De ontwikkelingen rond het valuta gebeuren baren ons nog steeds zorgen. Ofschoon er al een tranche is overgemaakt door het IMF als betalingsbalanssteun, is er nog steeds geen rust en stabiliteit op het financiële front. De koers zijn nu sky high en het is moeilijk te zeggen of dit het eindpunt is of dat ze nog eens hoger kunnen uitvallen. Feit is wel dat de koersen niet omlaag gaan en dat heeft te maken met het feit dat er geen vertrouwen meer is.Ook al zou het IMF ons US$ 500 miljoen gratis geven, zou de koers niet gestabiliseerd worden, omdat de patiënt te veel interne bloedingen heeft. Deze regering heeft in 5 jaar een zodanige poespas gemaakt van de economie, dat nu bijna helemaal geen herstel meer mogelijk is. De president van de Centrale Bank van Suriname (CBvS), Glenn Gersie, zegt op vragen van journalisten dat de koers pas dan stabiliseert “wanneer we allemaal willen dat het stabiel blijft, wanneer we de export verhogen en wanneer we nalaten elke dag op jacht te gaan naar vreemde valuta.” Dat is het nou juist. Het volk wil, maar de regering is niet bij machte gebleken om het vertrouwen te winnen. De SRD heeft nu helemaal geen waarde meer en het enige dat men wil, is sparen in vreemde valuta. Was de situatie nog voor 2010 voordat de paarse amateuristen de macht in handen kregen, dan was de SRD sterk en niemand had echt de behoefte om in dollars te sparen, omdat de noodzaak niet aanwezig was. Nu de hele economie kapot is geslagen, zal men beslist niet zijn of haar toevlucht zoeken in de eigen munt. In nog geen jaar tijd is de waarde van ons geld met bijkans 60% achteruitgegaan. Wat voor zin heeft het om nog in SRD te sparen. Gersie heeft makkelijk praten als hij zegt dat de rust er komt wanneer er meer aan export wordt gedaan en de jacht op vreemde valuta stopt. Dat van het zoeken naar valuta zal blij-ven, omdat de regering geen enkele vertrouwen uitstraalt. Maar ten aanzien van de productie en exportverhoging, dat  is niet iets waar het volk wat over te zeggen heeft. De regering heeft zogenaamd een stabilisatie- en herstelplan opgesteld en wij verwachten dat dit een structurele aanpak van de problemen in ons land is. Echter merken wij nergens dat er volle aandacht besteed wordt aan de diversificatie van onze economie, zodat er een variëteit aan producten afgezet kan worden. Neen, wij leunen weer tegen Surgold en Staatsolie aan en wanneer de prijzen een keer zwaar tegenzitten, wordt er gauw geschreeuwd dat er internationaal een crisis gaande is. De gemeenschap moet beseffen dat Suriname niet alleen de schuld moet terug betalen, maar het geld ook moet hebben om dat allemaal terug te betalen. We staan voor grotere problemen dan welke wij nu alleen hebben. Het land ligt helemaal ondersteboven en we hebben niet alleen te maken met een financiële crisis. Er is totaal geen vooruitzicht om deze natie verder te ontwikkelen. De leningen die wij ontvangen hebben zullen geen rust kunnen brengen. Niemand schijnt nog vertrouwen te hebben in de handelingen van deze regering. De inflatie die wij nu hebben, is ongekend en is altijd zo geweest wanneer paars het voor het zeggen heeft. Dan komt er een andere regering die het zaakje met pijn en moeite weer op poten zet om later te zien dat deze grappenmakers de zaak weer regelrecht naar de bliksem helpen. Gersie ziet het wat te eenvoudig, maar eigenlijk is het zo dat onder deze regering het een verloren zaak is.