De regering onder leiding van Chandrikapersad Santokhi, blijft zich maar vastbijten in het megaproject, dat de bouw van een brug over de Corantijn moet inhouden. Al kort na haar aantreden, reisde de president met een delegatie naar Guyana, waar met de regering van Irfaan Ali over de bouw van een brug over onze Corantijnrivier van gedachten werd gewisseld. Reeds in 2020 moet het voor de regering van Santokhi duidelijk zijn geweest, dat het bouwen van een brug een mooie wens was en nog is, maar dat Suriname gezien zijn financiële positie en enorme schuldenberg, een dergelijk grootschalig civiel project niet zou kunnen bekostigen.  De regering Bouterse had Suriname gewoon bankroet achtergelaten en nog meer lenen om een brug te bouwen, zou hoogst onverantwoordelijk zijn. Maar desondanks heeft de regering Santokhi de idee voor het bouwen van de enorme oeververbinding niet losgelaten. Ook de Guyanezen zijn geen tegenstander van de bouw van de oeververbinding zoals voormeld, maar daar zijn natuurlijk wel bepaalde voorwaarden en overeenkomsten aan verbonden. Er wordt dus al jaren met de Guyanezen over de bouw gesproken.

Het meest duistere van dit project betreft de financiering, want daar zitten nog behoorlijk wat haken en ogen aan. Verschillende bruggenbouwers die belangstelling hadden, hebben reeds doorgegeven, niet te denken aan voorfinanciering van dit project, dus zal vooral Suriname daarvoor moeten opdraaien. Wij van Suriname hebben vanaf het prille  begin gesteld dat als er ooit een brug komt, moet de brug voor de volle 100 procent ons bezit zijn en door Suriname worden gefinancierd. De oeververbinding komt namelijk op Surinaams territoir te staan, aangezien de Corantijn al vele decennia Surinaams grondgebied is en dat zulks ook door de Guyanezen wordt erkend. De Corantijn is van oorsprong de Boven-Corantijn en tot aan haar monding een Surinaamse rivier. Dus de brug wordt van Suriname en ook de volle jurisdictie op het reusachtige bouwwerk, dient te allen tijde in handen van de Surinaamse regering te blijven. Laten we daar heel duidelijk over zijn een blijven.

Maar de brug, daar wordt al jaren over geleuterd en in Suriname doet de regering Santokhi vrijwel niets uit de doeken over de plannen van deze enorme constructie. Steeds meer wordt hierdoor de indruk gewekt dat het om een binnenkamertjes project gaat, doorspekt van tal van fromu’s. Het vermoeden bestaat zelfs dat het weer een zogeheten commissieproject moet worden, waar zwaar op overgefactureerd zal worden en de buitenlandse rekeningen van bepaalde politici zullen worden gespekt. Dat is toch ook gebeurd bij de bouw van de bruggen over de Coppename- en Surinamerivier. Bij deze corruptieaffaire is er vreselijk overgefactureerd en hebben lieden uit de regering Wijdenbosch voor miljoenen aan Nederlands courant gestolen. De rapporten voor deze grootschalige corruptie liggen voor de hand. Ballast Nedam heeft zich toen ook voor deze zwendel geleend.  Maar ook nu bevindt zich vrijwel alles in het duister, en weten bijvoorbeeld de Guyanezen meer over deze plannen dan wij hier in Suriname te horen krijgen. Guyanese media hebben regelmatig mededelingen gedaan over de vorderingen in de gesprekken en zelfs hoeveel het project zou moeten kosten. Zo zijn wij te weten gekomen dat de brug meer dan 400 miljoen dollar moet kosten en dat geld moet toch ergens vandaan komen.

De Guyanezen hebben misschien wel geld uit de aardolie-exporten, maar Suriname moet niet in die val lopen, omdat de Guyanezen de Corantijn willen misbruiken voor hun eigen activiteiten stroomopwaarts. Waarom men zo snel tot de bouw wenst over te gaan, weet Joost. De haast schijnt meer van onze zijde te komen. Hebben we er wel rekening mee gehouden dat we de lieden uit de grensoverschrijdende misdaad een open goal presenteren, om hun drugssmokkel te bevorderen en zelfs een sneltreinvaart aan te bieden? Hoe zullen we goed en nauwgezet controleren wat er allemaal binnenkomt in een époque waarbij corruptie en zware misdaad de boventoon voeren? Een brug zonder zware controle aan beide kanten van de grens, is een vrijbrief voor tal van zaken die het daglicht schuwen. Maar  alles is duister  en vooral de Surinaamse regering van meneer Santokhi, vindt het kies zo weinig mogelijk duidelijk te maken over dit project, dat nog voor het einde van het jaar van start zou moeten gaan. We vragen ons ook af, waarom deze regering  Suriname  in een tijdsbestek van nog maar veertien maanden, wenst te verbinden aan een nog grotere financiële last in dollars of euro’s, terwijl men niet eens weet of de huidige coalitie op 25 mei als winnaar uit de bus zal komen. Is men zo onverantwoordelijk dat men doodgewoon een financiële strop overhevelt aan de komende regering? Waarom wacht men niet met deze brug totdat Suriname er financieel veel beter voorstaat? Willen de heren Santokhi en en Ali koste wat het kost een eigen  prestigeproject op naam hebben en zo de geschiedenis ingaan, of gaat het om de overfacturering en  het  accommoderen van de informelen,  die hun grootste financiële weldoeners zijn? Laten wij hopen dat dit project niet het volgende corruptieschandaal wordt, want die hebben we al in voldoende mate gehad. Wij zijn er nog steeds voorstander van een heel grote veerboot aan te schaffen om een verbinding te maken met een land dat ons grondgebied (Tigri)  nog steeds bezet houdt en dagelijks doende is onze visgronden op illegale wijze leeg te plunderen.