WANNEER IS HET GENOEG VOOR EEN DEGELIJK PLAN VAN AANPAK
De recente golf van geweld in Suriname, waarbij criminelen een helikopter en politieagenten hebben beschoten in Grankreek en ook goudzoekersdorpen worden aangevallen, heeft velen erg verontrust. In Paramaribo is de situatie niet veel beter; bewoners voelen zich steeds onveiliger. Met de toenemende kans op berovingen en andersoortig geweld kunnen burgers nauwelijks nog met geld of sieraden over straat. Het heeft er veel van dat Suriname zich in een veiligheidscrisis bevindt, en velen vragen zich daarom af, waar het beleid van de minister van Justitie en Politie blijft om deze situatie aan te pakken.
In plaats van extra middelen vrij te maken voor het verbeteren van de veiligheid, lijkt de focus juist gericht te zijn op bezuinigingen. Er wordt bespaard op het budget korpsleden, wat de motivatie en inzetbaarheid van de politie, verder onder druk zet. Politieagenten moeten met beperkte middelen werken in gevaarlijke gebieden, terwijl ze de veiligheid van burgers in stad en binnenland, proberen te waarborgen. Een recent voorbeeld hiervan is het incident waarbij twee agenten gewond zijn geraakt na te zijn beschoten door criminelen bij de Grankreek in het binnenland.
De criminelen zagen gewoon kans op twee helikopters te schieten. Hoe kan dit? Zijn de criminlen beter bewapend dan de politie?
Dit roept vraag op of de overheid wel genoeg doet om haar burgers te beschermen. De huidige aanpak lijkt op een tekort aan daadkracht en strategie te tonen, en hierdoor groeit het wantrouwen onder de bevolking. Sommige binnenlandbewoners, die in afgelegen en kwetsbare gebieden wonen, overwegen nu zelfs om zichzelf te bewapenen om hun eigen veiligheid te beschermen. Maar moeten burgers zich echt gedwongen voelen ‘shoot ready’ te zijn om zo zichzelf en hun families te beschermen? De noodzaak voor een gedegen plan van aanpak is nu groter dan ooit. De overheid moet nu prioriteit stellen aan de veiligheid van haar burgers en een duurzaam veiligheidsplan opstellen en verder ontwikkelen.
Dit betekent investeren in de politie, betere opleiding en uitrusting voor korpsleden, en het vormen van speciale eenheden om het geweld in het binnenland te kunnen bestrijden. Daarnaast zou er ook aandacht moeten zijn voor preventieve maatregelen en sociaal beleid, om de wortels van de criminaliteit uit te roeien en de jeugd perspectieven te bieden.
Zonder deze maatregelen kan de situatie verder escaleren, en zullen Surinamers hun vertrouwen in het rechtssysteem en de overheid verliezen. Het is meer dan tijd voor de minister van JusPol om op te treden, niet door te besparen, maar door te investeren in veiligheid en stabiliteit voor iedereen.
