijks verliest? Of moet men eerst niet meer te eten hebben, voordat men echt beseft dat dit niet langer kan! Deze situatie is ondragelijk en onacceptabel. Velen uiten hun misnoegen op straat of op social media, maar weinig ondernemen daadwerkelijk actie. Veel ondernemers trachten niet meer te klagen over de situatie in het land en proberen gewoon harder te werken. Weer andere bedrijven kijken al wat er buiten Suriname valt te halen. Het zit mij dwars, wanneer ik zie hoe mijn mede Surinamers passief blijven en hun mond houden. De goedgelovige Surinamers worden belazerd door een stelletje demagogen die steeds beloven dat het goed komt. Het is overduidelijk dat veel mensen pinaren en niet meer uitkomen met hun salaris. Als zelfs grote ondernemers hun deuren sluiten, omdat de uitgaven hoger liggen dan de inkomsten, dan weten we hoe laat het is. De afgelopen tijd is het ook opvallend hoe tarieven van stroom, water, benzine en eerste levensbehoeften verder de lucht in gaan. Kortom alles wordt duurder en dat is allemaal te wijten aan het wanbeleid van deze regering. Onze volksmisleider heeft beloofd de koers omlaag te brengen toen die op 5.60 voor een dollar stond en vandaag is het bijna 8, – . We gaan dus richting de SRD10, – voor de US- dollar. De ontwikkelde en niet te misleiden Surinamer heeft meerdere malen aangegeven, dat het vertrouwen in deze regering zoek is. Bepaalde volksvertegenwoordigers tonen absoluut geen leiderschapskwaliteiten om dit land uit de ellende te helpen. De NDP regering heeft weer bewezen geen greep te hebben op een op hol geslagen wisselkoers ten opzichte van de dollar.

Bent u het niet zat? Wanneer laat het volk zijn stem horen en deze regering duidelijk maakt dat het haar wanbeleid zat is? Suriname wordt naar de verdoemenis gebracht door een groep leugenaars en hypocrieten. Of zijn we echt apen, zoals Giwani Zeggen dat zo mooi heeft verwoord in zijn column van de vorige week?

Zeggen schreef in een goed onderbouwd commentaar over de huidige situatie en de mentaliteit van de Surinaamse burger. Hij maakte een vergelijking tussen het hoogste college van de staat en hoe het als een bacovewinkel wordt gedraaid: ‘Ik zag de voorbije week ook een college vol apen. Bereid om tot diep in de nacht te vergaderen over een wet om twee apen, die de weg in het politieke oerwoud zijn kwijtgeraakt, te beschermen. Daar hebben ze alle tijd voor. Maar om een wet te maken die het onmogelijk maakt voor volksvertegenwoordigers om ook ambtenaar te zijn, lukt ze maar niet. Of wetgeving die het onmogelijk maakt om domeingrond voor duizenden euro’s te verkopen. Nee, dan is er geen tijd en stoppen ze om zes uur ’s middags. Waarom geen wet die regelt, dat grootgrondbezitters onroerendgoedbelasting gaan betalen? Of een wet die het mogelijk maakt om personen die op onverklaarbare wijze miljonair zijn geworden kaal, te plukken? Nee, daar hebben ze geen tijd voor’, aldus Zeggen.

Zeggen stelde in zijn commentaar dat hij het volkomen mee eens zou zijn, als men zoveel tijd in een vergadering had gestopt inzake de stand van ons onderwijssysteem. Ook zou hij begrip hebben gehad, als er werd gesproken met als doel het slagingspercentage van leerlingen, op alle niveaus, omhoog te brengen. Als er maar wordt gezorgd voor de jeugd, die de toekomst is van ons land. Maar nee, we spraken over twee apen die hun weg zijn kwijtgeraakt, daarvoor heeft men wel tijd, aldus Zeggen. In die tussentijd blijft het normaal, dat kinderen baggeronderwijs genieten! Zeg ze Giwani, zeg ze! Kinderen die wonen in Paramaribo en districten worden doodgegooid met overbodige leerstof die zwaar verouderd is. De jeugd wordt duidelijk dom gehouden, krijgt geen kans om zijn talenten te ontwikkelen, en wordt wel volgestampt met een hoop ballast aan informatie en aantekeningen, die overbodig zijn in deze moderne tijd. Als leiders niet beseffen dat zij moeten investeren in hun volk, geen goede opleidingen aanbieden, geen studiemogelijkheden/financieringen of begeleiding voor jongeren realiseren, dan kan je je voorstellen dat deze jongeren geen eerlijke kansen krijgen voor de toekomst. Wanneer een volk dom wordt gehouden zal er ook geen ontwikkeling tot stand komen. Dat blijven u en ik pikken!

Heeft Giwani gelijk? ‘Wij zijn ook apen. Ja, u en ik’?

Het kan hem niet schelen of u nu boos wordt of niet, want hij heeft in dit commentaar gelijk! ‘We zijn apen! We accepteren immers dat we worden behandeld als apen. En dan ben je een aap. We zijn niet in staat om te stemmen op politici die echt het belang van Suriname voorop stellen, in plaats van hun eigen belang en dat van hun directe omgeving. Nog minder zijn we in staat van de vertegenwoordigers die we hebben gekozen, af te dwingen dat ze doen waar Suriname beter van wordt. Ze doen maar en wij, het volk, we pieren onze tanden. Als apen. U en ik’!

R.S.B.