Moderne slavernij bij de RGD?

De Vereniging van RGD-Artsen (VRA) is moe van de dictatoriale behandeling die haar ten deel valt vanuit de RGD-directie. Niets wat de VRA inbrengt, vindt de directie waardig. De directie neemt eenzijdige beslissingen en eist dat iedereen zich daar maar aan conformeert. Zij trekt eenzijdig de salarissen zogenaamd op, daarbij gebruik makend van o.a. SZF-abonnementsgelden die de artsen, die jarenlang gewerkt hebben om die patiëntenbestanden op te bouwen, toekomen. Dit heeft tot gevolg dat artsen die grote bestanden hadden opgebouwd, plots hun inkomen zien dalen tot de helft van wat het was, terwijl andere artsen schijnbaar een loonsverhoging hieruit krijgen toebedeeld. (Bij de rechter weet de RGD hier geen antwoord op te geven en vraagt nu reeds voor de derde maal uitstel).

Voor dit hoger loon wordt echter een veel langere aanwezigheid op de poliklinieken vereist, waarbij met een enkele berekening blijkt, dat het UURLOON VAN ALLE ARTSEN ACHTERUIT is gegaan met bijkomende kosten op zowel financieel als sociaal-maatschappelijk niveau indien de uren volgemaakt worden.

Dit ‘hoger loon’ is trouwens bij lange na niet  marktconform en is in strijd met de Wet Basiszorgverzekering die de  verzekeraar verplicht zich te houden aan het uniforme tarieven- en vergoedingssysteem bij het sluiten van contracten.

Bevorderingen worden langer dan 10 jaren tegengehouden, omdat de directie niet wil meegaan met de VRA om geldende overheidsregelingen te volgen, maar zelf ook geen bevorderingscriteria kan bedenken.

De directie zet de artsen weg als te zijn ‘geldwolven’, maar het nieuwe beleid op de “modelpoliklinieken” Geyersvlijt en Meerzorg, laat duidelijk een ander beeld zien.

Andersverzekerden niet ingeschreven bij de RGD, wordt zonder tussenkomst van de artsen, keihard het particulier tarief van de VMS door de RGD in rekening gebracht, terwijl het bekend is dat de RGD-artsen vaker met hun hand over het hart streken en een ‘sociaal tarief naar vermogen in rekening brachten. Van dit VMS-tarief ziet de RGD-arts geen cent; overeenkomsten daaromtrent heeft de directie eenzijdig naast zich neergelegd.

De arrogantie reikt zelfs zo ver dat wanneer de VRA erop wijst dat medisch directeur’ ook nog in het nieuwe reglement moet worden opgenomen, zij dat zo resoluut van tafel veegt samen met alle andere opmerkingen over het nieuw reglement, dat er nu een medisch directeur is die formeel volgens de structuren niet bestaat.

De fysieke faciliteiten zijn op vele klinieken ver beneden de voorgeschreven minimale vereisten en veelal is het  medisch materiaal en de toebehoren afwezig.

Voorts is het beleid van de RGD-directie erop gericht zoveel mogelijk mensen in te schrijven in het kader van de nieuwe Wet Basiszorgverzekering om daarmee abonnementsgelden binnen te halen. Daarbij wordt totaal geen rekening gehouden met de WHO-norm van 2000 ingeschrevenen per arts om de kwaliteit te waarborgen en de in de nieuwe Wet Basiszorgverzekering genoemde verplichting zich te houden aan de voor de beroepsgroep geldende kwaliteitsnorm. Wanneer de artsen daartegen protesteren en cliënten stimuleren zich elders in te schrijven, worden zij verweten ‘dief te zijn van de RGD-portemonnee’.

Bepaalde verzekeringsmaatschappijen spelen met de RGD-directie ook nog onder één hoedje door ongevraagd cliënten bij RGD-poli’s onder te brengen, terwijl de mensen een VRIJE ARTSENKEUS hebben. Zelfs mensen die duidelijk aangeven elders bekend te zijn, worden geconfronteerd met verzekeringspassen op naam van een RGD-poli, soms ver van hun woonadres, waarbij cliënten ook nog geïntimideerd en in de kosten worden gejaagd wanneer zij de pas willen wijzigen. Hebben deze verzekeringsmaatschappijen misschien een ‘groothandelsprijs’ met de RGD afgesproken i.p.v. de normale abonnementstarieven die de particuliere arts krijgt, strijdig met de eerder genoemde verplichting voor een uniform tarieven- en vergoedingssysteem bij het sluiten van contracten?

Een RGD-arts heeft gemiddeld 1x /maand (variatie: om de ene week – 1x/2maanden ) minimaal 1x48u – max 7x24u beschikbare dienst t.o.v. 1x/jaar 1x48u voor de particulier gevestigde huisarts.

De RGD-arts ,die overigens dezelfde vooropleiding heeft genoten als zijn particulier gevestigde collega, heeft van oudsher ook een grotere verantwoordelijkheid te dragen dan de particulier gevestigde artsen .

De RGD-arts is namelijk verantwoordelijk  voor zowel de curatieve zorg zoals de particuliere arts die biedt, uitgebreid met de eerstelijnszorg voor de cliënten met hiv, en ook nog de preventieve zorg voor de eigen cliënten, maar ook voor de cliënten van particuliere collega’s, met name consultatiebureaus voor zuigelingen en peuters/kleuters, immunisatie-programma’s, schooldienst etc..

De RGD-artsen kunnen de zware belasting niet langer aan en wensen enkel dat de werkdruk in het kader van de nieuwe Wet Basiszorgverzekering tussen alle artsen nivelleert d.w.z. gelijkmatige verdeling van cliënten en wachtdienstregelingen over zowel RGD- als particulier gevestigde artsen, en gelijkwaardige waardering, zowel materieel als immaterieel, voor het werk dat verzet wordt.

INGEZONDEN